بحران کرونا و پرورش انعطاف‌پذیری کودکان
تهران (پانا) - پاملا داویس، نویسنده این مقاله عنوان کرد: مدتی است که مدرسه مجازی، فاصله فیزیکی و رعایت موارد بهداشتی باعث شده تا مشکلاتی در خانواده‌ها ایجاد شود و برخی را در آستانه فروپاشی نیز قرار دهد. ازاین‌رو، محققان روش‌هایی برای افزایش امید و تحمل کودکان در زمان شیوع بیماری همه‌گیر کووید ارائه کردند.
به‌گزارش ایسنا و به نقل از سایکولوژی نیوز، با شیوع بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ و افزایش آمار مبتلایان و مرگ‌ومیرها، خانه‌نشینی‌های اجباری یک واقعیت شده است. به‌طورمعمول، کودکان فوق‌العاده مقاوم هستند، آنان تمایل به تقلید از بزرگترها دارند. با درک این موضوع، والدین می‌توانند برای تقویت تاب‌آوری کودکان در روزهای کرونایی برخی موارد را رعایت کنند که در ذیل ذکر شده است.
به کودکان یادآوری کنید که می‌توانند کارهای سخت را انجام دهند
یادآوری این موضوع به کودکان که زندگی کردن در شرایط این بیماری همه‌گیر سخت است، می‌تواند مفید باشد، اما آنان پیش‌ازاین نیز کارهای دشواری را انجام داده‌اند.
زمان‌هایی را به یادآورید که موارد خارج از کنترل بوده است و نکات برخورد با آن‌ها را نیز در نظر بگیرید، اما همه این موارد تمام خواهد شد.
به کودکان یادآوری کنید که وقتی افراد دیگری به ما کمک می‌کنند، انجام کارهای سخت بسیار ساده‌تر خواهد شد.
به‌تنهایی نمی‌توانیم بر این بیماری همه‌گیر غلبه کنیم، اما در کنارهم قدرت بسیاری داریم. با اطمینان می‌توان گفت: این آخرین مسئله دشوار نیست که فرزندان ما در زندگی با آن مواجه می‌شوند، اما این سختی می‌تواند قدرت لازم برای مدیریت سختی‌های دیگر در آینده را مدیریت کند.
ناامیدی و امید در کنار هم است
گاهی اوقات با آرزوی امیدواری و مثبت‌بودن برای فرزندانمان، ناخواسته از غم و اندوه عمیقی که نشانه این همه‌گیری بوده است، عبور می‌کنیم. در عوض، به دنبال راهی برای کمک به کودکان باشید تا مشکلات و ناراحتی‌های خود را تشخیص دهند و آن را ابراز کنند.
برخی از افراد، اعضاء خانواده یا دوستان خود را به دلیل این بیماری از دست داده‌اند و این ناراحتی‌های بزرگ به‌راحتی توسط کودکان قابل‌شناسایی است. عدم دیدار و رفت‌وآمد با دوستان، پدربزرگ و مادربزرگ، رفتن به مدرسه و انجام فعالیت‌های ورزشی یا سرگرمی به‌راحتی قابل‌چشم‌پوشی هستند. به‌جای اینکه تصور کنید امید و ناامیدی باهم در تضاد هستند، بر این باور باشید که کودکان این دو مورد را باید در کنار هم تجربه کنند. با توجه به اینکه غم و شادی در کنار هم هستند، باید به کودکان کمک کنیم تا در کنار مشکلات پرورش پیدا کنند.
کتاب داستان به همراه موارد جدید ارائه دهید
یکی از راه‌های کمک به کودکان، در کنار داشتن غم و امید باهم، تهیه کتاب داستان درباره تجربیات این روزهای آن‌هاست. برای مثال کودکان می‌توانند درباره جشن کریسمس گذشته یا رفتن به مدرسه پیش از همه‌گیری این بیماری و این روزها که این موارد برگزار نمی‌شود، نقاشی کنند. سپس از آنان بخواهید تصور کنند که همه‌گیری تمام‌شده است و زندگی آنان در آینده چگونه خواهد بود (البته که این موضوع واقعیت دارد).
