در گفت و گو با پانا
پورترابزاده: گرسنگی و اجاره خانه، هنرمند پیشکسوت یا جوان نمیشناسد
سالنهای روباز میتواند تئاتر را به مردم بازگرداند/ برای بازگشت مردم به سالنهای تئاتر باید اعتمادسازی کرد/ تعطیلی سالنهای نمایش مردم را از تئاتر دور میکند
تهران (پانا) - همین چند ماه قبل بود که «رضا پورتراب زاده» برای اینکه هشدار دهد که دروغگویی در جامعه در حال اپیدمی شدن است تئاتر «اپیدمی» را در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برد و با استقبال خوبی هم روبرو شد و البته موفق به کسب جایزه بهترین طراحی نور و بهترین تصویربرداری برای تلهتئاتر شد، اما افسوس که کرونا امان نداد تا این نمایش فرصت اجرا در سالنهای نمایش را پیدا کند.
رضا پورتراب زاده، کارگردان تئاتر نهتنها تعطیلی سالنهای نمایش را ضربه جدی به تئاتر شهرستانها میداند، نقد دیگری را هم به نحوه پرداخت سوبسیدها به هنرمندان دارد. او عنوان کرد که در این زمینه بیعدالتی اجتماعی رخداده است. کارگردان نمایش «اپیدمی» درباره عواقب تعطیلی سالنهای نمایش گفت: «هرچه سالنها بیشتر تعطیل باشد در برقراری ارتباط تماشاچی با سالنها وقفه میافتد و ممکن است تئاتر رفتن از ذهن مخاطب برود. زودتر باید اقدامی بکنیم. درواقع باید کمکم تماشاچیها به سالنهای سینما بیایند.»
در هنر نمایش، تماشاچی به تئاتر وصل است
وی افزود: «یک بخش تولید اثر است و بخش دیگر تولید تماشاچی است. درست است در شرایط کرونا پلتفرمهایی هستند که برای گروههای سینمایی و تئاتری و موسیقی و بهطورکلی هنریها، فرصت نمایش آنلاین را فراهم میکند اما فراموش نکنیم که در مورد تئاتر فرق میکند چون تماشاچی به تئاتر وصل است.»
تئاتر «اپیدمی» بعد از واکسیناسیون مردم مجدد به صحنه میرود
رضا پورتراب زاده، کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه نمایش «اپیدمی» مجوز اجرا در گرگان را داشت، افزود: «تئاتر اپیدمی در گرگان مجوز اجرا دارد اما چون گروه ۴۵ نفره هستیم و پیشکسوتهایی داریم، منتظریم تا شرایط مادی و معنویاش فراهم شود. به این نتیجه رسیدیم که باید با سختگیری بیشتری به اجرای تئاترمان نگاه کنیم. به نظرم بعد از واکسینه شدن مردم بتوان اقدامی کرد.»
سالنهای روباز ایدهای است که باید اجرایی شود
پورتراب زاده درباره اکران آنلاین نمایشها در شرایط کرونا در سالی که گذشت، گفت: «در فرصت اجرای آنلاین ما برنامههایی داشتیم و باکارهای دیگری که داشتیم در چند فستیوال شرکت کردیم. مثلاً در جشنواره کیش اثر «لسآنجلس، عاشقانه» را داشتیم. طبیعی است که نمیتوانیم بیکار بنشینیم و دست روی دست بگذاریم پس باید از هر اقدامی استقبال کنیم. حتی اگر پلتفرمها قوی باشد حتماً کارهای جدید اختصاصی برای این فضای نمایش هم آماده میکنیم اما خب هنوز چنین نیست.»
وی افزود: «ایدههای زیادی برای بازگشایی سالنهای تئاتر در شرایط کرونا مطرح شد اما اکنون که در آستانه فصل تابستان هستیم بهترینش تأسیس سالنهای روباز است. حتی میتوان استیج هایی در فضای باز در نظر گرفت تا اجرا انجام شود و یا سالنها با همان ظرفیت یکسوم بازگشایی شوند تا تئاتر زنده بماند. راهکار زیاد است اما باید درست اجرا کرد.»
گرسنگی و اجاره خانه، هنرمندان پیشکسوت یا جوان نمیشناسد
پورتراب زاده با گلهمندی از تبعیض در پرداخت سوبسیدهای دولتی به هنرمندان عنوان کرد: «در این شرایط کرونا هنرمندان وضعیت معیشتی درستی ندارد. من در شهر گرگان یک سالن و آموزشگاه دارم و با وام روزگار خود را میگذرانیم. حالا فکر کنید دولت سوبسیدهایی برای هنرمندان در نظر میگیرد و بهاشتباه توزیع میکند. هنرمندان بازنشسته که حقوق بازنشستگی دارند، بازهم کمکهای دیگری دریافت میکنند اما هنرمندان جوانی که نه بیمه دارند و نه حقوق ثابتی دارند، مبلغ یکمیلیون تا یکمیلیون پانصد هزار تومان دریافت میکنند. به بازنشستگان ۱۱ میلیون سوبسید داده میشود و خیلی از هنرمندان جوان که اصلاً دریافتی ندارند. درواقع عدالت اجتماعی وجود ندارد.»
وی افزود: «بسیاری از دوستان هنرمند در شهرستانها اکنون در اسنپ کار میکنند وکلا تئاتر را کنار گذاشتهاند. حتی خبردارم که بسیاری از پلاتوهای تمرین تئاتر اکنون بازی مافیا برگزار میکنند و البته چاره دیگری ندارند. متأسفانه تئاتر شهرستانها ضربه اساسی خورده و در اینیک سال و نیم بههیچعنوان سالنی باز نشده تا تئاتر اجرا شود. البته درست است بخشی از پرداختیهایی که به پیشکسوتان داده میشود، به خاطر کسوت آن بازیگر است اما گرسنگی و نیازهای اولیه اینچنینی که دیگر پیشکسوت و غیره نمیشناسد. در موضوعهای معیشتی واقعاً جای تبعیض وجود ندارد، چون چه من پیشکسوت باشم چه هنرمند جوان یک اجاره خانه پرداخت میکنیم.»
برای بازگشت مردم به سالنهای تئاتر باید اعتمادسازی کرد
پورتراب زاده، در آخر ابراز امیدواری کرد دولت تلاش کند تا واکسینه مردم ایران سریعتر انجام شود تا شاید تا حدودی همهچیز به حالت عادی بازگردد. وی افزود: «این تغییر ردهها و از دسته سوم به دسته دوم آمدن تئاتر و بازگشایی سالنهای تئاتر آنهم در زمانی که هنوز تا این حد محدودیت وجود نداشت، در تهران ممکن است کمککننده باشد اما در شهرستانها واقعاً اثرگذار نیست. در شهرستانها مخاطب سریع استقبال نمیکند و باید اعتمادسازی برای تشویق ورود تماشاچی انجام شود؛ اما از نظرمن اکنون مهمتر از اینکه سالنها بازگشایی شود واکسینه کردن مردم باید انجام شود.»
ارسال دیدگاه