تصویب لایحه موافقتنامه حملونقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین ایران و سوئیس
تهران (پانا) - نمایندگان مجلس با تصویب لایحه موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس موافقت کردند.
به گزارش روابط عمومی مجلس، نمایندگان در نشست علنی امروز مجلس شورای اسلامی لایحه موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس با ۱۸۳ رأی موافق، ۱۱ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۴۸ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
براساس ماده واحده لایحه مذکور؛ لایحه موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس به‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا
بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس، که از این پس طرفهای متعاهد نامیده می‌شوند، با تمایل به تسهیل حملونقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین کشورهای خود و به‌صورت عبوری از قلمروهای خود، بر موارد زیر توافق نمودند:
ماده ۱
تعاریف
از نظر این موافقتنامه:
اصطلاح «متصدی حملونقل» عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم ایران یا سوئیس که طبق قوانین و مقررات ملی مربوط مجاز به انجام حملونقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا شده است.
اصطلاح «وسیله نقلیه» عبارت است از هر خودروی جاده‌ای دارای نیروی محرکه مکانیکی، مورد اشاره قرارگرفته به‌عنوان یک وسیله نقلیه منفرد یا ترکیبی از یک وسیله نقلیه و نیمه‌یدک یا یدک، که:
الف) برای حمل بیش از ۹ نفر با در نظر گرفتن راننده یا برای حملونقل کالا ساخته شده باشد.
ب) در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد به ثبت رسیده باشد (در مورد وسیله نقلیه مفصلدار، ثبت کشنده مورد نیاز است).
اصطلاح «مجوز» به معنای هر جواز یا تأیید رسمی، از قبیل پروانه یا اجازه است که طبق مقررات لازم‌الاجرا در کشور هر طرف متعاهد، الزامی است.
ماده ۲
حیطه شمول
مقررات این موافقتنامه متصدیان حملونقل را محق می‌سازد که از طریق وسائل نقلیه جاده‌ای به حملونقل مسافر یا کالا بین قلمروهای طرفهای متعاهد یا به‌صورت عبوری از قلمرو آنان و یا از/به کشورهای ثالث مبادرت ورزند.
ماده ۳
حملونقل مسافر
عملیات حملونقل گاه‌به‌گاه مسافران، به موجب شرایط زیر، معاف از أخذ مجوز خواهد بود:
الف) حملونقل همان اشخاص با همان وسیله نقلیه که نقاط مبداء و مقصد در قلمرو کشور طرف متعاهدی واقع بوده که وسیله نقلیه در آن قلمرو ، ثبت و در طی تمام سفر یا به هنگام توقفهای خارج از کشور مذکور، هیچ مسافری به وسیله نقلیه سوار یا از آن پیاده نشود (مسافرت دربست).
ب) حملونقل گروهی از مسافران از نقطه‌ای در کشور محل ثبت وسیله نقلیه به نقطه‌ای در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر ، مشروط بر اینکه وسیله نقلیه قلمرو کشور طرف متعاهد أخیر را بدون مسافر ترک کند، یا
پ) حملونقل گروهی از مسافران از نقطه‌ای در کشور متعاهد دیگر به نقطه‌ای در کشور محل ثبت وسیله نقلیه، مشروط بر اینکه خدمات طی سفری بدون مسافر در طی تمام مسیر سفر انجام و اینکه مسافران
قبل از ورود خود به کشوری که در آنجا سوار شده‌اند، با قراردادهای حمل‌ونقلی منعقده گروه‌بندی شوند، یا
قبلا توسط همان متصدی حملونقل در شرایط ذکر شده در بند ب این ماده در کشوری که سوار شده‌اند و مجدداً به خارج از همین کشور جابه‌جا شوند، یا
برای سفر به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، دعوت و هزینه‌های حملونقل توسط میزبان تقبل شده باشد. مسافران باید متشکل از گروهی یکپارچه بوده و ترکیب آنان صرفاً با هدف مسافرت، نبوده باشد.
ت) سفرهای عبوری از طریق قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.
