نمی‌خواهم برادرزاده‌ام را ببینم

به‌گزارش ایران،‌ رسیدگی به این پرونده از نخستین روز مهر سال ۹۳ و با گزارش نزاع مرگباری در یکی از خیابان‌های جنوب پایتخت به بازپرس کشیک قتل پایتخت اعلام شد. نخستین بررسی‌های تیم جنایی نشان می‌داد پسری ۳۲ ساله با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیده است.
طبق اظهارات شاهدان، پسر دایی مقتول به نام پوریا عامل این جنایت بوده که پس از درگیری اقدام به فرار می‌کند. هویت متهم جوان به تمامی واحدهای گشت اعلام شد. تا اینکه چند روز بعد پسر ۲۰ ساله در مخفیگاهش شناسایی و دستگیر شد.

پوریا در تحقیقات اولیه به جنایت اعتراف کرد و گفت: قصدم قتل نبود، فقط می خواستم از پسر عمه‌ام امیر زهرچشم بگیرم. مدتی بود که امیر با ارسال پیام‌هایی برایم کری‌خوانی می‌کرد و من از دست او عصبانی بودم. تا اینکه یک روز در خیابان او و دوستانش را دیدم. آنها مرا به‌شدت کتک زدند و همین کتک باعث شد که از مقتول کینه به دل بگیرم. روز حادثه در حال عبور از خیابان بودم که امیر را دیدم، به طرفش رفتم و باهم درگیر شدیم. در حین درگیری دست به چاقو شدم و زمانی که امیر خونین روی زمین افتاده بود از محل متواری شدم. فکرش را نمی‌کردم که پسر عمه‌ام را کشته باشم، اما مدتی بعد از دوست و آشنا فهمیدم که او کشته شده است.

خواهان قصاص
با اعتراف پسر جوان به جنایت، او به بازسازی صحنه قتل پسر عمه‌اش پرداخت. پرونده پس از تکمیل برای محاکمه و صدور حکم به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. در دادگاه متهم پای میز محاکمه رفت و از عمه و شوهر عمه‌اش طلب بخشش کرد.اما اولیای دم قصاص می خواستند و باتوجه به درخواست آنها، قضات دادگاه کیفری حکم بر قصاص صادر کردند. حکم صادره در دیوانعالی کشور تأیید شد و پرونده پوریا برای اجرای حکم به شعبه چهارم اجرای احکام دادسرای امور جنایی پایتخت فرستاده شد.

شرط رضایت
در حالی که اولیای دم همچنان خواهان قصاص بودند محمد شهریاری، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران و مریم خلیفه، دادیار شعبه چهارم اجرای احکام دادسرای ناحیه ۲۷، چندین جلسه صلح و سازش برگزار کردند و در نهایت تلاش تیم صلح و سازش به نتیجه رسید و عمه و شوهر عمه پوریا به دو شرط از قصاص پسر جوان گذشت کردند. نخستین شرط آنها پرداخت دیه بود که خانواده پوریا با کمک خیرین و برگزاری مراسم گلریزان موفق به پرداخت مبلغ دیه شدند.
اما دومین شرط این بود که این زوج داغدار تا آخر عمر پوریا را نبینند. یعنی پسر جوان تعهد بدهد که هرگز بین آنها ملاقاتی صورت نگیرد. حتی آنها از پوریا خواستند که تهران را ترک کند تا به صورت اتفاقی هم این دیدار صورت نگیرد.
با قبول شرط دوم از سوی متهم، اولیای دم، پای برگه رضایت را امضا کرده و پرونده پسر جوان به زودی به دادگاه کیفری ارجاع خواهد شد تا با گذشت ۶ سال از جنایت از جنبه عمومی جرم محاکمه شود.