پایان تلخ در انتظار تیم خاطرهساز؛ ماشین در سرازیزی سقوط ایستاد
تهران (پانا) - حال و احوال ماشینسازی تبریز خوب نیست و این تیم با روندی که در پیش گرفته، روز به روز به فاجعه نزدیکتر میشود.
هر چند از دهه ۱۳۳۰ میتوان رد فوتبال را در شهر تبریز دید و با ورق زدن تاریخ، تبریز را میتوان در تمام صفحههای تاریخ فوتبال ایران دید اما آنچه که در تاریخ فوتبال این شهر باقی مانده است، نام سه تیم ماشینسازی، تراکتورسازی و شهرداری تبریز است که ستارههای زیادی را در طول سالیان فعالیت خود به فوتبال ایران معرفی کردهاند و هر گاه حرفی از موفقیت فوتبال ایران به میان آمده، نامی از تبریز در میان بوده است؛ شهری که مانند اهواز، آبادان و بندر انزلی فوتبال در خون آن جریان دارد و جزئی جداییناپذیر از علاقهمندیهای مردم این شهر محسوب میشود.
ماشین در سرازیری
اما امروز با رسیدن به سال ۱۴۰۰، به جای اینکه حال فوتبال تبریز با حضور مالک متمولی چون محمدرضا زنوزی به بهترین شکل خود باشد، غباری از غم و اندوه را روی چهره فوتبال دوستان این شهر پوشانده است. ماجرا نه مخفیانه است و نه نیاز به جستجوی فراوان دارد؛ به صورت آشکار مشخص است که حال ماشینسازی تبریز این تیم قدیمی شهر تبریز خوب نیست و این تیم در آستانه اتفاقی قرار گرفته است؛ فاجعهای که پیش از این برای تیمهای باریشهای چون راهآهن تهران، برق شیراز و استقلال اهواز رخ داده بود و از آنها تنها یک نام در کتاب تاریخ فوتبال ایران برجای مانده است.
ماجرای ماشینسازی تبریز مربوط به امروز و دیروز نیست، داستانی است که سالهاست ایجاد شده و ضربات متوالی بر پیکر این تیم از روشهای مختلف وارد شد و حضور محمدرضا زنوزی در راس این تیم و انتقال امتیاز گسترش فولاد تبریز به ماشینسازی، تنها مرهمی سطحی بر زخم این نام قدیمی در فوتبال ایران بود، زخمی که در اوایل مرهمی که بر آن قرار داده شده بود کمی آنرا به آرامش رساند اما از سال گذشته، از همان روزهایی که ماشینسازی درگیر بقا در لیگ برتر بود شروع به باز شدن کرد و حالا آن زخم به حالتی وخیمتر برگشته است.
البته نباید فراموش کرد که از همان ابتدا انتقال ماشینسازی تبریز به محمدرضا زنوزی اشتباه فنی بود، هر چند او در ابتدا مقابل انتقادات درباره مالیکیتش بر دو تیم و علاقه خاص به یکی از این دو تیم ایستاد اما مشخص بود با حرفهایتر شدن اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران، فیفا زیر بار این موضوع نخواهد رفت و آنرا بر خلاف قواعد حرفهای میداند.
مرهمی که دیگر درمان نیست
زخم ماشینسازی تبریز را از همان ابتدای فصل میتوانستیم احساس کنیم، از همان روزهایی که عملکرد این تیم در نقل و انتقالات تابستانی به شدت ضعیف بود و در نقل و انتقالات تابستانی به جای اینکه تلاش برای ترمیم زخم انجام شود؛ مسیر به گونهای پیش رفت که زخم عمیقتر شد. مهمترین ستاره این تیم طی قول و قراری عجیب و منحصر به فرد در نیم فصل از این تیم جدا شد و به تراکتور تبریز رفت، روندی که یکبار دیکر ثابت کرد برای مالک دو باشگاه، تراکتور اولویت بالاتری دارد و حتی به قیمت تضعیف ماشینسازی هم شده، تراکتور باید تقویت شود.
از همان روزهایی که عملکرد ضعیف ماشینسازی در نقل و انتقالات زمستانی و خروج ستارهها از این تیم مشخص شده بود، بحثها و اخبار متفاوتی درباره انتقال این باشگاه به گوش میسید؛ بحثهایی که خیلی زود از شایعه به خبری قطعی تبدیل شد اما ظاهرا این انتقال مانند سایر انتقالهای فوتبال ایران نبود و در این بین سنگاندازیهایی صورت گرفت که با انتشاز بیانیه باشگاه ماشینسازی نشان داد اختلاف نظر بین محمدرضا زنوزی و هیات فوتبال استان آذربایجان شرقی بسیار عمیق است و در این بین حتی محمدرضا زنوزی به صورت رسمی اعلام کرد که دستور توقف فعالیتهای این باشگاه را داده است، موضوعی که حتی گمانهزنی درباره احتمال کنارهگیری ماشینسازی از لیگ برتر را تقویت کرد تا خطر سقوط این تیم به دسته دوم تقویت شود اما در نهایت آخرین دقایق شب گذشته رسانه رسمی باشگاه ماشینسازی اعلام کرد انتقال این تیم تا پایان فصل منتفی شده و ماشینسازی زیر نظر محمدرضا زنوزی فعالیت خواهد کرد.
به هر ترتیب قرار شده است ماشینسازی تبریز تا پایان فصل زیر نظر محمدرضا زنوزی به فعالیت خود نشان دهد اما اوضاع برای این تیم در انتهای جدول آنقدر خراب است که اگر منطقی باشیم، ماندن ماشینسازی در لیگ برتر نیاز به معجزه برای این تیم دارد و شاید خوب شدن حال ماشینسازی تبریز آرام آرام تبدیل به رویایی دور دست برای فوتبالدوستان تبریز شود و در حالتی منطقیتر هواداران این تیم به سقوط از لیگ برتر فعلا رضایت دهند.
ارسال دیدگاه