در انجام عملیات حملونقل مذکور در بند (۱ ) فوق، وسیله نقلیه باید دارای یک صورت‌وضعیت سفر و فهرست مسافران باشد که بنا به درخواست مقامهای صلاحیتدار، ارائه شود. محتویات و شکل صورت‌وضعیت بهطور متقابل توسط مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد ، مورد توافق قرار خواهد گرفت.
کلیه انواع دیگر عملیات حملونقل مسافر بجز موارد مذکور در بند (۱ ) بالا، منوط به مجوزی است که طبق قوانین و مقرارت ملی طرفهای متعاهد و پس از هماهنگی بین مقامهای صلاحیتدار آنان، صادر خواهد شد. مجوزها برمبنای رفتار متقابل اعطا خواهند شد.
ماده ۴
حملونقل کالا
متصدی حملونقل هر طرف متعاهد، محق است، بدون کسب اجازه، نسبت به ورود موقت وسیله‌نقلیه بارگیری‌شده یا خالی به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، برای انجام عملیات حملونقل، مبادرت ورزد:
الف) بین هر نقطه‌ای در قلمرو کشور یک طرف متعاهد و هر نقطه‌ای در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر ، یا
ب) هنگام عزیمت از قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر به مقصد کشور ثالث یا هنگام ورود از یک کشور ثالث به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، یا
پ) به‌صورت عبوری از سراسر قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.
ماده ۵
ممنوعیت حملونقل داخلی
مقررات این موافقتنامه به متصدیان حملونقل هریک از طرفهای متعاهد ، حمل مسافر یا کالا درون قلمرو طرف متعاهد دیگر از نقطه‌ای به نقطه دیگر در همان قلمرو را اجازه نخواهد داد.
ماده ۶
اوزان و ابعاد وسایل نقلیه
در ارتباط با وزن و ابعاد وسایل نقلیه، هر طرف متعاهد تعهد مینماید شرایط محدودکننده‌تری نسبت به شرایط اعمال شده در مورد وسائل نقلیه ثبت‌شده در قلمرو خود، در خصوص وسائل نقلیه ثبت‌شده در قلمرو هر طرف متعاهد دیگر، وضع ننماید.
برای حملونقل کالاهای غیرقابل تفکیک (بارهای ترافیکی) که از حداکثر وزن و/یا ابعاد مجاز در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد تجاوز مینماید، آن وسیله نقلیه ملزم به أخذ مجوزی ویژه از مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد ذیربط است.
اگر در چنین مجوزی، قید شود که وسیله نقلیه باید از مسیری خاص استفاده کند، حملونقل تنها در آن مسیر مجاز است. در هر صورت، وزن نباید از مقدار تضمین‌شده که توسط خودروساز پذیرفته شده، تجاوز نماید.
ماده ۷
مالیاتها و عوارض
براساس این موافقتنامه وسائل نقلیه مورد استفاده جهت حملونقل مسافر یا کالا از مالیاتها و عوارضی که در قلمرو طرف متعاهد دیگر بر مالکیت و تردد وسایل نقلیه تعلق می‌گیرد، معاف خواهند بود.
معافیت موضوع بند (۱ ) بالا مشتمل بر مالیاتها یا عوارض سوخت مصرفی یا عوارض مخصوص بهره‌برداری از پلها یا تونلهای خاص یا استفاده از راهها خاص نخواهد بود.
ماده ۸
تشریفات گمرکی
سوخت و بنزین موجود در مخازن استاندارد وسایل نقلیه که ورود موقت می‌شوند، معاف از عوارض گمرکی بوده و مشمول هیچ‌گونه محدودیت ورود نخواهند شد.
قطعات یدکی واردشده به‌منظور تعمیر وسیله نقلیه معینی که قبلاً ورود موقت شده‌اند، بهطور موقت و بدون ممنوعیت یا محدودیت ورود، تحت پوشش معافیت از پرداخت عوارض یا مالیاتهای ورودی خواهند بود. قطعات جایگزین مشمول عوارض گمرکی قرارگرفته و تحت نظارت گمرک صدور مجدد یا منهدم می‌شوند.
