کچوئی: 7هزار پرس غذا در طرح شکرانه سلامت آموزش و پرورش منطقه6 توزیع شد
تهران (پانا) - کچوئی، معاون توسعه و پشتیبانی منطقه6 تهران در گفتگو با پانا از توزیع مجموع 7هزار پرس غذا در میان نیازمندان در قالب طرح پویش «شکرانه سلامت» سخن گفت.
کچوئی گفت: پویش "شکرانه سلامت" به همت دانش‌آموزان و اولیای منطقه۶ و همکاران آموزشی و اداری مدرسه و آموزش و پرورش منطقه۶ کلید خورد و مبالغی جمع شد که چشمگیر بود و کمک کرد تا اداره آموزش و پرورش منطقه۶ به نیت خیرخواهانه ای که در نظر داشت برسد.
وی افزود: در شروع کار آمار ما روی ۳ هزار پرس غذا جهت کمک به نیازمندان بود اما در همان روزهای ولادت کریم اهل بیت به تعداد ۵ هزار پرس غذا رسیدیم و تصمیم گرفتیم این اقدام خیرانه را در شب های مبارک قدر نیز ادامه دهیم. با توجه به اقبال خوب فرهنگیان و مردم جامعه کار ادامه پیدا کرد. در واقع پویش شکرانه سلامت در شب میلاد کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی(ع) با ۱۳۰۰پرس غذا شروع شد و اما در شب های قدر این مقدار بصورت چشمگیری افزایش پیدا کرد.
وی در رابطه با نحوه شناسایی خانواده های نیازمند گفت: شناسایی نیازمندان مورد هدف ابتدا به همت دوستان پایگاه بسیج اداره آموزش و پرورش منطقه۶ انجام شد و منطقه جنوب شرقی تهران هدف قرار گرفت و مناطقی مثل هاشم آباد و فیروزآباد و کهریزک شناسایی شد و در چهار روستا حدود ۲۵۰پرس توزیع غذا داشتیم. با آغاز کار کمیته امداد امام خمینی(ره) هم پای کار آمد تا آنها هم به نیازمندانی که می شناسند کمک کنند و برای شب نوزدهم به همت دوستان بسیج، شهرستان ورامین را مورد پویش قرار دادیم و حاشیه شهر که از طریق مسجد رسالت و امام حسن(ع) و امام علی(ع) این مهم انجام شد. در شب های قدر پایگاه های دیگری پای کار آمدند.
وی با اشاره به مجموع کمک های انجام شده در طرح شکرانه سلامت گفت: امشب که آخرین شب قدر است در مجموع تعداد ۱۳۸۰پرس غذا درمیان نیازمندان توزیع می شود و در مجموع در طرح شکرانه سلامت ۷هزار پرس غذا توزیع شده است.
کچوئی در رابطه با اثرگذاری پویش هایی مانند شکرانه سلامت گفت: این نوع پویش ها در جامعه بسیار اثرگذار است. در جامعه ما کنار هم هستیم و میبینیم که افرادی هستند که به شدت نیازمندند و اگر من نوعی و همکاران فرهنگی منطقه۶ قدم برداشتند هدف ایجاد همدلی میان مردم در این شرایط بود. مشکلات اقتصادی که گریبان افراد ضعیف جامعه را گرفته و اگر ما کنار هم نباشیم، نمی توانیم از زندگی در این جامعه احساس رضایت داشته باشیم.
ارسال دیدگاه