«کاسه بهره به وقت سیاه چادر» سنت ماندگار عشایر کهگیلویه و بویراحمد در عید فطر
یاسوج (پانا) - با فرا رسیدن عید سعید فطر استان کهگیلویه و بویراحمد حال و هوای خاصی به خود میگیرد.لرهای اصیل عشایر هنوز با گذشت سالهای طولانی باز هم اصالت و رسم و رسومات خود را در این روز حفظ کرده اند که سنت « کاسه بهره به وقت سیاه چادر» سنتی زیبا و ماندگار عشایر این استان در این روز فرخنده است.
پس از یک ماه روزه داری و با فرا رسیدن عید سعید فطر استان کهگیلویه و بویراحمد حال و هوای خاصی به خود میگیرد.لرهای اصیل عشایر هنوز هم با گذشت سالهای طولانی باز هم اصالت و رسم و رسومات دیرینه خود را در عید سعید فطر حفظ کرده اند. همنشینی عشایر در کنار یکدیگر و صرف ناهار و شام ساده که همان معنای ساده زیستی را نشان میدهد از ویژگیهای عشایر در این روز فرخنده است.
یکی از سنت های عید فطر آیین بدرقه ماه رمضان است. این آیین، با بازدید از وابستگان و آشنایان و انداختن سفرههای بزرگ عید فطر و دادن عیدی به فقیران پایان میپذیرد. برپایی آیینهای وداع با ماه رمضان و جشن و شادی درعید فطر از رسوم مردم این دیار است که در پایان ماه مبارک رمضان، بیشتر در جوار بقاع متبرکه انجام میشود.
مردم این استان همچنین صبح عید فطر به مصلی و مساجد نزدیک محل سکونت خود میروند و نماز عید فطر را اقامه میکنند.
«کاسه بهره به وقت سیاه چادر» در عید سعید فطر یکی از زیباترین و ماندگارترین سنت های مردمان لر نشستن، مخصوصا عشایر نشین این استان است که سیاه چادر های نزدیک به هم دارند.آنها در این روز فرخنده کنار هم جمع میشوند و از گذشتههای خود و نیاکان خود سخن میگویند و کاسه بهره (تقسیم غذا بین همسایگان) خود را به یکدیگر هدیه میدهند.
این مردمان خون گرم و اصیل هنوز هم در عید سعید فطر با پختن (شله کنگری یا پلو با گیاهان کوهی )، (آش ماست) و (نان تیری یا نان محلی) اقوام و خویشاوندان خود را در این روز دور هم جمع میکنند و در سیاه چادری بزرگ کنار هم مینشینند و علاوه بر گفتگوهای دوستانه و خانوادگی در مورد اقتصاد و معیشت خانواده نیز صحبت میکنند، که ریش سفیدان و بزرگان در راس این جلسات هستند.
با توجه به زیبایی آهنگهای محلی و ساز و نقاره که در این استان وجود دارد این روز را به یکی از زیباترین روزهای خود تبدیل میکنند و در پایان این روز با دعای طلب خیر از خداوند متعال مهمانان خود را بدرقه میکنند.
دانش آموز خبرنگار: پریا فریدونی
ارسال دیدگاه