دیدگاه انسان مدارانه سهراب سپهری گسترده و فراگیر بود
کاشان (پانا) - رییس پژوهشکده کاشان شناسی دانشگاه کاشان گفت: سهراب سپهری هنرمندی جستجوگر، تنها، کمال طلب، فروتن و خجول بود که دیدگاه انسان مدارانه‌اش بسیار گسترده و فراگیر بود از این رو آثار وی همیشه بانقد و بررسی‌هایی همراه بوده‌اند.
محمد مشهدی نوش آبادی در گفت و گو با پانا کاشان گفت: نگاه سپهری به خدا، جهان، طبیعت و انسان از تجارب معنوی و عرفانی حکایت دارد و انسان را به درک عمیقتر هستی، زندگی معنوی و صلح آمیز فرامی خواند.
وی تصریح کرد: بیان سهراب، از طرفی لطیف و ملموس و از طرف دیگر دربردارنده نماد و اسطوره‌ها و تعالیم دینی و اخلاقی شرق و غرب است که سپهری آنها را تجربه کرده وبرای انسان امروز به ارمغان گذاشته است.
وی افزود: نگاه اسطوره ای و اخلاق مدارانه در هنر نقاشی وی نیز متجلی است از اینرو امروزه آثار نقاشی سپهری یکی از مهمترین و ارزشمندترین آثار نقاشی معاصر ایران و جهان محسوب می‌شود.
رییس پژوهشکده کاشان شناسی دانشگاه کاشان گفت: مهمترین اثر سپهری هشت کتاب است که در آن هفت دفتر از اشعارش به سبک نیمایی یا شعر نو منتشر شده است. این دفترها که پیشتر به صورت تکی منتشر شده است عبارتند از؛ مرگ رنگ، زندگی خواب‌ها، آوار افتاب، شرق اندوه، صدای پای آب، مسافر، حجم سبز، ما هیچ، ما نگاه که به شدت موردتوجه قرار گرفته است.
مشهدی نوش آبادی افزود: شعر سپهری به چندین زبان مختلف ترجمه شده و او اشعار سپهری را به یکی از پر طرفدارترین و تاثیرگذارترین شاعر ایران و جهان بدل کرده است. همچنین کتاب اتاق آبی اثری منثور از سپهری است که پس از مرگش در سال منتشر شد.
به گزارش پانا، شاعر و هنرمند برجسته ایرانی سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷ در کاشان به دنیا آمد. پدربزرگش میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدرش اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
سپهری، دوره ابتدایی را در کاشان گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دوره دوساله دانش‌سرای مقدماتی پسران به استخدام اداره فرهنگ کاشان درآمد.در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای به تحصیل پرداخت و هم‌زمان به استخدام شرکت نفت در تهران درآمد که پس از ۸ ماه استعفا داد.
سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعه شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ منتشر کرد. در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعۀ شعر خود را با عنوان زندگی خواب‌ها منتشر کرد. در آذر ۱۳۳۳ در اداره کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) در قسمت موزه‌ها شروع به کار کرد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به تدریس می‌پرداخت.
سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داد. در مرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمناً در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام‌نویسی کرد.
وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت. حضور در نمایشگاه‌های نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. سهراب سپهری مدتی در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷ مشغول به کار شد. از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران نمود. در سال ۱۳۴۱ از کلیه مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این سهراب با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار نمود.
او سرانجام در غروب ۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در بیمارستان پارس تهران درگذشت. صحن امامزاده سلطان‌علی بن محمد باقر مشهد اردهال واقع در ۳۰ کیلومتری کاشان میزبان ابدی سهراب گردید.
ارسال دیدگاه