تحول توریستی در زندگی روستایی

به گزارش دنیای اقتصاد، رامتین شهرت یکی از فعالان حوزه بوم‌گردی گفت: با وجود اینکه باید در دوران کرونا بازار گردشگری داخلی را فعال نگه داریم اما باید در نظر داشته باشیم که تجهیزات پزشکی و درمانی موجود در روستاها بسیار محدود است. به‌طوری که اگر ساکنان روستاها مبتلا به کووید-۱۹ شوند برای درمان باید به شهرها مراجعه کنند که همین امر می‌تواند برای روستا‌نشینان بار مالی و همچنین صرف زمان قابل‌توجهی را به همراه داشته باشد. بنابراین با ورود گردشگران شهری در مناطق روستایی درآمدی که صاحبان بوم‌گردی‌ها کسب می‌کنند در مقابل هزینه و زمانی که باید برای درمان صرف کنند مقرون به صرفه نیست. در ماه‌های مهر و شهریور امسال نسبت به زمان مشابه سال گذشته ورود گردشگر داخلی به روستا و اقامت در بوم‌گردی‌ها حدود ۵۰ درصد کاهش داشته است. از سوی دیگر میزان توریست‌های خارجی ماه‌های شهریور و مهر سال گذشته که در اقامتگاه‌های بوم‌گردی ساکن بوده‌اند ۵۰ تا ۶۰ درصد کل مسافران ورودی به روستا بوده است که امسال به علت شیوع ویروس کرونا و منع ورود گردشگر به کشور این تعداد به صفر رسیده است.

با توجه به اینکه امکانات بهداشتی، درمانی در روستا به میزان کم و محدود وجود دارد بنابراین باید در شرایط فعلی که با موج بالای شیوع ویروس کووید-۱۹ در کشور مواجه هستیم تا حد امکان اغلب سفرها را به خصوص به چنین مناطقی که تجهیزات درمانی کمتری دارند لغو کنیم. اقدامات فعلی برای توسعه گردشگری روستایی نیز به منظور رونق بخشیدن به سفرهای روستایی در دوران پساکرونا یا زمانی است که میزان شیوع کرونا در کشور کاهش پیدا کرده باشد. وی افزود: با وجود اینکه در حال حاضر اقامتگاه‌های بوم‌گردی تنها مجاز به پذیرش ۵۰ درصد از ظرفیت اقامتگاه خود هستند، به علت اینکه در حال حاضر میزان شیوع و فوتی‌ها بر اثر ویروس کرونا در کشور رکورد وحشتناکی را به ثبت رسانده برای فعالان حوزه‌های مختلف در روستاها بهتر است که مسافری وارد روستاها نشود تا این ویروس در میان ساکنان این مناطق بیشتر از این شیوع پیدا نکند. زیرا گردشگران برای مقاصد سفری خود مکان‌هایی را انتخاب می‌کنند که در آنها عرضه خدمات گردشگری (رستوران، اقامتگاه، صنایع دستی، تورلیدر و...) وجود دارد. در واقع زمانی که عرضه خدمات گردشگری در مناطق روستایی افزایش پیدا می‌کند میزان گردشگران ورودی به این مناطق نیز افزایش خواهد یافت. شهرت عنوان کرد: فعالان بازار گردشگری روستایی زمانی از ورود توریست به مناطق خود سود کسب می‌کنند که گردشگران در روستا اقامت داشته باشند. زیرا سود اصلی که صاحبان خدمات گردشگری روستایی کسب می‌کنند ناشی از اقامت توریست‌ها است. در واقع زمانی که توریست‌ها در اقامتگاه‌های روستایی اقامت می‌کنند حداقل دو وعده غذایی صرف می‌کنند یا اینکه از صنایع‌دستی یا محصولات غذایی روستاییان آن منطقه خریداری می‌کنند و از این نوع درآمدها روستانشینان سود کسب می‌‌کنند. در غیر این صورت زیان احتمالی در حوزه محیط زیست ناشی از حضور گردشگران در مناطق روستایی بیشتر از نفع اقتصادی آنها است. در واقع نباید فراموش کرد که اصل مهم ورود گردشگر به روستاها افزایش کیفیت زندگی جامعه روستایی و دریافت سود از درآمد حاصل از حضور گردشگر است که اگر زیرساخت‌های آن آماده نباشد ورود گردشگر صرفا موجب تخریب روستاها خواهد شد.