جشن نوروز 1400 برگزار شد

به گزارش روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو-ایران، مراسم جشن نوروز ۱۴۰۰ با حضور محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، منصور غلامی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، حجت الله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو-ایران، سرور بختی رییس موسسه فرهنگی اکو، مونسان وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، حناچی شهردار تهران و جمعی از سفرا، اهالی فرهنگ و هنر و رسانه در محوطه باز ساختمان وزارت امور خارجه برگزار شد.

حجت الله ایوبی در این مراسم با تاکید بر امید و آرزومندی در روزهای سخت گفت: باید فریاد بزنیم زنده باد زندگی.

متن سخنرانی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو-ایران بدین شرح است:

عالیجنابان، سفیران ارجمند، وزیران محترم، خانم‌ها و آقایان

بسی مایه سرور است و خوشوقتی که در این مکان زیبا و به نام نوروز و بهار دور هم جمع شده‌ایم. در میدان مشق. آن جایی که نیاکان ما درست صد سال پیش و اتفاقا آنها هم در اوج بیماری همه‌گیر آنفولانزای اسپانیایی، آخرین نوروز قرن را برپا کردند. در این میدان و در این خیابان درست همین روزها غوغایی بود. کابوس مرگ بر جهان حکم می‌راند. اما در سال ۱۳۰۰ شکوه نوروز بر اهریمن ناامیدی پیروز شد و در همین میدان مشق در اوج جنگ و قحطی و گرسنگی، صدای آواز سرنا وکرنا و ساز و دهل، و شور پیک‌های نوروزی امید را و زندگی را و آمدن بهار را مژده می‌داد. نیاکان ما صدسال پیش در کوچه و بازار می‌خواندند:

ای سال برنگردی/ دکانا را تخته کردی/ زنا را شلخته کردی/ ای سال برنگردی

و اینک پس از صد سال باز هم مردم ایران با ویروس کشنده تحریم، خشونت داعش، آنفولانزای تعصب و جاهلیت و کرونای انگلیسی دست و پنجه نرم می‌کنند. ما هم مانند نیاکانمان روزگار سختی را می‌گذارنیم. شاید زبان حال ما هم این باشد که:

ای سال برنگردی/ دکان‌ها را تخته کردی

اما نه، ما پر هستیم از امید و آرزوهای بلند و چرا مالامال از امید به فردا نباشیم. هنگامی‌که می‌بینیم هنگامه تیمارگران عشق را در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌هایمان. آنها که نجوا کردند با همه وجودشان این سروده حضرت مولانا را که:

طبیبان فصیحیم که شاگرد مسیحیم

بسی مرده گرفتیم در او روح دمیدیم

طبیبان الهیم زکس مزد نخواهیم

که ما پاک روانیم نه طماع و پلیدیم

چرا پر نباشیم از آرزوهای بلند. هنگامی که می بینیم یک جهان بخششِ بی منتِ داراها و رفتار کریمانه و متمدنانه ضعیفان و ندارها را. بردباری و صبوری راه و رسم مردمان جهان نوروز است. آنها آموخته‌اند که در اوج سرما و سختی امید را و گرما را و بهار را نجوا کنند:

در نومیدی بسی امید است

پایان شب سیه سفید است

گر صبر کنی به صبر بی شک

دولت به تو آید اندک اندک

آری در این روزهای سخت، هنرمندان با ساز و آوازشان و مومنان با دعا و نمازشان پیک امید شدند و شادمانی. و ما هم در کمیسیون ملی یونسکو از نخستین روز هجوم اهریمن کووید نوزده سازهایمان را کوک کرده‌ایم و امروز با طبل و شیپور با سرنا و کرنا و با نقاره‌هامان آمده‌ایم تا فریاد زنیم. زنده باد نوروز. زنده باد زندگی و زنده باد شادی و طرب.

مردمان سرزمین خورشید این روزها خانه‌هایشان را می‌تکانند از گرد و غبار. و دل‌هایشان را می‌شویند از تیرگی و زنگار.

نوروز چون آب زلال می‌آید و تیرگی‌ها و قهرها و وکینه‌ها را هر سال می شوید و می برد. نوروز یعنی پایان قهر. نوروز یعنی سرآغاز دوستی ها....

