بهمن ارک: مصلحت اندیشی در جشنواره فجر موج می‌زند
ابعاد پوست به هیچ عنوان تغییر نمی کند، نه کم می شود نه زیاد
تهران(پانا) - کارگردان جوان سینما که برنده جایزه هنر و تجربه جشنواره فجر شد معتقد است درست است که داوری یک سلیقه است اما مصلحت اندیشی در جشنواره فجر موج می‌زند.
بهمن و بهرام ارک دو برادر تبریزی ساکن ایران هستند که امسال نخستین فیلم بلندشان «پوست» در بخش نگاه نو و سودای سیمرغ سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت.
بهمن ارک در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره داوری فیلم‌های سی و هشتمین جشنواره فجر گفت: «به‌نظرم هر فیلمسازی که به دنبال پیشرفت است باید حداقل یک بار در جشنواره فجر شرکت کند. این جشنواره یک سری قواعد کلی دارد و هر فیلمسازی که در آن شرکت می‌کند باید آن‌ها را بپذیرد.»
وی ادامه داد:«جشنواره فجر رویکردی دارد که خواسته یا ناخواسته داوران به آن پایبند می‌مانند پس حتی اگر کسی داوری‌ها را قبول نداشته باشد باز هم باید به آن‌ها و انتخابشان احترام بگذارد.»
کارگردان فیلم سینمایی «پوست» درباره نتیجه‌ای که انتظارش را داشت و اتفاقی که در جشنواره فجر افتاد گفت:«درباره نتیجه‌ای که این فیلم می‌توانست در جشنواره فجر داشته باشد نقطه نظر خودم را داشتم اما چیزی که در ذهن من بود کجا و اتفاقی که افتاد کجا. در این جشنواره مسئولان با افتخار شعار می‌دهند که جوانان اولویت ما هستند اما درواقع منظورشان این است که ما به فیلمسازان جوان با همان نگاه مصلحت اندیشمان نگاه می‌کنیم.»
ارک درباره داوری فیلم‌های جشنواره فیلم فجر تصریح کرد:«نمی‌توانم بگویم که بخش‌هایی از داوری اشتباه بود زیرا آن‌ها نیز شرایط خودشان را داشته‌اند. فکر میکنم حتی داوران وقتی در آن جایگاه قرار می‌گیرند یک سری اصولی را در نظر می‌گیرند که دیگر صرفا فقط اصول داوری نیست، یعنی خیلی پاکیزه به فیلم‌ها نگاه نمی‌کنند.»
وی ادامه داد:«داوری یک سلیقه است اما مصلحت اندیشی در جشنواره فجر موج می‌زند و این کمی نگران کننده است.»
این کارگردان همچنین درباره تغییراتی که می‌خواهد در فیلم سینمایی «پوست» ایجاد کند عنوان کرد:«اصلا به فکر تغییر در هیچ کجای فیلم نیستم و دقیقا همان فیلمی که در جشنواره فجر برای اهالی رسانه بر پرده سینما رفت اکران عمومی خواهد شد.»
ارک در پاسخ به این سوال که آیا فیلم سینمایی «پوست» می‌تواند دریچه‌ای برای شروع ساخت فیلم‌های تخیلی در ایران باشد گفت:«فکر نمی‌کنم «پوست» دریچه‌ای برای ساخت فیلم‌های تخیلی در ایران باز کند، جامعه و فیلمسازان خودشان باید بخواهند که این کار را انجام بدهند. حتی اگر موفق ترین فیلم را هم بسازم اما جامعه فیلمسازی مدل دیگری فکر کند و نیاز مردم به فیلم‌های تخیلی را درک نکنند باز هم اتفاق مثبتی در این عرصه نخواهد افتاد.»
وی ادامه داد: «اگر فیلمسازان به این نتیجه برسند که از ساخت فیلم‌هایی با موضوع ملودرام‌های اجتماعی خسته شده‌اند و ذائقه مخاطبان عوض شود اتفاق مثبتی در راستای ساخت فیلم‌های تخیلی رخ خواهد داد. ممکن است تا ده سال آینده ساخت فیلم‌های تخیلی بیشتر قوت بگیرد.
ارسال دیدگاه