چگونه شیعهای هستی؟
حجتالاسلاموالمسلمین علی عسکری*
در آستانه میلاد خجسته حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار داریم و در گام دوم انقلاب اسلامی؛ در حالیکه این امام معصوم و پاک که ذخیره الهی و عصاره امامت و ولایت است در بین شیعه و منتظران خودش غریب است، غربتش ریشه در یک حقیقت غیر قابل کتمان دارد وآن هم این است که بیعت ما با حضرت همچون شهیدان راست قامت جاوید، ضرورت داشت به عنوان منتظران قائم باشد ولی با کمال تأسف ما منتظران قاعدیم. راحت طلبانی که در حیرانی و سیاستزدگی عمرمان را سپری کرده و کارهایمان باعث کاهندگی و شرمساری خودمان است.
شما را نمیدانم ولی گاهی به خودم میگویم؛براستی تو چگونه شیعهای هستی؟ مگر قرار نبود به درستی در حوزه و سربازخانه مولایت راه را از چاه بازبشناسی و به راه ولایت که همان راه بعثت؛ غدیر و عاشوراست در عمل ملتزم گردی؟
حال که در این رابطه خود را شرمنده و برخوردار از قصور و تقصیر میبینم به محضر پاکش عرض میکنم: مولای غریب من که مصداق عینی و بزرگ دعای ام یجیب خدا در قرآنی؛ از روسیاهیم درگذر و مرا پذیرا باش. ای یوسف فاطمه و علی و وارث حسین شهید و تو ای پدر صبور و مهربان عالم؛ در حقم پدری کن. ای غریبی که غریب نوازی سیره خاندان تو است با آغوش گرم خودت غریبان را پذیرا باش. قول میدهم فکر و زبانم را به جز تو به جای دیگری معطوف نکنم. چشمانم را از ظلمت گناه بشورم. گوشهایم را جهت شنیدن صدای پای آمدنت ویروسزدایی کنم. دستانم را برای به اهتزاز نگه داشتن پرچم سبزت آماده نمایم. جان ناقابلم را نثار مقدمت کنم تا در زمره منتظران قائم تو؛ ای قائم به حق محسوب گردم.
پس ای مولای نازنین من؛ نظر لطفت را از این سرباز گناهکار و در غفلت فرو رفتهات دریغ مدار و قبول کن که:
بی تو سخت میگذرد روزگار من
تنها تو ای امید دل بی قرار من
جانم زآتش جدایی تو سوخته است
کی مستجاب می شود این انتظار من
ای سبزتر از بهار خود را نشان بده
رحمی بکن به دیده و چشم اشکبار من
* مشاور وزیر آموزش و پرورش
ارسال دیدگاه