لاله و لادن؛ جداییناپذیر بودند
دوقلوهایی که باهم به استقبال مرگ رفتند
تهران (پانا) - هر دو بهمعنی واقعی کلمه بهدنبال زندگی مستقل بودند و دیگر خسته از چسبیدن به دیگری و همین شد که در نهایت تصمیم گرفتند از هم جدا شوند، با پذیرش این نکته که مرگ یک نفر یا هردو میتواند هزینه این جدایی و زندگی مستقل باشد.
بهگزارش ایران، لاله علاقه داشت در تهران بماند و روزنامهنگار شود و لادن دوست داشت به شهرشان فیروزآباد برگردد و وکالت کند، اما در نهایت سرنوشت لاله و لادن دوقلوی به هم چسبیده ایرانی در ۱۷ تیر ۱۳۸۲ و ۲۹ سالگی آنها بعد از ۵۲ ساعت جراحی آرامگاه مشترکی شد در روستای «لهراسب» فیروزآباد استان فارس.
لاله و لادن بیژنی دوقلوهای به هم چسبیده ایرانی (از ناحیه سر) ۱۰ دی ۱۳۵۲ به دنیا آمدند و سه دهه دوشادوش هم زندگی کردند، مدرسه و دانشگاه رفتند و امید داشتند که روزی تکنولوژی چنان پیشرفت کند که سرنوشت گره خورده آنها به هم باز شود. رؤیایی که بسیاری از پزشکان داخلی و خارجی آن را تحققناپذیر میدانستند اما جداسازی دوقلوهای نپالی از سوی دکتر کیت گوا جراح سنگاپوری (سال ۲۰۰۱) باعث شد لاله و لادن هم به جدایی از هم و جراحی امیدوار شوند. لاله و لادن با دکتر کیت گوا تماس گرفتند و درخواست عمل جراحی مشابهی دادند که با نظر مثبت تیم پزشکی سنگاپوری روبهرو شد.
سال ۱۳۸۲ دو خواهر دوقلوی به هم چسبیده راهی سنگاپور شدند تا بعد از انجام آزمایشها و معاینات از سوی دکتر کیت گوا عمل انجام شود. البته این متخصص که جراحی موفق جداسازی دوقلوهای نپالی را در پرونده حرفهای اش داشت، پیش از عمل لاله و لادن اعلام کرد:«امکان مرگ یا فلج شدن آن دو وجود دارد و تمامی این موارد برای آنها توضیح داده شده است.»
عمل جراحی روز ۱۵ تیرماه سال ۱۳۸۲ در کشور سنگاپور آغاز شد. خواهران دوقلو پیش از جراحی جداسازی در گفتوگو با روزنامه ایران گفتند: «اکثر عمل های جداسازی دوقلوهای به هم چسبیده در خلال کودکی یا نوزادی صورت میگیرد. چسبیدگی مغز ما نگرانیهایی دارد که با مورد مربوط به دوقلوهای نپالی تفاوت دارد. مغزهای ما از لحاظ آناتومی دست نخورده و منفردند ولی درون یک جمجمه قرار دارند. البته مشکل وجود شریان مشترک است، اما مغزهای ما کنار همدیگر درون جمجمه قرار گرفته است. البته ما بزرگ هستیم و دوقلوهای نپالی نوزادند.» این دوقلوها در پاسخ به این سؤال که هزینههای جراحی چقدر است؟ گفتند: «بیمارستان، هزینه اقامت در بیمارستان و نیز هزینه آزمایشها و مطالعات قبلی را متقبل شده است. پزشکان نیز دستمزد حرفهای برای این جراحی نخواهند گرفت ولی تخمین زده شده هزینه عمل جراحی و مراقبتهای پس از عمل ۵۰۰ هزار دلار سنگاپور شود.» لاله و لادن همچنین پیش از عمل درباره احساسشان گفتند:«ما سالیان سال در جست و جوی تیمی از پزشکان بودیم که اقدام به جداسازی ما کنند. ما از تصمیم بیمارستان رافلس برای انجام جراحی بسیار شاد هستیم و اکنون مشتاقانه منتظر فرصتی هستیم که بهعنوان دو انسان مجزا زندگی جداگانهای داشته باشیم، اما این شادی با قدری تشویش و دلشوره ناشی از نزدیک شدن زمان عمل توأم است.»
لاله و لادن را تیمی۲۵ نفره شامل ۵ جراح اعصاب، یک جراح شریان، ۶ جراح پلاستیک ترمیمی و صورت، ۸ متخصص بیهوشی و ۵ رادیولوژیست به سرپرستی دکتر کیت گوا عمل کردند. لاله و لادن همچنین درباره زندگی بعد از عمل که هیچگاه برای آنها ممکن نشد، گفته بودند:«شاید ناچار شویم یک دوره طولانی توانبخشی را بگذرانیم. البته هنوز به این موضوع که پساز ۲۹ سال چگونه جدایی از فردی را که همیشه کنارمان بود تحمل کنیم، نمیدانیم.» البته لاله و لادن تنها در لحظه مرگ از هم جدا شدند و حتی در آرامگاه ابدی هم کنار هم خوابیدند. در تیرماه سال ۱۳۸۲ عمل جراحی جداسازی خواهران دوقلوی ایرانی مورد توجه بسیار زیاد مردم قرار گرفت و همین شد که در مراسم تشییع پیکر آنها هزاران نفر شرکت کردند تا جایی که طبق نوشته روزنامهها بخشهایی از جاده لهراسب به فیروزآباد و جاده فیروزآباد به شیراز آن روز بسته شد.
ارسال دیدگاه