آقای دکتر جواد ظریف، سفیران محترم جهان نوروز

امروز زنده کردن آیین‌های نوروزی تنها سفر به گذشته و پاسداشت آیین نیاکانمان نیست. امروز نوروز یک راه حل است. یک درمان است. درمان دردهای کهنه. درمان اضطراب ها و آشفتگی ها. درمان ترس ها و خشونت. درمان بیماریهای برخاسته از دلهای پر از زنگار.

آقای دکتر محمد جواد ظریف، آقای دکتر مونسان، سفیران محترم

نیاکانمان به ما آموخته‌اند در آستانه سال نو ذهنمان و جانمان را پر کنیم از آرزوی های بالا بلند. دیدن چهره تمام نوروزی و پر از شکوفه‌های لبخند دکتر ظریف به من جرات می‌دهد یکی از آرزوهایم را مشق کنم به صدا بلند در میدان مشق. در مقابل سفیران جهان نوروز. آرزو بر جوانان عیب نیست...

آرزو می‌کنم مقامات بلند پایه جهان نوروز چند روزی از سال نو را بین خود پروتکل بس اعلام کنند. تنها چند روز عید نوروز، کنار بگذارند همه کنوانسیون‌هایی که بر ویرانه‌های جنگ‌های جهانی روییده‌اند. چه می‌شود اگر مقامات بلند پایه جهان نوروز تنها چند روز برگردند به پروتکل‌های چند هزار ساله نیاکانمان. پروتکل‌های روییده در گلزار دوستی. پروتکل‌های برآمده از جان‌های بی غبار و آینه‌های بی زنگار.

درست مانند همه مردم در آغاز سال مقامات بلند پایه دوازده کشور نوروزی به دیدار هم بروند. ساده و بی هیچ تکلف و تشریفاتی. و مردم ببینند که رهبرانشان هم مانند آنها در آغاز سال نو تجدید می‌کنند با هم پیمان مهر ودوستی را و چه صحنه‌های زیبایی که در جهان نوروز آفریده خواهد شد.

آقای دکتر ظریف شما شروع کنید از همین تهران. سرزده و بی هیچ ‌تکلفی دید و بازدید عید راه بیاندازید با سفیران کشورهای مختلف به‌ویژه سفیران نوروزی. شاید این کار شما مقدمه‌ای باشد برای تحقق آن آرزو.

تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید

تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز

سخنرانی محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه، سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه، منصور غلامی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، علی اصغر مونسان وزیر میراث، گردشگری و صنایع دستی از دیگر بخش های این مراسم بود.

در ادامه این مراسم حاضران از نمایشگاه تمبرهای کشورهای نوروزی بازدید کرده و در ادامه از تمبر نوروز با حضور رونمایی شد.

برپایی سفره های کشورهای نوروزی (افغانستان، ترکمنستان، هند، ارمنستان، پاکستان و آذربایجان) و بازنمایی آیین های کشورها و اقوام نوروزی، اجرای خوان های نوروزی (۷ سین، بلوچ، کرد، ترکمن،آذری، خراسان و قشقایی)، اجرای آیین هایی همچون تکم چی، اسب چوبی، نوروزخوانی، حاجی فیروز، کرد، بلوچ و ترکمن، پرده خوانی نوروز، اجرای موسیقی عاشیقی توسط استاد شهبازی از دیگر بخش های این برنامه بود.

در این مراسم همچنین نشان عالی نوروز کمیسیون ملی یونسکو-ایران به دکتر سید احمد محیط طباطبایی رییس ایکوم و رییس کمیسیون حافظه جهانی اهدا شد.

همچنین دیپلم افتخار کمیسیون ملی یونسکو-ایران به شاه منصور شاه میرزا کارشناس فرهنگی تاجیکستان در موسسه فرهنگی اکو اهدا شد.

در انتهای این مراسم، برنامه ویدئومپینگ نوروز توسط کمیسیون ملی یونسکو در ایران به کارگردانی امیررضا سالاری، روی عمارت قزاقخانه، واقع در میدان مشق برگزار و نمادهای فرهنگی۱۲ کشور عضو کنوانسیون جهانی نوروز، ثبت شده در سازمان یونسکو، به نمایش گذاشته شد.