سور را به سوختن و داغ شدن دل عزیزانمان تبدیل نکنیم

امسال چهارشنبه سوری با کرونا هم مخلوط است و چون معجونی بسیار خطرناک عمل می‌کند، می‌توان گفت معجون نیست، بلکه بمبی است که اگر به زمین بخورد همه چیز را خراب می‌کند، چهارشنبه سوری امسال را خطرناک نکنیم، تا به سلامت خود و دیگران آسیب نزنیم.
سال های قبل که کرونا هم نبود باز هم خطرناک بود. تلوزیون کودکان و افرادی را نشان می‌داد که به خاطر همین آتش بازی های نزدیک عید سوخته بودند و گل بهاری و لطیفی که تازه داشت در دل خانواده هایشان جوانه می‌زد، پر پر شد، چه برسد به حالا که کرونا است.

یادم است قبلا در روستای محل زندگی ما، مردم چهارشنبه سوری را این گونه جشن می‌گرفتند. مثلا یک چادر پارچه ای یا چیزی روی صورت خود بسته و یک کاسه و قاشق گرفته و دم در خانه ها رفته و قاشق می‌زدند و صاحب خانه در آن کاسه هر چه را که داشت مثلا کمی میوه یا پول می‌ریخت و به این رسم زیبا قاشق زنی می‌گفتند.

یک رسم دیگر هم پریدن از روی آتش های کوچک و درخشان بود، آتش ها شعله ور نبود که همه را بسوزاند بلکه کوچک و زیبا می‌درخشیدند و مردم از رویش می‌پریدند و شادی می‌کردند و هر کسی بالاتر می‌پرید امتیازش بالاتر بود و این شعر را می‌خواند: زردی من از تو، سرخی تو از من و این را تکرار می‌کردند.

یکی دیگر از آداب هم این بود که زنان کدبانوی خانه آش رشته پخته و در میان خانواده می‌خوردند و هم به همسایه می‌دادند و عید را تبریک می‌گفتند و این بود یک چهارشنبه سوری بی‌خطر، نه مثل الان که با هزار جور بمب و نارنجک و... به جان هم بیافتند یا پیرمرد مریض در حال گذر را بترسانند و بخندند و قلبی که با باتری کار می‌کند را بشکنند، بلکه می توان بدون خطر جشن گرفت.

بیایید در غروب آخرین سه شنبه سال، برای گردگیری و زدودن انرژی های منفی، آتشی کوچک بیافروزیم، کینه ها را بسوزانیم و زردی خاطرات بد را به آتش بسپاریم و سرخی عشق را از آن بگیریم و شعله های نفرت را در دلمان خاموش کنیم و پیمان ببندیم که در این چهارشنبه زیبا، از مواد محترقه و خطرناک استفاده نکنیم و با این کار، آرامش را به دیگران و پرسنل زحمتکش آتش نشان هدیه بدهیم.

خبرنگار دانش‌آموز