امیر جوشقانی: مسئولین دلایل کم رنگ شدن جایگاه تلویزیون در زندگی مردم را بررسی کنند

امیر جوشقانی، بازیگر، گوینده و مجری رسانه، در گفتگو با خبرنگار پانا، با اشاره به این که مطالبی که در این گفتگو مطرح می شود، با گفتگوهای قبلی که پیش از این همکاران او در حوزۀ گویندگی اجرای رادیو و تلویزیون انجام داده اند، بسیار متفاوت خواهد بود، گفت: یکی از مهم ترین دلایل این رویداد، اتفاقاتی است که امروز در رادیو و تلویزیون ما می افتد و احساس می شود طیف مخاطبی که زمانی رسانۀ ملی برای او جذاب بوده است، به رسانه های دیگر اقبال بیشتری نشان می دهد و چرا در این میدان رقابت که من می خواهم آن را رقابت پیچیدۀ رسانه ای نام گذاری کنم که در نبرد فن آوری نوین امروز و در هیاهوی مبارزۀ رو در روی رسانه های قدیم و جدید، نحوۀ مبارزۀ رسانۀ ملی دلچسب ما نیست و شاید همین مبارزه و نحوۀ برخورد و رو در رویی با رسانه ها که امروز مخاطب مشاهده می کند، این احساس را به او می دهد که ما از رقابت با فضای مجازی جا مانده ایم.

وی در ادامه، با اشاره به این که این رخدادها همه دست در دست هم می دهد تا ما روز به روز شاهد افت یک سری از برنامه هایی باشیم که زمانی برای مردم جذاب ترین برنامه ها بوده است، افزود: برنامه های زندۀ تلویزیونی که همیشه قلب تپندۀ رادیو و تلویزیون به حساب می امد، امروز با اقبال کمتری از سوی عموم مردم مواجه است و من به عنوان کسی که سال های طولانی، از نوجوانی و جوانی خودم را در رادیو، تلویزیون و دوبلاژ گذرانده ام، می خواهم نقطه نظرات خود را از طریق این گفتگو به اشتراک بگذارم.

نحوۀ برخورد مردم با گویندگان و مجریان رسانه در طرح سؤالات تغییر بسیاری داشته است

جوشقانی، در بخشی دیگر از این گفتگو، با اذعان به این امر که بسیاری از مخاطبان رسانه با خاطراتی که بیان می کند، آشنایی کامل دارند، ادامه داد: بچه هایی که به عنوان گویندۀ تلویزیون، مجری برنامۀ زنده و گویندگان رادیو و همۀ کسانی که صدا و تصویر آشنایی دارند، حتماً جملات مرا تأیید می کنند که در سال های اخیر، نحوۀ برخورد مردم با گویندگان و مجریان رسانه در طرح سؤالات تغییر بسیاری داشته است و خواسته ها و سؤالاتی که مردم از هنرمندان و کسانی که دوستشان دارند و از طریق تلویزیون با صدا و چهرۀ آنان آشنا بوده است، فرق کرده است.

این گویندۀ دوبلاژ، در ادامه، با تأکید بر این مفهوم که تغییر سؤالات مردم در برخورد با مجریان و گویندگان صدا و سیما نشان گر تغییر نحوۀ برخورد و ذائقۀ مخاطبان این رسانه است، اظهار داشت: فرض بفرمائید و زمانی را به یاد بیاورید که از نزدیک دیدن چهره هایی که سال های سال مردم از طریق تلویزیون و رسانه با آن ها آشنا هستند، به گونه ای بود که صرف دین این افراد برای مخاطبان کفایت می کرد، اما امروز با قدرت گرفتن شبکه های اجتماعی و رسان ههایی که با مردم ارتباط دو سویه دارند، نشان دهندۀ این است که شرایط تغییرات بسیاری کرده است.

