مهدی جابری؛ متولد ۲۰ آذر ۱۳۶۱ ساکن تهران، لیسانس علوم تربیتی است و از آغازین سال های تشکیل سازمان دانش آموزی با سازمان در ارتباط است . وی از سال ۷۹ با امور تربیتی شهر تهران نیز همکاری داشته و در دوره اول دانشآموزی به عنوان نماینده مجلس دانش آموزی کشور فعالیت کرده است. او با توجه به علاقه وافری که به شغل مقدس معلمی داشت در سال ۱۳۸۰ که سال چهارم دبیرستان بود در طرح دانش آموز معلم شرکت کرد و در مدارس ابتدایی با ابلاغ، تدریس را شروع کرد. این مربی ارشد پیشکسوت وعاشق، هم اکنون مربی دبیرستان تفکر سفید منطقه یک است. مهارت تخصصی او درمجری گری، فعالیت های تربیتی و اردوی، فن بیان، مخابره با پرچم، چوب و گره و مهارت های زندگی در طبیعت است ودانش آموزانی توانمند وعاشق تر ازخود دارد که او را یک معلم و مربی دوست داشتنی و کامل می دانند.
مهدی جابری؛ درگفتگو با پانا ضمن تبریک سالروز تشکیل سازمان دانش آموزی و با اشاره به قدمت صد ساله فعالیت پیشتازان در کشور گفت: «تشکیلات دانش آموزی در سرتاسر دنیا مثل کشورهای لبنان، اندونزی، مالزی، پاکستان، هندوستان، آمریکا، انگلیس، آلمان و خیلی کشورهای دیگر اجرا و تشکیل می شود.»
وی افزود: «گروه دانش آموزی پیشتازان حدود ۱۰۰ سال است که در ایران هم تشکیل شده است. البته قبل از پیروزی انقلاب این تشکیلات به نام پیشاهنگی بود. با پیروزی پس ازانقلاب به جهت عدم تناسب بعضی اصول برنامه های قبل از انقلاب با آرمانهای انقلاب این تشکیلات با اصول اسلامی و فرهنگ ناب محمدی (ص) با نام جدید پیشتازان شروع به فعالیت کرد. این تشکیلات دانش آموزی قبل از انقلاب هم در اردوگاه هایی مثل شهید باهنر منظریه تهران و اردوگاه شهید رجایی رامسر واردوگاه های دیگر، فعالیت هایی را انجام میدادند.»
جابری در ارتباط با اهمیت یادگیری مهارتهای پیشتازان گفت:
«دانش آموزان با شرکت در کلاسها و فعالیت های پیشتازان مهارت های لازم جهت پذیرش مسئولیت های آینده را کسب می کنند. آنها با آموزش مهارت های مختلف، یادگیری تعاملات اجتماعی برای ایجاد اشتغال و آمادگی های لازم برای مواجهه با موقعیت های فردی و اجتماعی آینده تجربیات و مهارت های لازم را کسب میکنند.»
وی افزود: «فضای اردو بهترین جا برای محک خوردن است. دانش آموزان در یک جامعه کوچک در مسائل مختلف به چالش کشیده می شوند
و محک می خورند. مثلاً چوب و گره مصداق سادهای از استفاده از وسایل و ابزار کوچک جهت انجام کارهای بزرگ است و یا یادگیری احترام به محیط زیست و عدم آلودگی محیط اطراف و دیگر فعالیت ها اتفاق می افتد. بنده حتی با فرزندان خود هم این مهارتها را در محیط خانه و بیرون از خانه تمرین می کنم.»
جابری با بیان اهمیت نحوه تشویق و ایجاد انگیزه در دانش آموزان ضعیف تاکید کرد:
«نحوه تشویق و ایجاد انگیزه در دانش آموزان ضعیف تر باید به گونه ای باشد که دانش آموز فکر نکند به او ترحم می شود . باید نکات مثبت او را برجسته در نظر گرفت و در خصوص نکات منفی با استفاده از راهکار های روانشناسی وبا طرافت های خاص برخورد شود.»
وی افزود:
«راهنمایی و مشاوره باید به گونه ای باشد که فرد احساس ضعف نکند وبا تشویق و ایجاد انگیزه تقویت شود البته باید بداند تشویق بابت تلاشی است که انجام داده و نه نتیجه ای که از فعالیت او دیده می شود و این خیلی مهم است.»
