بزرگترین خریدار زعفران ایران مصرف کننده آن نیست!

به‌گزارش ایسنا، علی حسینی با بیان اینکه سازمان تعاون روستایی امسال در خرید حمایتی زعفران نسبت به سال‌های قبل بهتر عمل کرد، گفت: در این خرید حمایتی تلاش شد تا زعفران کاران واقعی خرد دیده شوند و محصولات آنها بیشتر خریداری و دست دلالان در این میان قطع شود.

وی ادامه داد: سال‌های قبل دلالان، گل زعفران را با قیمت ارزان از کشاورز خریداری می کردند و با قیمت گران تر به سازمان تعاون روستای می فروختند اما امسال این خرید حمایتی به درستی کنترل شد.

نایب رییس انجمن زعفران خراسان جنوبی با بیان اینکه طی این خرید قرار شد ابتدای قرارداد ۳۰ درصد پول زعفران‌های خریداری شده به صورت نقد و ۷۰ درصد در ماههای دیگر پرداخت شود، اظهار کرد: بهتر بود که ۷۰ درصد پول زعفران ابتدای قرارداد به کشاورز پرداخت می شد، زیرا زعفران کاران به سرمایه نیاز دارند تا هزینه های خود را جبران کنند؛ ۳۰ درصد در ابتدای کار پاسخگوی آنها نیست.

وی در ادامه با اشاره به وضعیت صادرات زعفران و با بیان اینکه اگر کرونا نبود قطعا صادرات بیشتری صورت می گرفت، اظهار کرد: اینکه زعفران ایران به کدام کشورها صادر می شود موضوع مهمی است. هنگ کنگ اولین کشور هدف صادرات زعفران ایران و افغانستان سومین کشور هدف است؛ در حالی که هیچ کدام مصرف کننده نیستند و زعفران ایران از این کشورها به کشورهای دیگر قاچاق می شود و این موضوع تیشه به ریشه زعفران ایران زده است.

چگونه می‌توان زعفران اصل را از نمونه تقلبی آن تشخیص داد؟

این تولیدکننده زعفران در بخش دیگری از صحبت هایش به وجود زعفران تقلبی در بازار اشاره کرد و گفت: متاسفانه افرادی سود جو و متقلب اقدام به فروش زعفران های تقلبی به جای اصل می کنند و تشکل ها و دستگاه های نظارتی نیز نظارت ضعیفی بر آنها دارند. هر یک مثقال زعفران چندین هزار کلاله زعفران دارد و افراد سودجو این کلاله ها را با مواد دیگر ترکیب می کنند.

وی در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان زعفران اصل را از نمونه تقلبی آن تشخیص داد؟ گفت: تشخیص زعفران اصلی از تقلبی براساس ظاهر بسیار دشوار است ولی خرید زعفران از برندهای معتبر می تواند تا حدی راهگشای این موضوع باشد. البته نمونه‌های تقلبی برخی از برندها نیز در بازار مشاهده شده است اما می توان آنها را براساس قیمت تشخیص داد؛ یعنی اگر قیمت زعفران نامتعارف بود باید به آن شک کرد. البته نیاز است که دستگاه های نظارتی به این موضوع ورود کنند و تولیدکنندگان نیز کد رهگیری دریافت کنند تا تولیدکننده دقیقا مشخص باشد.