راه دیگر برای کمک به کودکان در ادغام اندوه و امید، انجام موارد جدید (بازدیدهای مجازی به‌جای حضوری) است.
برای مثال، زمان آن رسیده که هفتگی و در یک‌زمان مشخص، برنامه‌های تمرینات ورزشی مانند فوتبال را با انجام بازی خانوادگی جایگزین کنید و یا مدت‌زمانی که کودک شما با دوستانش بازی می‌کرد را با آشپزی برنامه‌ریزی کنید.
نکته کلیدی اینجاست که برخی از موارد جدید برای خانواده‌ها همچون برگزاری مجازی مراسم، علاوه بر یادآوری موارد گذشته می‌تواند به آنان گوشزد کند که آنان را خطری در ارتباط با انتقال ویروس، تهدید نمی‌کند.
قرار گرفتن در معرض رسانه‌ها و اخبار را محدود کنید
کودکان بسیاری از مواردی که اطراف آنان رخ می‌دهد را درک می‌کنند، حتی زمانی که تصور می‌کنیم از آن اطلاعی ندارند. هنگام صحبت کردن از طریق تلفن یا گوش دادن به اخبار به آنچه کودکان ممکن است بشنوند، توجه کنید.
مطمئن شوید، کودکانی که به تبلت و تلفن هوشمند دسترسی دارند، قادر به دسترسی به گزارش‌های خبری یا خبرها در رسانه‌های اجتماعی نیستند. این ایده برای کودکان و بزرگسالان مفید است. کودکان به‌راحتی استرس و اضطراب بزرگسالان را درک می‌کنند. قرارگرفتن در معرض رسانه و اخبار در روزهای پایانی هفته و یا تعطیلات را در نظر داشته باشید.
در نظر داشته باشید که بیماری کووید- ۱۹ برای کودکان و بزرگسالان یک آسیب است
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که بیماری کووید- ۱۹ به‌عنوان تجربه‌ای ناخوشایند در دوران کودکی است و باید پاسخ‌هایی متناسب با این واقعیت آسیب‌زا را انتظار داشت. برخی از کودکان با تغییرات رفتاری، مشکلات خودتنظیمی، پاسخ‌های شدید احساسی یا ناتوانی در انجام کارهای ساده یا انجام تکالیف مدرسه واکنش نشان می‌دهند.
نکته منحصربه‌فرد در همه‌گیری این بیماری، آسیب مشترک است؛ به این معنی که هم‌زمان، کودکان و والدین آن را تجربه می‌کنند. آسیب‌دیدگی مشترک، فرصت‌های منحصربه‌فردی را برای پیوند در تجربیات سخت ایجاد می‌کند، اما این آسیب باعث می‌شود که اگر والدینشان با مشکلاتی مواجه شوند، کودکان نیز صدمه ببینند. به همین دلیل، مهم است که مراقبان تجربیات خود را پردازش کنند. یکی از بهترین راه‌ها یافتن روش‌هایی برای مقابله با ناامیدی و آسیب است.
به یاد داشته باشید که کودکان در کنار مراقبان مطمئن سود زیادی می‌برند
بزرگسالان قابل‌اطمینان به کودکان کمک می‌کنند تا بر موج خطرناک‌ترین طوفان سوار شوند و برای مقابله با موارد دشوار آینده قدرت و آمادگی بیشتری داشته باشند. همان‌طور که به فرزندان خود کمک می‌کنیم تا امید و ناامیدی را در کنار هم تجربه کنند، به آنان یادآوری کنیم که می‌توانند کارهای دشوار را انجام دهند و فرصت‌هایی برای رشد در آنان و همچنین فرصت‌های مثبت برای ارتباط با فرزندان خود ایجاد کنیم که هرگز آن را تصور نمی‌کردند.
ارسال دیدگاه