تهدید جان مردم و طبیعت در سایه بی تدبیری
دهیار سپیدار*
یاسوج (پانا ) - تجمیع کارخانجات زغال، شن و ماسه بویراحمد در بخش سپیدار هم جان طبیعت بی بدیل اش را تهدید می کند و هم زندگی مردمانش را پر از غبار بی تدبیری کرده است.
منابع و امکانات در دسترس محدود و حرص و طمع نامحدود است. در طول تاریخ به روش های مختلف از محیط زیست بهره برده ایم. با رشد تکنولوژی و مدرن شدن جامعه، انسان از رابطه هماهنگ با طبیعت خارج شد و شروع به تسلط و تخریب طبیعت کرد. انسان مدرن هم جان خود را به خطر انداخت و هم جان طبیعت را.
گویا سازمان های دولتی را سر و سامان دادیم تا جلوی حرص آدم های طمع‌کار را بگیریم. نهادهای دولتی به‌واسطه قانون، مسئولیت رفع نیازهای بشر به گونه ای معقول و منطقی را به عهده گرفتند. در کشور ما سازمان‌های محیط زیستی و منابع طبیعی مسئول دفاع از جان طبیعت در مقابل طمعِ غارتگران و افراد ضد منافع جمعی هستند. همچنین سازمان های بهداشتی مسئولیت دفاع از طبقات مختلف مخصوصا محرومان بی دفاع را دارند.
در استان محروم و زیبای کهگیلویه و بویراحمد خاص گرایی و ویژه پروری با ترکیب زشت با عدم تعهدکاری و قوم گرایی، گاه طبیعت را به نحوی غیرقانونی و غیر منطقی به سمت نابودی رهسپار می‌کند.
برنامه ریزی های ناصحیح و تسلط برخی بروکرات های نابلد ، نهادها را از رسالت خود دور کرده و به دام طمع برخی اشخاص ثروتمند، بی دغدغه و ضد اجتماع انداخته است.
روی این سخن، با تجمیع کارخانجات زغال، شن و ماسه بویراحمد در بخش سپیدار است که هم جان طبیعت بی بدیل اش را تهدید می کند و هم زندگی مردمانش را پر از غبار بی تدبیری کرده است. آیا تجمیع این کارخانجات به معنای برهم زدن تعادل زیست محیطی و بهداشتی این منطقه نیست؟
آیا معقول نبود که پراکندگی این کارخانجات رعایت می شد تا علاوه بر رفع خطر برهم خوردن تعادل، دسترسی به این کارخانجات راحت‌تر می بود؟
آیا محیط زیست و بهداشت نباید حالا که کار از کار گذشته خود بانی گرفتن حق مردم و طبیعت می‌شدند؟
آیا مراجع تصمیم گیری بالاتر نباید با عزل برخی مسئولان غیر متعهدِ این چند سازمان، آنان را از خواب عمیق بی مسئولیتی بیدار کنند؟ معاونت محترم پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان و فرماندار محترم بویراحمد در جلسات پی در پی ورود پیدا کردند تا در آینده ای نزدیک نصمیم مناسبی اتخاذ شود.
خبرنگار: فاطمه شاهچراغی*
ارسال دیدگاه