رسم سمنو پزون از گذشته تا به حال

همانطور که می‌دانید پخت سمنو در ایران به گذشته‌های خیلی دور بر می‌گردد. 

این دسر گندم گون در ایران باستان از جوانه‌های گندم که نماد زایش و باروری هستند تهیه می‌شد. تاریخچه سمنو در ایران باستان، به بیش از سه هزار سال می‌رسد. سمنو ابتدا در سرزمین‌های فلات ایران به‌ عنوان یک غذای سنتی و با طبعی گرم که یک غذای معجزه آسا نامیده می‌شد؛ مرسوم بود.

پختن سمنوی نذری کاری کاملاً زنانه است که با نام حضرت زهرا(س) متبرک می‌شود. زنان برای برآورده شدن حاجات و نیازهای خود نذر می‌کنند و سمنو می‌پزند؛ برای نمونه، صاحبان این نذر یا بچه‌دار نمی‌شوند یا بچه‌هایشان نمی‌پایند؛ همچنین برخی برای اینکه صاحب فرزند پسر شوند یا بخت دخترشان باز شود، سمنو نذر می‌کنند.

نذرکنندگان سمنو گاهی نیت چند ساله می‌کنند و در صورت برآورده شدن نذرشان، هرساله تا مدت معین، سالی یک بار سمنو می‌پزند. برخی نیز قبل از برآورده‌ شدن نذر، سمنو را می‌پزند و بر این اعتقادند که با ادای دِین پیش از موعد خود حضرت زهرا(س) نذر آنها را انجام‌شده تلقی می‌کند و حتماً در‌خواستشان را برآورده می‌نماید.