معلمان؛ سالکان وادی عشق و مروجان کار خیر

در روزگاری که کرونا ویروس پنجه بر رخسار سرخ فام روابط اجتماعی کشیده و ضمن آسیب‌رساندن به زیرساخت‌های زیستی، فرهنگی و مراسم‌های مذهبی، انسان‌ها را در کنج رینگ قرنطینه زدگی محبوس ساخته است؛ هستند کسانی که هماره انسانیت را در اوج ناملایمات روزگار، با اعمال نیک خود به مردم و جامعه خدمت کرده و دست‌های سخاوتمند و مهربانشان گرمابخش دل محرومان و آسیب‌دیدگان بوده‌است.

به ویژه کودکان معصوم، نوجوانان تشنه محبت و جوانان چشم انتظار دانش آموزی که دل در گرو دانش سپرده تا برای فردای ایران زمین مفید باشند و در آبادانی آن سهمی داشته باشند؛ اما دیو زشت سیرت کرونا با شرایط سختی که در فرایند آموزش و پرورش ایجاد کرده، امیدشان را مبدل به یأس ساخته است.

اینجاست که دستان پر مهر خیران تعلیم و تربیت از آستین محبت بیرون آمده و داوطلبانه و فقط برای رضای معبود پا در مسیر عاشقی نهاده و بدون چشمداشت به کمک دانش آموزان محروم از گوشی هوشمند و یا تبلت آمده تا وسیله ترقی دختران و پسران طالب معرفت را در فرایند تعلیم و تربیتی که کرونا، دیجیتالیش کرده فراهم آورند. بی‌تردید این نیکوکاران با داشتن چنین هدف والایی، نام نیک از خود در جامعه به یادگار می‌گذارند.

یکی از هزاران نیک اندیش در خراسان‌جنوبی؛ معلمی بیرجندی است که با سرانگشت هنرمندانه خود در کلاس ایثار درس محبت می‌دهد و سرود عشق را در گوش دانش آموزانش زمزمه می کند تا از این طریق هم علوم تجربی را فرا گیرند و هم در کلاس ایمان و تعهد، شاگردانی ممتاز باشند؛ که این خود اولین قدم در صراط عاشقی و گام نهادن در مسیر قرب الهی است.

گر چه شرایط کرونایی؛ دیدار حضوری را ناممکن ساخته و سلامت را تهدید می‌کند؛ اما، به شوق ساعتی گفتگو با این معلم خوش ذوقِ متعهدِ دلسوز و مهربان، تصمیم می‌گیریم تا صدای گرمش را از طریق فرکانس های مخابراتی بشنویم و سیمای مهربانش را از شبکه های اجتماعی به نظاره بنشینیم. این قرار ملاقات مجازی فراهم شد و توانستیم هر چند کوتاه با این معلم که سخنانش از جنس زمزمه های پدرانه و سخاوت نگاهش دلسوزانه بود؛ هم صحبت شویم.

مهران مهرآرا، هنر آموز رشته تاسیسات است که مدتی است در سمت مدیر، خادم هنرجویان هنرستان شبانه روزی کاردانش ابتکار شهرستان بیرجند، است.

او در گفت و گو با پانا عنوان می کند: «به نظر من اراده انسان آخرین دلیل برای انجام فعل اختیاری در دو جهت اخلاقی مثبت یا منفی از جانب اوست که قابل تقویت است.»

این معلم خیر با اشاره به آیات قرآن و تأثیر عواملی که اراده آدمی را تا سر حد انجام کارهای خیر تقویت می کند؛ ادامه می دهد: «عواملی همچون میل به سعادت، محبت و عشق به خداوند، انذار و توجه کردن به عواقب اعمال، صبر و تاثیرپذیری از افراد صاحب اراده در تقویت اراده انسان تأثیر می‌گذارند.»

