کشت یونجه در روستای رباط عشق؛ راهکاری پایدار در مقابله با کم‌آبی
خراسان شمالی(پانا)-با وجود اقلیم خشک و منابع محدود آبی، کشاورزان روستای «رباط عشق» با تمرکز بر کشت یونجه، نه تنها به بهره‌وری بالا در تولید علوفه دست یافته‌اند، بلکه الگویی موفق از کشاورزی پایدار در مناطق خشک کشور ارائه کرده‌اند.
روستای «رباط عشق»، با وجود اقلیم خشک و کم‌آب، به عنوان یکی از مراکز مهم کشت یونجه در منطقه شناخته می‌شود. شرایط خاص آب‌وهوایی این روستا، گرچه چالش‌هایی برای کشاورزی ایجاد کرده است، اما کشاورزان با انتخاب گیاهان مقاومی چون یونجه، توانسته‌اند به بهره‌وری مطلوبی دست یابند.
یونجه، به عنوان یکی از ارزشمندترین گیاهان علوفه‌ای، به دلیل «مقاومت نسبت به خشکی»، «توانایی تثبیت نیتروژن در خاک» و «ارزش غذایی بالا برای دام‌ها»، انتخابی بسیار مناسب برای مناطق خشک به شمار می‌آید. این گیاه دارای ریشه‌های عمیقی است که می‌تواند آب را از لایه‌های زیرین خاک جذب کند؛ ویژگی‌ای که آن را برای شرایط سخت روستای رباط عشق بسیار سازگار ساخته است.
فرآیند کاشت یونجه در رباط عشق، معمولاً در دو فصل بهار یا پاییز انجام می‌شود. در این روستا، با توجه به شرایط آب‌وهوایی خاص، کاشت بهاره رایج‌تر است. ابتدا زمین به‌طور عمیق شخم زده می‌شود تا خاکی نرم و قابل نفوذ برای ریشه‌های عمیق یونجه فراهم گردد. سپس بذر یونجه به صورت پاششی یا ردیفی کشت شده و معمولاً به روش سنتی یا با ماشین‌آلات سبک کشاورزی روی زمین پخش می‌شود.
پس از کاشت، آبیاری اولیه برای جوانه‌زنی بسیار حیاتی است. در ادامه، به دلیل کمبود منابع آبی، کشاورزان از آبیاری‌های منظم اما محدود استفاده می‌کنند تا مصرف آب بهینه باشد. یونجه با رشد سریع خود، طی حدود ۶۰ تا ۷۰ روز آماده اولین برداشت می‌شود. این گیاه در طول سال، بسته به دما و میزان آب در دسترس، بین چهار تا شش چین (برداشت) می‌دهد.
کشت موفق یونجه در روستای رباط عشق، الگویی از کشاورزی پایدار در مناطق خشک محسوب می‌شود؛ الگویی که نشان می‌دهد با انتخاب درست محصولات، حتی در شرایط سخت اقلیمی نیز می‌توان به توسعه اقتصادی و حفظ منابع طبیعی کمک کرد.
خبرنگار: عطیه اکبری ، فاطمه داوری
ارسال دیدگاه