کادر درمان و کرونا در کمین یکدیگر؛ پرستاران همچنان پر انرژی مشغول خدمت رسانی هستند

یک پرستار، دیگر مانند گذشته نمی تواند با یک روپوش سفید و پرونده بیمار با کفشی که همیشه به پا داشت به سراغ بیماران برود. مانند سابق نمی تواند موبایلش را داخل بخش همراه خودش کند تا هر وقت مادری یا فرزندی که این روزها بیشتر از همیشه نگران و مضطرب است، زنگ زد پاسخ دهد. باید با لباس مخصوص با یک ماسک هفت لایه، پاپوشی به پا کند و عازم نبرد شود. نبرد با ویروسی هزارپا، داخل مکانی شود که همه از آن گریزانند. انگار آتش نشانی باشد که وارد ساختمانی پر از آتش می شود تا آن را مهار کند. آتش را می شود دید، اما ویروس را نه، نمی دانی اکنون این ویروس منحوس در کجا نشسته است تا خود را دور نگه داری از آن. لباسی می پوشی که در آن می پزی! واژه درستش همین است چون باید چندلایه لباس بپوشی تا از شر ویروس در امان بمانی، و هر وقت بتوانی از این نبرد نابرابر برهی و خسته از چندین ساعت ماندن در آن لباس با فرزندت تماس بگیری، باید در برابر سیلی از سوالات توام با نگرانی فرزندت نشان دهی که می توانی قهرمان خود و خانواده ات باشی. قهرمانی خسته از نبردهای نابرابرِ هر روزه.

سختی کار پرستاران بعد از کرونا چند برابر شده است

یکی از پرستاران بخش آی سی یو بیمارستان شهید هاشمی نژاد در مشهد به پانا می گوید:«سختی کار بعد از کرونا چند برابر شده است. چه استرس درگیری خودت یا خانواده ات، چه فشار روانی که خانواده مخصوصا فرزاندان تحمل می کنند.»
فاطمه محمدی که خود یک بار دچار این بیماری شده است و به گفته خودش تا پای مرگ رفته است و حتی تا یک ماه در استعلاجی به سر برده است، با وجود مشکلات زیادی که در این دوره داشته با توجه به اینکه خود یک فرزند ده ماهه دارد اما باز هم می گوید: «من هر بار با انرژی مثبت سر کارم حاضر می شوم.»
هرچند وی از کم لطفی مسئولین دلگیر است، اما در مورد خستگی کارش می گوید: «شاید روزی هزار بار می گویم خسته شدم. ولی هزار بار دیگر هم می گویم خیلی از چیزهایی که در زندگیم دارم و لطف هایی که خداوند در حقم کرده به خاطر شغلم است.»

تهویه هوا، مشکل اساسی کادر درمان بخش آی سی یو

به گفته عشرت پاکدل از پرستاران بخش آی سی یو بیمارستان هاشمی نژاد مشهد، بخش آی سی یو مشکلات خاص خودش را دارد.
او می گوید:«بیماران این بخش جزء بیماران بد حال هستند و همیشه همراه با خونریزی و عفونت هستند. به دلیل شرایطی که بیماران دارند در و پنجره ها همیشه باید بسته باشد. تهویه نامناسب هوا یکی از مشکلات این بخش است و حال در این وضعیت وقتی بیماران، کرونا هم داشته باشند وضعیت خیلی سخت تر خواهد شد.»

وضعیت کادر درمان در بخش کرونا

رویا پاکزاد یکی از پرسنلی است که مستقیما در بخش کرونا مشغول خدمت رسانی است. او سختی کار را در بعد روحی و روانی بیشتر می بیند و می‌گوید: «همکاران از نظر روحی بسیار شکننده شده اند و در خانواده نیز به دلیل کار در محیط کرونایی مجبوریم محدودیت‌های بیشتری را جهت محافظت از نزدیکان خود قرار دهیم.»

رویا پاکزاد مادر دو فرزند است، او عنوان می‌کند:«بچه هایم را هشت ماه است که نبوسیدم و همین ها باعث می شود هم خودم و هم فرزندانم از نظر روحی آسیب زیادی ببینیم.»
او پیک کاری خود را در بخش کرونا دو زمان عنوان می کند. اولین پیک کاری از تیر تا اواسط مرداد ماه امسال و دیگری هم اکنون که آمار ابتلا به شدت بالا رفته است.
رویا پاکزاد تاکید می‌کند:«همکاران مبتلا تا ۱۴ روز در مرخصی هستند، ولی بعد از آن هم دیگر آن نیروی سابق نیستند و به شدت ضعیف می شوند و توان سابق را ندارند.»

کمبود تجهیزات پزشکی در زمان پیک بیماری به شدت محسوس است

او که عاشق کارش است شیوع این بیماری را یک بحران می نامد که بالاخره برطرف می شود و در ادامه می افزاید: «من وظیفه ام حمایت از مردم است. اگر بعضی وقتها حس خستگی به سراغم می آید، به خاطر این بوده که نتوانستیم بعضی از بیماران را معالجه کنیم. اینکه بعضی وقت ها سخت نفس کشیدن مریض را می بینی و نمی شود برایش کاری کرد، رنجت می دهد.»
وی همچنین کمبود نیرو در کادر درمانی را مشکل اساسی حال حاضر می داند و تصریح می‌کند:«کمبود تجهیزات پزشکی، اکسیژن از کپسول اکسیژن گرفته تا دستگاه های کمک تنفسی در زمان پیک بیماری به شدت محسوس است.»
در بخشی که او مشغول است همه پرسنل مبتلا شده اند و تنها نیروی پرستاری که مبتلا نشده است خود اوست.
این پرستار پرتوان در نهایت از مردم می خواهد بیشتر مراقب خودشان و بزرگترهایشان باشند. این بیماری با کسی شوخی ندارد. پس حتما پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند.