ائتلاف ملی برای زندگی نیاز جامعه ایرانی

این توصیه و راهکار رئیس‌جمهوری باید از سوی همه مسئولان کشور مورد توجه قرار گیرد زیرا در همه پاندمی‌ها سلامت انسان‌ها به‌خطر می‌افتد و جامعه نیز درگیر دو پدیده اساسی می‌شود، یکی زندگی و دیگری معیشت. در پاندمی ویروس کرونا جهان درگیر این دو مسأله شد. بهعبارتی کرونا زندگی را در معرض یک پرسش اساسی قرار داد و امید و زندگی را با چالش مواجه کرد. این چالش‌ها و مشکلات ناشی از آن در پیشرفته‌ترین کشورها هم دیده شد و در کل جهان موضوع حیات انسان‌ها به موضوع مهم تبدیل شد. در حقیقت زندگی کردن مردم یعنی سفر رفتن، رستوران رفتن، سینما و تئاتر، دید و بازدیدها، همایش‌های گروهی و مناسبات اجتماعی تحت تأثیر قرار گرفت. کرونا برای زندگی جمعی مردم انزوا و تنهایی آورد. عزیزان افراد، در تنهایی از دنیا رفتند.

همین اتفاقات موجب شد تا زندگی برای خیلی‌ها بی‌معنا شود. موضوع دیگر ویروس کرونا این بود که معیشت مردم با مشکل مواجه شد. کارشناسان اقتصادی بر این باورند که خطر ویروس کرونا به حدی است که می‌توان آن را آغازی بر وقوع یک رکود در اقتصاد جهانی دانست البته میزان اثرگذاری شیوع ویروس کرونا بر اقتصادهای مختلف یکسان نخواهد بود اما اثرات جهانی شیوع ویروس کرونا عبارتند از افزایش بیکاری در جهان، تحمیل شوک‌های سنگین به اقتصاد دنیا، ‌لطمه سنگین به تجارت خارجی. با توجه به این موارد، ضروری است که حاکمان سیاسی درباره موضوع زندگی و معیشت مردم چاره اندیشی کنند. ما نیازمند یک ائتلاف ملی و جهانی هستیم چرا که انسان با زندگی و معیشت معنا پیدا می‌کند. این ائتلافی که رئیس‌جمهوری به آن اشاره می‌کند نه فقط در کشور بلکه باید در دنیا برای حفظ زندگی مردم تمام کشورها ایجاد شود. دولت به همراه احزاب، سازمان‌های مردم نهاد، هنرمندان، ورزشکاران و رؤسای قوه‌های مختلف در کنار هم قرار بگیرند تا مردم بتوانند به زندگی عادی برگردند و همان‌طور که رئیس‌جمهوری اشاره کرد باید ائتلاف ملی برای زندگی و معیشت مردم تقویت شود که یک دستاورد بزرگ برای زندگی مردم داشته باشد و این با اتحاد همه ارکان کشور امکان پذیرخواهد بود.

*استاد دانشگاه

منبع: ایران