معلم نمونه استانی:
معلمی شغل نیست، عشق و هنر است
تبریز (پانا) - مهدیه سرخهای، معلم دبستان دخترانه شاهد زهرای اطهر (س) ناحیه ۴ تبریز که به عنوان معلم نمونه استانی برگزیده شده است، از مسیر تدریس، نگاهش به حرفه معلمی و تجربههای شخصیاش سخن گفت.

سرخهای که ۱۳ سال سابقه تدریس دارد، ۱۰ سال را در مدارس مختلف شهرستان بناب سپری کرده و سه سال اخیر را در دبستان شاهد زهرای اطهر (س) به تدریس پایه پنجم مشغول است.
این معلم نمونه درباره دیدگاهش نسبت به شغل معلمی گفت: «هیچگاه به این حرفه به عنوان کاری تکراری و کسلکننده نگاه نکردهام. پیشرفت فناوریها این امکان را فراهم کرده تا آموزش را در نظر دانشآموزان جذاب و مفید جلوه دهیم. معلمی که خود را به دانش روز و ابزارهای نوین مجهز نکند، در نگاه دانشآموزان کنار گذاشته خواهد شد.»
وی بر اهمیت استفاده از بازی و تعامل در یادگیری تأکید کرد و افزود: «دانشآموزان بیشتر به دنبال بازی و ارتباط با دوستانشان هستند. یک معلم هوشمند میتواند از این تمایل در مسیر یادگیری بهرهبرداری کند.»
سرخهای، انتخاب خود به عنوان معلم نمونه استانی را لطف الهی دانست و با خواندن آیه ۴۰ سوره نمل گفت: «هذا من فضل ربی لیبلونی ء اشکر ام اکفر...»، افزود: این موفقیت را فرصتی برای آزمون شکرگزاری و مسئولیت بیشتر میدانم.»
معلم نمونه استان آذربایجان شرقی در ادامه با اشاره به نقش دوگانه معلمی اظهار کرد: «معلم خوب باید دانشآموز را هم در بعد آموزشی و هم در بعد پرورشی رشد دهد. جنبه پرورشی بر آموزشی تقدم دارد و این دو باید در تعادل باشند، زیرا رشد یکجانبه میتواند منجر به نقصان در جنبه دیگر شود.»
سرخهای همچنین به خاطرات تلخ و شیرین دوران تدریس اشاره کرد و از همکار فداکاری گفت: «در دوران کرونا حتی از روی تخت بیمارستان نیز آموزش را ترک نکرد: این وجدان کاری و تعهد، الهامبخش من است.»
او درباره رابطه با خانوادهها نیز گفت: «یکی از ارکان پیشرفت دانشآموز، ارتباط سازنده و نزدیک میان معلم و والدین است. معلم باید اولیا را در کنار خود ببیند، نه در مقابل خود.»
این معلم نمونه با تأکید بر روح معنوی شغل معلمی خاطرنشان کرد: «به معلمی به چشم شغل نگاه نکنید. معلمی عشق است و هنر. دانشآموزان امانتهای خداوند هستند و اگر در تربیت و آموزش آنان کوتاهی نکنیم، خداوند رزق ما را از جایی که تصور نمیکنیم، عطا خواهد کرد.»
او سخنان خود را با نقل قولی از شهید مصطفی چمران به پایان رساند و گفت: «از خدا پروا کنید تا پر وا کنید.»
ارسال دیدگاه