در گفت و گو با پانا
یوسف تبریزیان: بیان حقیقت مهمترین مولفه ساخت برنامه است
مجبوریم دست به عصا راه برویم
تهران (پانا) - یک کارشناس رسانههای برون مرزی میگوید که بیان حقیقت از مهمترین مولفههای ساخت برنامههای پر مخاطب است.

مردم ۲۲ کشور جهان به زبان عربی سخن میگویند که بخشی بزرگی از کشورهای غرب آسیا را هم در برَمیگیرد. علاوه بر این، اشخاصی که به عربی مسلط هستند در کشورهای غیر عربی مانند اروپا و شبه قاره نیز حضور دارند از این رو داشتن رسانههایی که از این زبان برای انتقال مفاهیم استفاده میکنند برای هر کشور فعال فرهنگی یک مزیت ضروری محسوب میشود.
همه این موارد در حالیست که این منطقه در زیر حجم گستردهای از شبکههای فتنه انگیز و تفرقه افکن قرار دارد که فعالیت بخش بزرگی از آنها علیه منافع ملی کشورمان در منطقه و حتی بر ضد اعتقادات دینی ماست. بخشی از آن شبکهها نیز تلاش میکنند تا امنیت ملی ما را به چالش بکشند. اینکه چه میتوان کرد تا از ابزارهای فرهنگی موجود بیشترین استفاده را ببریم بهانهای شد تا با یوسف تبریزیان به گفتوگو بنشینیم.
وی از سابقه فعالیتهای گوناگونی در عرصه رسانههای برون مرزی به زبان عربی برخوردار است. تبریزیان بیشتر به عنوان مجری برنامههای قرآنی و مذهبی در شبکه الکوثر شناخته شده اما با عناوینی نظیر تهیه کنندگی، گویندگی، نویسندگی، دبیری و اجرای برنامههای مختلف در رسانههای برون مرزی ایران فعالیت داشته که تنها یک مورد آن سردبیر سابق سایت شبکه الکوثر است.
به نظر شما مردم کشورهای اسلامی به ویژه جامعه عرب زبان خاورمیانه به چه سرفصلهایی در زمینه رسانه نیاز دارند که ما از طریق شبکههای برون مرزی خودمان همچون رادیو عربی و شبکه الکوثر و... آن را ارائه کنیم؟
آنچه مردم در کشورهای مختلف عربی را علاقهمند به پیگیری شبکههای برون مرزی ایران میکند به نسبت هر منطقه جغرافیایی کاملا متفاوت است. عراق و کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس به برنامههای مذهبی و اعتقادی بیشتر ابراز علاقه میکنند. در سوریه، لبنان و فلسطین برنامههایی با تنوع بیشتر را میپسندند و در کشورهای عربی شمال آفریقا بیشتر به برنامههای گفت و گو محور واکنش مثبت نشان میدهند. بنابراین باید در زمینههای مختلف فعالیت داشت و نمیتوان یک محصول فرهنگی را برای همه مخاطبان جذاب دانست.
رادیو و تلویزیونهای برون مرزی ما از چه اهمیت راهبردی و کار ویژهای برخوردارند؟
معتقدم شبکههای برون مرزی ایران در واقع دروازههای اصلی صدور انقلاب اسلامی هستند. ملتهای مسلمان و مستضعف جهان از طریق رادیو و تلویزیونهای برون مرزی جمهوری اسلامی میتوانند کشور ایران را بهتر بشناسند و به حمایت و پشتیبانی این نظام استکبار ستیز دلگرم باشند. تنها یکی از کار ویژههای رسانههای برون مرزی خنثی کردن تبلیغات ایران هراسی و شیعه هراسی است که از طرف دشمنان تفرقه افکن غربی به خاورمیانه تزریق میشود.
علاوه بر اینکه رسانههای ما تنها تریبونی در دنیا هستند که در برابر آمریکا ایستادگی کرده و سعی دارند ملتهای مسلمان را با روشنگری شفاف به آگاهی برسانند.