ماده ۹
اجرای قوانین و مقررات ملی
متصدیان حملونقل و رانندگان وسائل نقلیه هر طرف متعاهد، در کلیه موارد پیش‌بینی‌نشده در این موافقتنامه یا سایر موافقتنامههای بین‌المللی که هر دو کشور به آن متعهدند، موظفند ضوابط قانونی و مقررات طرف متعاهد دیگر را، که بر آنها به شیوه‌ای غیرتبعیض‌آمیز اعمال می‌گردد، در هنگام رانندگی در قلمرو طرف اخیر رعایت نمایند.
ماده ۱۰
تخلفات
مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد بر رعایت مقررات این موافقتنامه توسط متصدیان حملونقل، نظارت خواهند نمود.
مقامهای طرف متعاهد محل ثبت وسیله نقلیه، در صورتیکه متصدیان حملونقل آن یا رانندگان وسایل نقلیه در قلمرو طرف متعاهد دیگر، بر اساس شرایط این موافقتنامه یا قوانین و مقررات ناظر بر ترافیک و حملونقل لازم‌الاجرا در آن قلمرو، اقدامات زیر را بنا بر و هنگام درخواست مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد اخیر، انجام خواهند داد:
الف) اخطار؛
ب) تعلیق اجازه انجام حملونقل در قلمرو طرف متعاهدی که تخلف درآنجا صورت گرفته است، بهطور موقت، جزئی یا کلی، با هماهنگی مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد.
مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد نخست، به گونه مصرح در بند (۲ ) این ماده، مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد اخیر را از اقدامات اتخاذ شده، مطلع خواهند نمود.
این ماده بدون لطمه به هر گونه اقداماتی که به موجب قانون مقرر شده و ممکن است توسط دادگاهها یا مقامات اجرایی طرف متعاهدی که تخلف در قلمرو آن صورت گرفته اجرا شود، اعمال خواهد گردید.
ماده ۱۱
مقامهای صلاحیتدار
مقامهای صلاحیتدار تعیین‌‌شده جهت اجرای این موافقتنامه به‌شرح زیر میباشند:
از طرف جمهوری اسلامی ایران: وزارت راه و شهرسازی
از طرف شورای فدرال سوئیس : وزارت محیط‌زیست، حملونقل، انرژی و ارتباطات
ماده ۱۲
کارگروه مشترک
مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد، کارگروهی مشترک، مرکب از نمایندگان خود را تشکیل می‌دهند که تمامی موارد مربوط به اجرا یا کاربرد این موافقتنامه را تنظیم مینماید.
کارگروه مشترک براساس درخواست هر یک از طرفهای متعاهد تشکیل جلسه می‌دهد.
ماده ۱۳
بسط موافقتنامه به پادشاهی لیختن اشتاین
طبق درخواست رسمی پادشاهی لیختن‌اشتاین، تا زمانی که معاهده گمرکی آن با سوئیس لازم‌الاجرا است، مقررات این موافقتنامه به کشور مذکور بسط می‌یابد.
ماده ۱۴
لازم‌الاجرا شدن و مدت اعتبار
این موافقتنامه، پس از تاریخ آخرین اطلاع رسانی طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر رعایت الزامات قانونی برای لازم الاجرا شدن این موافقتنامه توسط طرفهای متعاهد، لازم‌الاجرا خواهد شد.
این موافقتنامه برای مدت نامحدود معتبر خواهد ماند، مگر آنکه هر یک از طرفهای متعاهد، با یک اطلاعیه کتبی از شش ماه قبل، انقضای آن را به طرف دیگر اعلام نماید.
برای گواهی مراتب بالا ، امضاکنندگان زیر که از طرف دولتهای مربوط خود به نحو مقتضی مجاز می باشند این موافقتنامه را امضا کردهاند.
این موافقتنامه در یک مقدمه و چهارده ماده به تاریخ ۱۲ /۴ /۱۳۹۷ برابر با ۳ /۷ /۲۰۱۸ در برن ، در دو نسخه اصلی به زبانهای‌آلمانی، فارسی و انگلیسی به امضا رسید.
تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار میباشند و در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن‌انگلیسی ملاک خواهد بود.
ارسال دیدگاه