مربی پیشکسوت پیشتازان با اشاره به منش های سازمان دانش آموزی خاطر نشان کرد:
«دانش آموزان می توانند در تشکل دانش آموزی پیشتازان ازمقطع ابتدایی تا دوره متوسطه دوم شرکت کنند و روشها و منش ها را یاد بگیرند. تلاش کن، کوشش کن، آماده باش و روش های دوازده گانه که به تفکیک مقاطع، آموزش داده می شود.»
وی در ادامه اضافه کرد: «چهار منش در دوره ابتدایی که شامل: بحث دوستی با طبیعت، خوش قولی و وفای به عهد است و در متوسطه اول منش های صرفه جویی، رعایت قانون، مسئولیت پذیری با توجه به سرفصل ها کار می شود و در دوره متوسطه دوم روی مبانی دینداری، میهن دوستی و ... بیشتر توجه و تمرکزمی شود. اگر واقعاً یک دانشآموز در طول دوران تحصیل این ۱۲ منش و روش را یاد بگیرد می توان گفت اصول یک شهروند کامل بودن را آموخته و با توجه به تمرین و مماست تدریجی یک شهروند کامل است.»
جابری با اشاره به تنوع فعالیت ها ومهارت های پیشتازان خاطر نشان کرد: «فعالیت ها و مهارت های پیشتازان خیلی گسترده و متنوع است. بنده در شورای دانش آموزی، بسیج دانش آموزی و انجمن های اسلامی در دوران تحصیل فعالیت داشته ام، ولی تشکل دانش آموزی پیشتازان به واسطه پویا بودن، غیر تکراری بودن و گروهی بودن و انسجام به فعالیت های خاصی که دارد بیشتر مورد نظرمن است.»
وی در مورد رتبه و درجه پیشتازان گفت:
«درجه و رتبه بر اساس هر سال فعالیت و کیفیت آن به دانشآموزان اعطا میشود در اردوهای ملی و فراملی یا فرامرزی یک رتبه و درجه نیز به کسانی که شرکت می کنند اعطا می شود در ضمن نشان های خاصی هم براساس آموزشهای خاص و تخصصی که دانشآموزان فرا می گیرند به آنها داده میشود که ۱۲ نشان بر اساس ۱۲ منش می باشد.»
جابری بهترین خاطرات خود را حضور در دوره های آموزشی پیشتازان عنوان کرد وگفت: «دوره های آموزشی پیشتازان مملو از خاطرات تلخ و شیرین زیادی است ولی بهترین خاطره من مربوط به زمانی است که در اردوی ملی شاهد انجام تمام مهارت های فردی واجتماع یدانش آموزان پیشتاز بودم. تهیه غذا و پخت و پز و انجام شستشوی ظرف و ظروف و لباسها و انجام فعالیت های شخصی و مرتب کردن و محیط اطراف توسط خود دانش آموزان به نحو احسن و مشتاقانه توسط خود دانش آموزان انجام می شد و شرکت در فعالیت ها به گونهای بود که روز آخر اردو خیلی از دانش آموزان از اتمام این اردو ناراحت و گریان بودند و آرزو میکردند که در سالهای بعد باز هم بتوانند در این اردوها شرکت کنند. وقتی این تصاویر زیبا برای بنده مرور میشود، آن خاطرات زیبا و به یاد ماندنی جلوه گری میکند.»
این پیشتاز قدیم و مربی ارشد حال حاضر پیشتازان در رابطه با نقاط قوتی که بیشتر با حضور در این سازمان کسب کرده است؛ تاکید کرد:
«هر فردی دارای نقاط قوت و ضعف است. نقطه قوتی که با حضور در این سازمان دانش آموزی با یاری خداوندکسب کردم این است که در سخت ترین شرایط و موارد با نظم و انرژی باشم تا بتوانم در آن شرایط بهترین تصمیم را برای خود و اطرافیانم بگیرم و این نقطه قوت من از دوران حضور در پیشتازان و مسئولیت پذیری در این تشکیلات و کسب مهارت ها و منش ها قوت گرفت.»
