چه خوب که وحشت باب شده!

به‌گزارش ایسنا، این مترجم و نویسنده ادبیات کودک و نوجوان، درباره کتاب‌های ژانر وحشت و ترجمه آثار ادبی‌ با محوریت یا شرح رویدادهایی مثل هالووین برای کودکان و نوجوانان و تبعات فرهنگی آن اظهار کرد: به طور کلی من با این‌که گفته می‌شود این رسم‌ها با فرهنگ ما نمی‌خورد، موافق نیستم. به نظر من حتی اگر مسائل کتاب‌ها، چه در ژانر وحشت و چه سایر ژانرها با فرهنگ ما متفاوت است، ایرادی ندارد.

او با بیان این‌که بچه‌ها باید با مسائل فرهنگی متفاوت آشنا شوند، گفت: اگر از بچگی با این‌ها آشنا شوند، یاد می‌گیرند وقتی در موقعیتی قرار گرفتند که فردی چنین فرهنگ‌هایی داشت چطور با او برخورد کنند. من فکر می‌کنم اگر از بچگی زمینه آشنایی داشته باشند، یاد می‌گیرند که جنبه‌های منفی آن را نپذیرند؛ حتی اگر در سن بالاتر با آن مواجه شوند.

جعفری رویدادهایی مثل هالووین را آیین و فرهنگ دیگر ملت‌ها دانست و بیان کرد: این رسم‌ها هم مثل آیین‌هایی است که ما داریم، مثل مراسم نوروز. چه اشکال دارد که بچه‌ها با آن‌ها آشنا شوند؟ وقتی این چیزها خیلی پنهان شوند و عنوان نشوند بالاخره از طریق رسانه‌هایی مثل اینترنت به گوش بچه‌ها خواهند خورد. ولی اگر بچه‌ها خیلی ملموس و ساده در کتاب‌ها با آن‌ها برخورد کنند مثل یک آشنایی است اما وقتی که جلو چنین کاری گرفته شود برای‌شان چیز عجیب و شگفت‌انگیزی می‌شود که اتفاقا جذابیت بیشتری دارد. به نظر من باید مثل یک آیین با این‌ها برخورد شود، چه بسا می‌تواند آیین بامزه‌ای هم باشد.

این نویسنده همچنین درباره وضعیت کیفی آثار تالیفی ایرانی در ژانر وحشت گفت: زمانی ما چیزی به اسم ژانر وحشت نداشتیم یا اگر بود، خیلی کم بود. اما وقتی که من یا سایر همکارها به مدرسه‌ها و فرهنگسراها می‌رفتیم و با بچه‌ها رودررو می‌شدیم، می‌دیدیم که این اصلا یک نیاز روحی در این سن است؛ چون بچه‌ها با هیجان‌های خیلی زیادی روبه‌رو و تخلیه هیجان می‌شوند. ژانر وحشت بیشترین تخلیه هیجان را در انسان دارد. به نظر من خیلی خوب است که ژانر وحشت باب شده. این روزها هم خیلی زیاد شده است.

لاله جعفری در پایان اظهار کرد: امروزه ما نویسنده‌هایی داریم که می‌توانیم بگوییم وحشت‌نویس هستند؛ یعنی متخصص این کارند، مثل آقای سیامک گلشیری که اکثر کارهای‌شان در ژانر وحشت است و خیلی هم بین نوجوانان طرفدار دارد. یک‌بار برای ترویج کتاب به روستایی دورافتاده رفته بودم، وقتی اسم کارهای ایشان آمد، همه ایشان را می‌شناختند. ژانر وحشت نیاز است و از سوی نویسندگان ایرانی هم خیلی به آن توجه شده و این خیلی خوب است.