دیگر امضا گرفتن و یا دستخط گرفتن از چهره ها برای مردم رضایت بخش نیست

وی نمایان شدن ابعاد دیگری از زندگی حرفه ای و یا خصوصی هنرمندان در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی این ذائقه را اندکی تغییر داده است و مردم بسیاری از مسائل را پیرامون هنرمندان و زندگی شخصی و حرفه ای آنان می دانند و شاید به همین خاطر است که دیگر، عکس گرفتن با هنرمندان، امضا گرفتن و یا دستخط گرفتن از چهره ها برای مردم رضایت بخش نیست و راضی کننده به نظر نمی رسد، تصریح کرد: حس کنجکاوی که مردم در مواجهه با هنرمندان و برنامه سازان خویش دارند باعث شده است تا مخاطب تلاش کند تا از هر طریقی برای طرح پرسش های خود از هنرمندان برای محتوایی که تولید می کنند و یا آن ها را در تولید آن برنامه و یا محتوای رسانه ای نقش آفرین می دانند، اقدام کند و با توجه به این که راه های ارتباطی برای دسترسی به افراد در فضای مجازی بسیار گسترده شده است، امروز این دسترسی ساده تر است.

وی، با اذعان به این امر که این نیازها در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی به این نیاز دامن زده است، یادآورد شد: این موضوع را به این خاطر عرض می کنم که در این شرایط که این رسانه ها و شبکه های اجتماعی، یک رقیب جذی برای رسان های سنتی مثل رادیو و تلویزیون مبدل می شوند، تا جایی این رقابت و پیش روی رسانه های مجازی پیش روی می کند که نه فقط در تولید و برنامه سازی در فضای مجازی، بلکه در تمامی شئونات و رفتارهای گوناگون افراد در اجتماع، این تغییرات قابل مشاهده است.

مخاطب رسانه های مجازی امروز در تولید محتوا سهیم است

جوشقانی، فناوری نوین در دنیای ارتباطات دسترسی مخاطب به تولید محتوا را به گونه ای فراهم آورده است که او بتواند هر پیامی را که دلش خواست، در هر زمانی تولید و منتشر کند و دقیقاً اینجاست که کار برای برنامه سازان در رسانه بسیار سخت می شود، خاطر نشان کرد: این بدان معناست که انحصار تولید و انتشار یک اثر، که می تواند اخبار یا برنامه های آموزشی و سرگرمی از هر نوع باشد، از رسان هایی مانند رادیو و تلویزیون شکسته می شود و اصطلاحاً در این زمان، مخاطب مصرف کنندۀ منفعل و صرف نیست و خود او در تولید محتوا و یا انتشار مطالب در قالب ها و موضوعات مختلف سهیم است و همین سادگی این تعاملی را که خدمت شما عرض کردم، موجب می شود تا مخاطب رسانۀ محبوب خود را به راحتی انتخاب کند و یک فرآیند دوسویه را در این دنیای پیچیدۀ ارتباطات به موارد دیگر ترجیح بدهد.

این مجری و گویندۀ با سابقۀ رادیو و تلویزیون، در بخشی دیگر از این گفته با اذعان به این امر که جملاتی مانند این که در زمان گذشته تلویزیون تنها در دوشبکه فعالیت می کرده است و فعالیت تولید محتوا و پخش در این دو شبکه از بعد از ظهر آغاز می شد و زمان آن ها بسیار محدود بوده است، برنامۀ زنده ای به آن صورت نبوده و بعد از اتمام کار همه چیز تعطیل می شد و مجموعه به خانه هایشان می رفتند و مردم نیز در انتهای شب دیگر چیزی برای تماشا نداشتند، گفت: این روند، خلاصه ای از کل فعالیت دو شبکۀ موجود در تلویزیون بوده است و در نهایت از این روایت تکراری، افرادی که تیزبین و نکته سنج باشند، می توانند به موضوعی مهمی به نام «جذابیت رسانه» برسند، به گونه ای که هم سن و سالان خود من، قبل از شروع برنامه های یک شبکه باید می نشستند و برفک تماشا می کردند، بعد از آن نوبت به تماشای کالر بار با یک بوق ممتد می رسید، در نهایت، سرود ملی و تصاویر افرادی که گم شده بودند و یا به خانه مراجعه نکرده بودند و این ها مسائلی هستند که بارها و بارها آن رها را شینده ایم.

