گفتگو با یک معلم باسابقه به مناسبت روز معلم؛
سی سال عاشقی معلم برجسته دشتستانی
دشتستان(پانا) - گویی بعضی انسانها از همان بدو تولدشان؛ شغلشان بر پیشانیشان مهرمی شود تا با یک تعهد و مسئولیت پا به جهان هستی بگذارند و از همان روز نخست کسوت مقدسی را بر تن می کنند. پاسداشت این روز و تجلیل از معلمان دلسوز و خدوم این سرزمین وظیفه کسانیست که روزی پشت نیمکت های کلاس درسشان نشسته و درس اخلاق، اندیشه و زندگانی آموخته اند.
محبوبه حاتم پور متولد خرداد ماه ۱۳۴۳؛ از معلمان پیشکسوت و محبوب دشتستانی است که در مهر ماه۱۳۶۳ و با لیسانس آموزش ابتدایی آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۹۱ در پست مدیریت دبستان عترت برازجان بازنشسته شد.
به بهانه بزرگداشت هفته مقام معلم به گفتگویی با او پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
دلیل انتخاب این شغل چه بود؟ آیا فکر میکردید روزی معلم شوید؟
من چون از دانش آموزان درسخوان بودم همیشه آرزوی تحصیل در رشته دکترای داروسازی را داشتم، ولی چون انقلاب فرهنگی رخ داد و آزمون های رشته پزشکی و نظیر آن برگزار نشد و فقط آزمون برای معلمی برگزار شد، ناچارا به تشویق پدرم در آزمون تربیت معلم شرکت کردم؛ ولی بعد از اتمام تحصیلاتم که در مدرسه مشغول به تدریس شدم، آنقدر به بچه ها و کارم علاقه مند شدم که هیچگاه تأسف نمیخورم که هرگز به آرزویم نرسیدم.
از اینکه معلم بوده اید چه احساسی دارید؟ اگر به گذشته برگردید مجدد معلمی را انتخاب می کنید؟
بسیار خوشحالم و آن را بهترین شغل می دانم. بعضی چیزها را تا تجربه نکردی، ارزش و اهمیت آنرا درک نمی کنی. معلمی هم برای من همین ارزش را پیدا کرد.
سختی و شیرینی یک معلم در این مسیر چه مواردی است؟
وقتی مسیر با عشق و علاقه طی شود، سختی ها برای فرد آسان و شیرین می شود و شیرینی کار را بیشتر احساس می کنیم. اما سختی ها درد و مشکلات دانش آموزان و شیرینی اش هم موفقیت دانش آموز و همدلی بین آنهاست. البته ناگفته نماند من از بس غرق در کارم بودم و توجه به دانش آموزانم داشتم که مورد اعتراض افراد خانواده قرار می گرفتم.
احساس یا خاطره ای از اولین روز کاری خود برایمان بگویید.
اولین محل خدمت من در روستای کوچک کلل و در پایه پنجم بود. وقتی برای اولین بار جلوی دانش آموزان قرار گرفتم احساسی خاص داشتم. فکر نمیکردم اینها دانش آموزانم هستند. حس خواهر کوچکترم را داشتند. شاید خنده دار باشد. اوایل روی صندلی معلم نمی نشستم یا می ایستادم یا در کنار بچه ها روی نیمکت می نشستم و همین آنها را به من نزدیک ترمی کرد.
چه توصیه ای به افرادی که دوست دارند مسیر شما را طی کنند دارید؟
قدر این امانت گرانبها را بدانند و با عشق ورزی و تربیت صحیح؛ انسان های ارزشمند و والایی را به جامعه تحویل بدهند.
بهترین معلم و دانش آموزتان را به ما معرفی کنید؟
بهترین معلمم، دبیر پایه پنجم آقای تخشا بودند که سال های زیادی مدیر غیر انتفاعی کوشش بودند و حالا بازنشسته و در منزل هستند. ایشان بهترین معلم و مدیر در زمان خود بودند و همه دانش آموزانم بهترین هستند که با دیدنشان در هر سطح از جامعه عشق می ورزم.
از شاگردانتان چه آموختید؟
قشنگترین ترانه های هستی یعنی عشق ورزیدن، مهر، محبت و پاکی.
کارنامه عملکردتان را چگونه توصیف می‌کنید؟
همیشه تلاشم بر این بود که نتیجه کارم رضایت بخش و دانش آموزانم در تحصیل، ادب و فعالیت های علمی و فرهنگی موفق باشند. خدا را شاکرم که نتیجه عملکردم را در ابراز لطف و رضایت دانش آموزان در برخورد با آنان در این فصل از زندگیم شاهد هستم.
معلم چگونه می تواند یاد و خاطره خود را در ذهن دانش آموز ماندگار کند؟
بنظر من چون معلمی شغل نیست؛ یک عشق آسمانی است و این امر فقط با عشق ورزی میسر است.
رسالت کار معلمان از نگاه شما چیست؟
به نظر من در وهله اول ،معلم باید به روح و روان دانش آموز توجه کند و بعد آموزش. سپس با اصول صحیح روانشناسی و علم کافی به شغل و هنر معلمی، بچه ها را برای آینده ای روشن پرورش دهد.
ارسال دیدگاه