تفاوت کلاسهای ما باکلاسهای عادی، گذاشتن آینه در کلاس است

رزیتا دادخواهی با ۳۳ سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش است که از همان ابتدا با مدرک (کارشناسی علوم تربیتی.گرایش کودکان استثنایی) وارد سیستم آموزش و پرورش شده است. وی ۲۴سال آموزگار، ۵سال معاون آموزشی و ۴ سال با پست مدیریت به دانش آموزان ناشنوا خدمت کرده است. برای بررسی مشکلات دانش آموزان ناشنوا در فضای مجازی با رزیتا دادخواهی مدیر مدرسه ناشنوایان شهید محمدی ناحیه۲ اصفهان به گفتگو پرداختیم.

وی در گفت و گو با پانا گفت: علت ناشنوایی در فرد، یا قبل از تولد به صورت ژنتیکی یا در حین تولد و یا بعد از تولد است. دانش آموزانی که در مدرسه ما هستند در مقطع ابتدایی تحصیل می کنند. از ۱۸ ماهگی تا ۶ سالگی که مقطع آمادگی ما است و از ۶ سالگی تا پایان دوره ششم در مدرسه ما ثبت نام می شوند. در این مدارس اساس کار ما به صورت لب خوانی است و الفبای دستی و اشاره وسیله کمک آموزشی است که همکاران ما از آن در امر آموزش استفاده می کنند. مدارس استثنایی شامل مقطع ابتدایی، متوسطه اول، متوسطه دوم و هنرستان است.

وی در ادامه افزود: تفاوت کلاسهای ما با کلاسهای عادی، گذاشتن آینه در کلاس است و چون دانش آموزان ما از طریق دیدن می توانند چیزی را یاد بگیرند به همین دلیل گفتار درمانگرمان یا آموزگار کلاس با نشاندن دانش آموزان در مقابل آیینه حروف را به آنها آموزش می دهند و دستشان را بر صورت خودشان می گذارند تا لمس کنند و صدا را احساس کنند و بتوانند صدا، سپس حروف و بعد جمله و کلمه را یاد بگیرند.

دادخواهی در ادامه تصریح کرد: کتابی که با کتابهای عادی فرق می کند در مقطع ابتدایی در این مدارس کتاب زبان آموزی درپایه اول تاششم است که این کمک می کند به گسترش گنجینه لغات این دانش آموزان، چون این دانش آموزان گنجینه لغاتشان بسیار کم است.

فقر فرهنگی و اقتصادی در زمینه آموزش بچه ها تاثیر بسزایی دارد

وی در ادامه تصریح کرد: فقر فرهنگی و اقتصادی در زمینه آموزش بچه ها تاثیر بسزایی دارد، بخاطر همین ما از طریق خیرین محترم سعی می کردیم آن زمان که کلاس ها حضوری بود هرروز به بچه ها صبحانه بدهیم یا برای خانواده هایی که نیازمند بودند ارزاقی تهیه کرده و به آنها کمک کنیم. امروز هم سعی می کنیم که این کمک ها را ادامه بدهیم یا برای دانش آموزان فرم مدرسه، لوازم التحریر و کیف مدرسه رایگان تهیه کنیم و به آنها بدهیم.

او تاکید کرد: در زمینه سمعک که یکی از وسیله بسیار مهم برای دانش آموز است و امکان داشت گم و یا خراب شود، با تعمیر آن سعی می کردیم به دانش آموزانم کمک کنیم. در مورد کاشت حلزون بعضی از بچه های ما که تعمیر آن هزینه بالایی دارد، ما باز هم از طریق خیرین محترم سعی می کردیم به آن ها کمک کنیم. من از اینجا خواهش می کنم اگرخیرین محترمی هستند که بتوانند در این زمینه به بچه های ناشنوا کمک کنند خیلی خوب است.

دادخواهی افزود: ما همیشه به اولیای دانش آموزان نوید این را می دهیم که هرموقع تیم متخصص ما شامل (آموزگار،گفتاردرمان، شنوایی شناس و مشاوره مدرسه)احساس کنندکه این دانش آموز می تواند در مدارس عادی ادامه تحصیل دهد و آن را ارجاع می دهیم به اداره استثنایی و اداره استثنایی این دانش آموز ارجاعی را به مدارس عادی تحویل می‌دهد و در هر مقطع و پایه ای آنها می توانند در مدارس عادی ادامه تحصیل کنند.

عشق وعلاقه باعث می شود همه سختی ها و خستگی ها را بتوانیم تحمل کنیم

دادخواهی در ادامه گفت: جدا از نیاز به تخصص برای کار با این دانش آموزان، عشق و علاقه باعث می‌شود که همه سختی ها و خستگی ها را بتوانیم تحمل کنیم. نه تنها من، بلکه بقیه همکارانم هم همینطور عشق را چاشنی کار خودشان قرار دادند و با این دانش آموزان که برکت زندگی همه ما هستند کار می کنند. بنده هم به خودم می‌بالم و هم خدا را شاکرم که این لطف و محبت را به من داشته تا بتوانم با تمام توان و انرژی در خدمت این دانش آموزان عزیز باشم.

