استفاده بیش از حد از موبایل، برای فرزندان، انزوا و آسیب های اجتماعی در پی دارد

دنیای واقعی این ‌روزها، سایه‌ای کمرنگ در میان شبها و روزهای ماست و دنیای مجازی با سرعت هر چه تمام‌‌تر جای خود را در بین آدمهای این دنیا بازتر و بازتر می‌کند.
گوشی تلفن همراه، دوست عزیزتر از جان افراد شده و بعد از گذراندن یک روز کاری طاقت‌فرسا، افراد جای اینکه شب را در کنار خانواده بگذرانند و پای حرفهایشان و شاید دردهایشان بنشینند، گوشی را بغل کرده و از خبرهای مجازی شاد و غمگین می‌شوند. مرد خانه با دیدن مطلبی در گوشی خود می‌خندد اما خبر ندارد روبروی او زنی بر کاناپه نشسته که دلش گرفته و بغض کرده است. در جایی دیگر زنی مشغول انتشار عکس غذای شام در فضای مجازی است اما نگاه خسته همسرش را نمی‌بیند که انتظار دارد تا با همسرش با شوق و محبت شامشان را در کنار هم میل کنند.
اما غمگین‌‌تر از همه این‌‌ها، کودکی است که پدر و مادری غرق‌شده در فضای مجازی دارد.

او بازی می‌خواهد، تفریح لازم دارد و نیاز دارد تا از طریق صحبت کردن و فعالیت‌های مشترک با پدر و مادرش، مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی لازم را کسب کند اما دست و پای پدر و مادر در این فضا گیر کرده و کودک با درماندگی منتظر محبت یا توجهی از سوی والدین است.

از طرف دیگر کودک وقتی می‌بیند که والدینش غرق در فضای مجازی شده‌اند، کنجکاو می‌شود تا ببیند آن سوی این گوشی کوچک، اما بزرگ در اشغال وقت آدمها، چیست که همه را اسیر خود کرده و اینجاست که به هر محتوای نامناسبی دست می‌یابد و آن ‌وقت است که بستر برای گرایش به خطر و آسیب‌های اجتماعی فراهم می‌شود.

میترا احمدی روانشناس در این مورد به پانا می‌گوید: متأسفانه خانواده‌های امروزی مشکلات زیادی دارند و نوع ارتباط با بچه‌ها را به هیچ عنوان نمی‌دانند. نسل آینده ما بچه‌هایی هستند که یا به دلیل توجه زیاد استقلال ندارند یا به دلیل بی‌توجهی مفرط، غرق در انزوا و آسیب هستند. از منظر آسیب‌شناسی نیز بچه‌هایی که خانواده‌ای صمیمی ندارند به دلیل الهام گرفتن از جمع‌های ناباب دوستی، وارد دنیای جرم می‌شوند. انگشت شمارند بچه‌هایی که خانواده‌ای خوب و مناسب دارند و در شمار افراد آسیب‌زا به حساب می‌آیند. نبود این صمیمیت در دختران و پسران نیز نمود متفاوتی دارد، این مشکل پسران را جذب گروه‌های دوستی و دختران را جذب دوستی‌های خیابانی می‌‌کند.

بنابراین بهتر است مثل هر موضوع دیگری، برای استفاده از تلفن همراه هم حدی قائل شد. با توجه به پیشرفت تکنولوژی، فواید استفاده از اینترنت و تلفن همراه قابل نقض نیست، اما برنامه‌ریزی برای وقت گذاشتن در این فضا، حائز اهمیت است، چرا که اگر فرزندان ما از خانه دور شوند، به هر آغوشی ولو خطرناک پناه برده و آن روز دیگر والدین از هر گونه راهکاری، درمانده می‌شوند.

طلاق عاطفی و به‌تدریج واقعی هم از پیامدهای تدریجی گم شدن در فضای مجازی است که لازم است زوجین نسبت به این موضوع توجه داشته باشند.

خبرنگار: سحر شیخی