سجاد زین‌العابدین: به حرفه مجری‌گری نمی‌توان به عنوان یک شغل و منبع درآمد نگاه کرد
با تمرین و ممارست می‌توان مجری شد
تهران (پانا)- یک مجری تلویزیون می‌گوید به حرفه مجری‌گری نمی‌توان به عنوان یک شغل و منبع درآمد نگاه کرد و باید در کنار آن تخصص دیگری نیز داشت.
سجاد زین‌العابدین مجری سینما و تلویزیون ایران است. این مجری فعالیت خود را در تلویزیون آغاز کرده است زین‌العابدین فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شیمی کاربردی است.
با او درباره ویژگی‌های یک مجری خوب و مشکلات مجریان سیما در ایام کرونا گفت‌وگو کردیم.
از چه سالی وارد شغل مجری‌گری شدید و دلیل انتخاب این شغل چه بود همچنین از چه زمانی به صورت حرفه‌ای وارد عرصه اجرا شدید؟
من از سال ۸۸ وارد این حرفه شدم و چون از دوران کودکی فعالیت‌های مختلفی در مراسم‌های مدرسه و نمایشگاه‌ها داشتم، حس کردم می‌توانم در زمینه‌های هنری فعالیت داشته باشم و در نهایت در سال ۹۱ با معرفی دوست خوبم امین آذری (گزارشکر شبکه سه سیما) به محمود محمودی تهیه کننده برنامه «با هم باشیم» شبکه تهران، به عنوان گزارشگر، فعالیت حرفه‌ای خود را در تلویزیون آغاز کردم.
به نظر شما ویژگی‌های یک مجری خوب چیست؟
یک مجری در ابتدا باید ویژگی‌هایی عمومی مانند بیان و صدای خوب، چهره قابل قبول، دانش و اطلاعات بالا و شخصیت متناسب با این حرفه چون خوش قولی و مردم دار بودن را دارا باشد. ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارند که بستگی به نوع برنامه و مخاطبین آن دارد؛ به طور مثال اطلاعات تخصصی در رابطه با موضوع برنامه، داشتن دایره واژگان وسیع، نوع صدا، بیان و ...
به نظر شما تخصص تا چه حد در امر اجرا کاربرد دارد؟
از نظر من نمی‌توان به حرفه اجرا به عنوان یک شغل نگاه کرد. اول باید در وجود شخص به صورت ذاتی هنر مجری‌گری وجود داشته باشد، در ادامه با تمرین و ممارست، مطالعه و گذراندن دوره‌های متناسب با شاخه‌ای که در آن علاقه به اجرا دارد می‌تواند تخصص لازم را پیدا کند، این مهم است که آن شخص علاقه به اجرا در رادیو یا تلویزیون دارد یا به کار کودک و اجرای میزگرد سیاسی علاقه‌مند است زیرا تخصص‌های مورد نیاز در هر کدام کاملا متفاوت با دیگری است. پس با مشورت گرفتن از کسانی که این راه را رفته‌اند می‌توان به دنبال تخصص‌های مورد نیاز اجرا رفت.
اخیرا در چه برنامه‌های تلویزیونی حضور داشتید؟
یکی از برنامههایی که حضور در آن همیشه به من انرژی مثبت داده اجرا در برنامه «شهر به شهر» شبکه دو سیما به تهیه کنندگی آقای جواد خانی است. در این برنامه به نقاط مختلف ایران سفر می‌کنیم و از نزدیک با آداب و رسوم این شهرها آشنا می‌شویم و مهمان نوازی و خونگرمی هموطنان عزیزمان را از نزدیک به تصویر می‌کشیم اما از روزی که بیماری منحوس کرونا وارد کشور شد فعالیت ما خیلی خیلی محدود شد. علاوه بر برنامه «شهر به شهر» در برنامه‌های دیگری همچون «چشم امید» از شبکه امید سیما، «پلاک یک» از شبکه اول سیما و «دوربین هفت شبکه آموزش سیما» و...حضور داشتم.
در ایامی که تمام مشاغل با مشکل مواجه شده‌اند ویروس کرونا چه تاثیری بر اجرا گذاشته و شما با چه مشکلاتی رو به رو شدید؟
در پاسخ به یکی از سوالات شما گفتم که به حرفه مجری‌گری نمی‌توان به عنوان یک شغل و منبع درآمد نگاه کرد و باید در کنار آن تخصص دیگری نیز داشت. به طور مثال از روزی که کشور ما درگیر بیماری کرونا شد تمامی همایش‌ها و جشن‌هایی که به صورت حضوری برگزار می‌شد، تعطیل شدند. من و همکارانم درآمد خاصی از این راه نداشته‌ایم و باید صبر کنیم تا کشور به شرایط قبلی برگردد. اگر یک مجری تلویزیون دچار حادثه‌ای شود که باعث تغییر در چهره و یا نقصانی در اعضای بدن او شود، دیگر نمی‌تواند مانند سابق به فعالیت خود ادامه دهد پس می‌توان به حرفه اجرا به عنوان یک علاقه، هنرو تفریح نگاه کرد.
به نظر شما تلویزیون از روزی که ویروس کرونا وارد ایران شده توانسته عملکرد قابل قبولی داشته باشد یا خیر؟
تلویزیون با اطلاع رسانی و آموزش‌های خود تا حدودی توانسته است رسالت خود را به خوبی انجام دهد.
کلام آخر؟
این حرفه هیچ گونه استخدام و یا مزایای خاص ندارد به طور مثال در این یک سال تعطیلی مراسم‌ها و همایش‌ها هیچ مسئولی به فکر امرار معاش هنرمندان و مجریان نبوده است. در نهایت می‌توانم بگویم که ره صد ساله را نمی‌توان یک شبه طی کرد و فقط می‌توان با توکل بر خداوند، تلاش و علاقه به خواسته و جایگاه مورد نظر خود رسید. یادتان نرود که خدا همیشه یک پله از بنده‌هایش بالاتر می‌ایستد، نه بخاطر اینکه خداست، برای اینکه دست بنده‌هایش را بگیرد.
ارسال دیدگاه