زئونوز بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان را جدی بگیریم

بیشترین خطر انتقال این بیماری‌ها در زمان تماس مستقیم و یا غیرمستقیم انسان با حیوانات، محصولات آنها و یا محیط زندگی آنهاست. بیشتر از ۶۰ درصد عوامل عفونی تازه شناخته شده که در دهه های گذشته انسان‌ها را تحت تاثیر قرار داده، دارای منشاء حیوانی بوده اند. ۷۰ درصد از بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان از حیات وحش نشات گرفته است.

بعضی از بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان از طریق غذا(تب مالت، سل)، برخی بوسیله گزیده شدن بوسیله پستانداران (هاری) و یا گزش حشرات( تب دره ریفت) و گروهی از طریق آلودگی محیط زیست (هیداتیدوزیس) قابل انتقال هستند. هر بیماری که بطور طبیعی از حیوان مهره دار به انسان و یا بالعکس منتقل شود در گروه زئونوزها قرار می گیرد.

بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان از قرن‌ها پیش تشخیص داده شده و در حدود ۲۰۰ مورد از آنها توصیف شده اند. این گروه از بیماری‌ها بوسیله انواع عوامل بیماری زا از جمله باکتری ها، انگل‌ها، قارچ‌ها و ویروس ها ایجاد می شوند.

روش های پیشگیری برای بیماری های مشترک بین انسان و حیوانات برای هر پاتوژن متفاوت است؛ با این حال، چندین روش موثر برای کاهش خطر شیوع این بیماری ها در سطح جامعه وجود دارد.

پیروی کردن از دستورالعمل های ایمن و مناسب برای مراقبت از حیوانات در بخش کشاورزی یکی از اقداماتی است که به کاهش خطر شیوع بیماری های مشترک بین انسان و دام از طریق مواد غذایی مانند گوشت، تخم مرغ، لبنیات یا حتی برخی سبزیجات کمک می کند.

توجه به استانداردهای آب آشامیدنی سالم و حذف زباله و همچنین حفاظت از آب های سطحی در محیط طبیعی نیز مهم و مؤثر هستند.

شستشوی دست ها پس از تماس با حیوانات نیز می تواند منجر به کاهش شیوع این نوع بیماری ها شود.

امروزه استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در تغذیه دام و حیواناتی که برای صنایع غذایی پرورش می‌یابند، گسترده است و همین امر خطر ابتلا به سویه‌های مقاوم به دارو از پاتوژن‌های مشترک بین انسان و دام را افزایش می‌دهد که قادر به انتشار سریع در جمعیت‌های حیوانی و انسانی هستند.

*دانش آموزخبرنگار