به ضرورت آشنایی بیشتر مردم کشورهای عربی از ایران اشاره کردید؛ در این شرایط چگونه العالم، الکوثر، آی فیلم عربی و ... میتوانند با بخش عربی شبکههای غربی مانند بی بی سی و سی ان ان و تلویزیونهایی که از طریق دولت سعودی تامین مالی میشوند به رقابت بپردازند؟
شبکههای برون مرزی ایران برای رقابت با رسانههای مطرح غربی و خاورمیانهای نیازمند استفاده از ابزارهای رسانهای به روز و حرفهای هستند، چه در زمینه فناوری، تجهیزات، استودیوها و محتوای برنامهها و چه در زمینه نیروی انسانی متخصص، جوان و کارآمد. البته تحقق این امر نیاز به اختصاص بودجه ویژه و مدیریت خوب دارد.
با این اوصاف چه راهکاری برای افزایش تاثیرگذاری شبکههای برون مرزی ایران در جهان اسلام به ویژه جهان عرب را ضروری میدانید؟
بیان حقیقت از مهمترین مولفههاست، سپس ساخت برنامههای جذاب، و ارائه محتوای ارزشی با توجه به نیاز مخاطبان در صورتی که با ابتکار همراه باشد و تنوع را هم در برگیرد میتواند موجب ارتقا اثرگذاری بر جامعه مخاطبان شود.
با توجه به تجربه شما، چگونه میتوان بر چالشهای متعدد فراروی فعالیت شبکههای برون مرزی ایران فائق آمد و حتی بنگاههای سخن پراکنی تفرقه افکن را نیز عقب زد؟
غلبه بر موانع پیش روی فعالیت فرهنگی در عرصه بین الملل با وجود تحریمهای ظالمانه کار مشکلی است و واقعا نمیدانم چه میتوان گفت. اگر بگویم در جهت استقلال و خودکفایی حرکت کنیم مثلا برای خودمان شبکههای اجتماعی به جای فیسبوک، توئیتر و یوتیوب بسازیم، با یک چالش بزرگ دیگر روبهرو خواهیم شد؛ بر فرض تحقق این مسئله بازهم نمیتوانیم با دنیا تعامل داشته باشیم چرا که مردم دیگر کشورها در شبکههای اجتماعی مطرح حضور دارند نه شبکههایی که ما ساختهایم.
از طرف دیگر اگر ناگزیر به فعالیت در فضای مجازی غربی باشیم مجبور هستیم که دست به عصا حرکت کنیم چرا که کنترل کنندگان این رسانههای اجتماعی، طبعا دست بازتری برای محدود کردن محتوای ارائه شده ما را دارند.
با توجه به سوابق شما که در نقشهای مختلفی از مجری تا تهیه کننده فعالیت کردهاید، تصور میکنید برنامههای زنده بیشتر میتواند در مخاطب تاثیرگذار باشد یا برنامههای ضبط شده؟
طبیعتا برنامههای زنده تاثیر بیشتری بر مخاطبان دارند چون علاوه بر هیجان زنده بودن برنامه امکان همراهی از طریق تماس تلفنی و مشارکت فعال فراهم است. حس زنده بودن برنامه میتواند موجب همراهی بیشتر مخاطب با مفاهیم ارائه شده در برنامه شود. این مولفه بر جذب مخاطبان بیشتر هم تاثیرگذار است.
آیا آرزویی دارید که بخواهید از شبکههای برون مرزی ایرانی مانند الکوثر تحقق آن را تماشا کنید؟
بله آرزوی من این است که روزی فرا رسد که شبکه الکوثر اولین تصویر از حضرت ولی عصر (ارواحنا له الفداه) را به جهان مخابره کند. در خصوص تولید برنامه هم امیدوارم، به حدی برسیم که برنامهای به مخاطب ارائه کنیم که مانند جام جهانی فوتبال اکثر مردم سراسر گیتی به تماشای آن جذب شوند.
ارسال دیدگاه