سخن که به اینجا رسید بیش از پیش مشتاق شدم تا بدانم از میان این همه کار خیر چطور شد خرید تبلت برای دانش آموزان نیازمند را مورد توجه قرار داده است و چه اهدافی در پشت این تصمیم نهفته بوده است، که او این گونه پاسخ می دهد: «نمی توانستم شاهد بازماندگی و یا خدای نکرده ترک تحصیل دانش آموزان که در حقیقت فرزندان معنوی من معلم هستند؛ باشم یا نسبت به آموزش آنها بی تفاوت باشم. از این رو در گام نخست با هزینه شخصی و در گام های بعدی با دبیران هنرستان برای برقراری عدالت آموزشی دست به این اقدام زدیم تا مبادا دانش آموزی از تحصیل باز بماند.»

اینکه این معلم بیرجندی قبل از این هم در امور خیر دستی داشته است یا خرید تبلت، اولین قدم‌های وی در امور عام المنفعه وادی تعلیم و تربیت بوده است، می‌گوید: «بله. قبل از این هم تا جایی که در توانم بوده است در امور خیرخواهانه و خداپسندانه شرکت کرده ام و امید دارم مورد قبول خدا قرار گیرد.»

در حالی که به حال این انسان به تمام معنا «معلم»غبطه می خوردم و در دل به داشتن چنین معلمانی افتخار می کردم از او خواستم تا در خصوص خیربودن در حوزه آموزش و پرورش و لذت کار کردن برای دانش آموزان بردارد. «همانطور که امام خمینی فرمود معلمی شغل نیست، عشق است و ما به عنوان خادمان آموزش و پرورش که رسالت مان تربیت فرزندان جامعه است، به نحوی از این شغل لذت می بریم و با هیچ چیز دیگر عوض نمی کنیم و همانطور که در ابتدا گفتم این عشق، انسان را به سوی کامل شدن سوق می دهد و این خود لذت زائدالوصفی به وجود می آورد.»

از آنجا که مخاطب من معلمی بود که فرهنگ‌سازی جزئی از ذات شغلی‌اش به حساب می آید از او پرسیدم به نظر شما چگونه می توان نگاه خیراندیشی و فرهنگ نیکوکاری را در جامعه نهادینه کرد، که این معلم بیرجندی بیان می کند:«آموزش و فرهنگ‌سازی در رونق کار خیر بی‌تاثیر نیست. ولی توفیق انجام کارهای خیر را لطف خدا و ذات وجودی انسان می‌دانم. از این رو به نظر من امروزه با رشد و توسعه فرهنگ و مسائل اجتماعی است که می توانیم جامعه را بسازیم. هر چند کار خیر در همه شاخص‌های اجتماعی ارزشمند است.»

این معلم خیراندیش در خصوص کسانی که دوست دارند وارد کار خیر شوند، عنوان می کند: «انسانی که در آموزش و پرورش کار خیر انجام می دهد و درک روشنی از کارکردهای مدرسه دارد، انسانی دوراندیش و زیرک است. مدرسه نه یک مکان، بلکه یک امکان و ظرفیت و محیطی مناسب برای پیگیری اهداف بلند است؛ مدرسه بیشتر از هر عامل دیگری مناسب ترین فرصت را برای تحقق آن اهداف فراهم می کند. بنابراین به جامعه فرهنگیان و دانش آموزان توصیه می‌کنم در این راه سهیم باشند که سعادت اخروی و عزت دنیوی در پی دارد.»

مهرآرا تاکید می‌کند:«کسی که نیت خیر دارد؛ باید سریع نیت و هدف خود را عملی کند. از طریق مشورت با بزرگان و صاحب نظران اقدام به کاری کند که جامعه نیاز داشته باشد، به خصوص با توجه به شرایط کنونی وجود دانش آموزان واقعا نیازمند و علاقه مند به درس‌خواندن و مطالعه که گاهی می بینیم باتوجه به کمبود مالی والدین حتی از درس خواندن محروم می‌مانند.»