وی در ادامه به خصوصیات یک مربی خوب در پیشتازان اشاره کرد و گفت:«یک مربی باید به واقع مربی باشد یعنی مسئولیت پذیر، خوش قول، خوش خلق باشد تا زمانی که به دانش آموزی مسئولیتی را واگذا میکند یا قولی میدهد خودش آن را به نحو احسن انجام داده باشد و حتی در شرایط سخت بتواند مدیریت کند و هوای دانش آموزان را داشته باشد و در رفتار با دانش آموزان باید خیلی مراقب باشد. روانشناسی رفتار و برخورد با دانش آموز را بداند اگر این ها اتفاق بیفتد دانش آموزان عاشق آن مربی و تشنه محبت او می شوند.»
وی افزود: «مربی خودساخته با عمل و رفتار خود می تواند به دانش آموزان آموزش واقعی دهد بنا به فرمایش حضرت رسول اکرم (ص) که می فرمایند: رطب خورده کی منع رطب کند.»
جابری در مورد نحوه جذب دانش آموزان در گروه پیشتازان اظهار کرد: «جهت جذب دانش آموزان از ابتدای سال تحصیلی با نمایش انیمیشن ها و فیلم های مرتبط و همچنین فعالیتهای تخصصی پیشتازان و چوب و گره ، مخابره با پرچم جهت آشنایی و جذب دانش آموزان اقدام میکنیم و با در اختیار گذاشتن فرمها ثبت نام و ثبت در سیستم سازمان دانش آموزی اطلاعات ثبت و ذخیره سازی می شود و به دانش آموزان مسئولیت های مختلفی متناسب با توانایی هایشان داده می شود.»
جابری در رابطه با نقش مهم والدین در شرکت دانش آموزان در پیشتازان اظهارکرد: «اولیا با کسب اطلاعات از مربی و مطالعه مطالب مربوط به مهارت های پیشتازان بسیار راغب می شوند فرزندان خورد را در سازمان دانش آموزی ثبت نام کنند وپس ازآموزش می توانند از طریق استفاده از مهارت های آموخته شده توسط فرزندانشان در شرایط ومواقع مختلف در تشویق فرزندان به کسب مهارت ها کمک کنند و حتی در فعالیتهایی مثل کوهپیمایی در کنار مربیان مدرسه و دانش آموزان شرکت کنند که این امر باعث جلب اعتماد و علاقه مندی بیشتر خانواده ها می شود.»
جابری با اشاره به بی مهری هایی که در سطح مدارس نسبت به تشکل دانش آموزی پیشتازان می شود؛ گفت: «در خصوص پیشتازان باید گفت متاسفانه در مدارس نسبت به تشکل دانش آموزی پیشتازان و مربیان بی مهری هایی می شود که به مرور انرژی را از این مربیان گرفته و آن ها را از روند آموزش دور می کند و مربیان با تجربه آهسته آهسته کنار می روند و در این میان متضرر اصلی دانش آموزان، فرزندان وآینده سازان کشورخودمان هستند.»
وی افزود: «به نظرم باید به این تشکل دانش آموزی بهای بیشتری حتی در حد ملی داده شود و فعالیتهای پیشتازان گسترش داده شود. منشهای اخلاقی و تربیتی بین مربیان و دانش آموزان مجدداً پرورش پیدا کند و دانش آموزان مشارکت جو ، میهن دوست ، با اعتماد به نفس بالا ، دیندار و دوستدار طبیعت، برابر و برادر هم و به عنوان یک قانون مدار تربیت شوند.»
در پایان این مربی ارشد پیشتازان بزرگترین آرزوی خود را سرافرازی ایران اسلامی بیان کرد و افزود:«بزرگترین آرزوی من سرافرازی کشورم ایران اسلامی است و همچنین جهانی عاری از ظلم و ستم. جهانی برگرفته از برابری و عدالت که مردم همه جهان به عنوان یک انسان دیده شوند و نگاه انسان ها به یکدیگر نگاهی دور از فاصله طبقاتی و تبعیض نژادی باشد. در مورد شاگردان و فرزندانم آرزوی موفقیت و سلامت و اینکه با توجه به رشته مورد علاقه درسی و مدرکی که دارند در آینده مشغول به فعالیت شوند و انسان بودن برای من مهمتر از مدرک است و آرزو دارم با افتخار از این دنیا بروم.»
*خبرنگار دانش آموز پانا: زینب پیرانی
ارسال دیدگاه