وی افزود: مهم ترین مشکلات خانواده ها در زمینه آموزش مجازی، نداشتن هزینه کافی برای خرید موبایل و تبلت است که خوشبختانه از طریق آموزش و پرورش استثنایی و اداره ناحیه سعی شده یا از طریق وام و یا بصورت رایگان به آنها تبلت داده شود، ولی متاسفانه هنوز اجرایی نشده است. مشکل دیگر اینکه خانواده ها مهمترین کاری که با دانش آموزان انجام می دهند این است که درسی را که آموزگار به دانش آموز می دهد را خودشان هم بیاموزند و تفهیم شوند تا بعدا بتوانند به دانش آموزان در صورت لزوم آموزش دهند. وقتی که یک خانواده مشکل دارد و نمی تواند درک کند که معلم چه می گوید از لحاظ ذهنی و هوشی و یا حتی خانواده های کم سواد و بی سواد این مشکل اساسی است که همکاران ما آن را برطرف می کنند.

دادخواهی تصریح کرد: در رابطه با طرح سواد آموزی دانش آموزان که امسال انجام دادیم و به نظرم طرح خیلی خوبی بود، اتفاق جالبی رخ داد. به این صورت که یکی از والدین دانش آموز کلاس اول من بی سواد بود. از او خواستم در کنار فرزندش به یادگیری حروف الفبا بپردازد و به نظر من طرح خوبی بود. آن خانواده بسیار در امر سوادآموزی پیشرفت کردند و خیلی از حروف و کلمات را یاد گرفتند.

وی در مورد مشکلات فضای مجازی گفت: به طور حتم آموزش حضوری برای دانش آموزان راحت تر و بهتر است، چون آموزش دانش آموزان ناشنوا از طریق دیداری و گفتاری و لب خوانی است. یک دانش آموز ناشنوا باید تصویر و چهره معلم خودش را ببیند تا بتواند آن درس را یاد بگیرد. در آموزش حضوری از این لحاظ که مشارکت فعال خانواده که یکی از ارکان اصلی تعلیم و تربیت است، دارای حواشی است و چندان تعاملی وجود ندارد، اما در آموزش مجازی همانطور که می دانید خانواده ها مشارکت و تعامل خیلی خوبی دارند و این باعث می شود اگر دانش آموزی با مشکلی روبرو است و نقاط ضعفی دارد با گذاشتن چندین بار تصویر و فیلم و صوت باعث برطرف شدن مشکلاتش شود. این یکی از مزایای آموزش مجازی است و باعث می شود که والدین همراهی خوبی داشته باشند.

او ادامه داد: یک سری مشکلات در سامانه شاد وجود داشت که خوشبختانه از طریق همکاران در سازمان برطرف شده است. از قبیل گذاشتن تعداد محدودی از محتواهای تدریس در سامانه شاد که همکاران می توانند از این محتواها برای آموزش استفاده کنند. مشکل دیگر اینکه سامانه شاد برنامه ای است که تعامل بسیار پایینی با دانش آموز دارد. به نظر من اگر تعامل بیشتر شود و خانواده هم با آن همراهی کند، این آموزش خیلی موثر است. مشکل دیگر شبکه شاد در لایو است که بصورت یک طرفه است و آموزگار برای پرسش و پاسخ نمی تواند از آن استفاده کند و برای ارزشیابی نیاز به دو طرفه بودن است که در شبکه شاد این شرایط وجود ندارد.

دادخواهی تاکید کرد: من یک معاون، یک گفتار درمان گر، یک مربی بهداشت و یک مربی تربیت بدنی و شش آموزگار دارم که همه با انرژی و مسلط به آموزش هستند.

مشکل فضای مجازی عدم ارتباط عاطفی بین دانش آموزان و معلم است

وی در ادامه افزود: روش آموزش ما برای دانش آموزان ناشنوا بصورت زنده و با تصویر و عکس است که در آن با نشان دادن متن و تصویر کتاب به دانش آموزان آموزش می دهد و مشکل آن این است که بصورت یک طرفه است. مشکل دیگر در فضای مجازی عدم ارتباط عاطفی بین دانش آموزان و معلمین، آموزش کمرنگ آداب اجتماعی، صحبتهای آموزشی و عدم اطمینان از بازخورد و فهم دانش آموزان است. حتی در آزمونها مشخص نیست که چقدر دانش واقعی دانش آموزان را نشان می دهد.

انتظاراتی که بنده از آموزش و پروش و جامعه در رابطه با دانش آموزان ناشنوا دارم این است که به چشم حقارت و ترحم به این بچه ها نگاه نکنید. آنها استعدادهای فوق العاده ای دارند و خانواده ها خیلی پیش خداوند مقام دارند که این چنین بچه هایی را به آنها هدیه دادند و در این بین مربیان و آموزگاران آنها نیز بسیار زحمت می کشند. خبرنگار: رها فتوح