جوشقانی، با طرح این پرسش که چه عاملی در گذشته موجب می شده است تا مخاطب، پیش از شروع برنامه ها هیجانی را در وجود خود برای تماشای یک برنامه حس کند، افزود: این هیجان به قدری زیاد بود که می توانستیم با آن برای شروع یک برنامه ساعت ها انتظار بکشیم و شاید به گونه ای بود که می توانستین با تکیه بر این هیجان، یک هفته انتظار بکشیم تا جمعه بعد از ظهر از راه برسد تا بتوانیم فیلم سینمائی عصر گاهی شبکۀ یک را ببینیم و حال این که قرار است چه فیلمی پخش شود، چند بار این فیلم تکرار شده است و تا چه اندازه تصویر در حین پخش این فیلم چقدر قطع و وصل می شود؛ اهمیتی نداشت.

در گذشته تلویزیون یکی از اعضای خانواده بود/اقبال مردم به تلویزیون روز به روز کم رنگ تر می شود

وی با اذعان به این امر که با همۀ این اوصاف باید زمانی را به خاطر آورد که در گذشته های نه چندان دور، مادر خانواده صبح های زود، زمانی از خواب بیدار می شد و سماور را روشن می کرد، اولین وسیله ای که به سراغ آن می رفت، تلویزیون بود، ادامه داد: یعنی تلویزیون در این روزگار، هم زمان با سماور خانواده که برای صبحانه روشن می شد، تلویزیون نیز روشن می شد و گویی یکی از اعضای خانواده بود و این بدان معنا بود که زمانی که این تلویزیون روشن بود و برنامه های صبحگاهی پخش می شد، همه نگاه می کردند و استقبال می کردند و کار و زندگی روزمره را با تلویزیون همراه می شدند.

مجری برنامۀ «صبح بخیر ایران»، در ادامه، بر همین اساس، با تأکید بر این مفهوم که این تغییری که به آن اشاره شد به گونه ای شکل گرفته است که امروز، زمانی که هر فرد از خواب بیدار می شود، نخست به سراغ شبکه های اجتماعی در گوشی تلفن همراه خود می رود و همین امر خود گواه بسیار محکمی بر تغییری است که در ذائقۀ مردم رخ داده است، اظهار داشت: همان طور که در ابتدای همین بحث نیز به آن اشاره شد؛ باید این پرسش را مطرح کرد که چرا روز به روز جایگاه تلویزیون در زندگی مردم کم‌رنگ و کم‌رنگ تر می شود و در مقابل، اقبال مردم به رسان های تعاملی بسیار بیشتر و بیشتر می شود.

وی با اشاره به این که طرح پرسش های مردم در زمان گذشته به گونه ای بود که قابل پیش بینی و در اکثر موارد شبیه به هم بوده است و شامل سوالاتی از زندگی شخصی مانند تحصیلات، محل زندگی، زندگی خصوصی و مسائلی از این دست می شده است، تصریح کرد: مرحوم احمد آقالو همیشه با خنده و شوخ طبعی خاصی که داشت، می گفت مثلاً امروز فردی مرا در تاکسی می دید و از من می پرسید شما که در تلویزیون هستید، بگوئید که چرا شبکۀ چهار ما برفکی است و یا مثلاً شبکۀ دوی ما نمی گیرد و او نیز می گفت من همیشه به مخاطبانم می گفتم که من در تلویزیون هستم، اما به این بخش ها کاری ندارم و یا مسئولین و متخصصان این مسائل، کسان دیگری هستند.

مسئولین دلایل کم رنگ شدن جایگاه تلویزیون در زندگی مردم را بررسی کنند

جوشقانی، در بخشی دیگر از این گفتگو، با اذعان به این امر که تغییرات بسیار محسوس در ذائقۀ مخاطبان رسانه برای دست اندرکاران این حوزه بسیار عجیب به نظر می رسد، یادآور شد: این تغییرات بسیار محسوس در ذائقۀ مخاطبان رسانه حتماً می بایست از سوی دست اندکاران، سیاستگذاران و سکان داران ادارۀ رسانه هایی مثل رادیو و تلویزیون هستند، مورد توجه قرار بگیرد، چرا که روز و روزگاری، همان طور که اشاره شد، تلویزیون به عنوان یکی از اعضای خانوادۀ مردم به حساب می آمد و همین امر ضرورت توجه به این مسائل را بیشتر می کند و مسئولین نیز باید بیشتر به این موضوعات بپردازند و نقاطی را که موجب کم رنگ تر شدن رسانه شده است شناسایی، بررسی و رفع کنند.

امیرحسین اشرفی