مخالفت نمایندگان با افزایش سهم تهران از منابع مالیاتی

نمایندگان در نشست علنی امروز مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی جزئیات طرح احکام کلی بودجه با ۱۵۹ رأی موافق، ۴۷ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۵ نماینده حاضر اخطار علیرضا سلیمی به پیشنهاد سیدعلی یزدی‌خواه درباره افزایش سهم تهران از منابع مالیاتی در بودجه را وارد دانستند.

سیدعلی یزدی‌خواه در جریان بررسی جزئیات طرح احکام کلی بودجه ۱۴۰۰ پیشنهاد الحاق یک بند به جزء هفتم بند الف این طرح، داد و در توضیح آن گفت: بعد از انقلاب اسلامی روحیه کمک به تهران حذف و به سایر نقاط معطوف شد، البته نگاه محرومیت زدایی از سایر مناطق درست است. در تهران نیز هزینه‌های زندگی از جهت حمل و نقل، اجاره مسکن و تحصیل بیشتر از سایر استان‌ها است اما سهم تهران از دریافت منابع مالیاتی به نسبت پرداخت آن بسیار ناچیز است.

این نماینده مردم در مجلس یازدهم افزود: ۵۳ درصد از منابع مالیاتی در تهران پرداخت می‌شود اما سهم تهران از مالیات در طرح‌های عمرانی ۲.۵ درصد است. در ارتباط با تخت‌های بیمارستانی در تهران به ازای هر هزار نفر ۱.۳ تخت وجود دارد در حالی که میانگین ۱.۶ است. ۳۰ درصد مدارس آموزشی تهران نیز فرسوده شده و در بحث‌های امنیتی در تهران از ۱۸۵ کلانتری موردنیاز ۸۰ کلانتری وجود دارد.

یزدی خواه افزود: در همین راستا پیشنهاد دادیم در جریان اصلاح ساختار بودجه میزان منابعی که از مالیات به استان‌ها اختصاص می‌یابد برای استان تهران منابع اعتبارات بیشتری در نظر گرفته شود.

در همین راستا علیرضا سلیمی عضو هیات رئیسه مجلس به استناد اصل سوم بند ۹ و ۱۲ اخطاری را مطرح کرد و گفت: براساس این اصل قانون اساسی رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه‌های مادی و معنوی باید محقق شود اما با پیشنهاد آقای یزدی خواه محرومیت‌ها برطرف نمی‌شود و مالیات‌ها به بخش‌های برخوردار تعلق می‌گیرد.

وی ادامه داد: براساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی نیز مقام معظم رهبری به رفع محرومیت و توزیع عادلانه تاکید دارند.

محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی این اخطار نماینده را وارد دانست و گفت: دفاتر شرکت‌های بزرگ در تهران است و اگر ۵۰ درصد مالیات به تهران تعلق گیرد مناطق برخوردار، برخوردارتر و مناطق محروم، محروم‌تر می‌شوند و این خلاف قانون اساسی است.

رئیس مجلس اظهار کرد: هرچند مشکلاتی در کلانشهر مثل حاشیه نشینی و آسیب‌های اجتماعی وجود دارد اما این مشکلات را باید از محل منابع عوارض جبران کرد نه مالیات. به عنوان مثال اگر عوارض مصرف بنزین در شهر تهران ۱۲ میلیون لیتر باشد این بودجه باید برای بخش آلودگی هوای تهران هزینه شود.