طلوع امید در شب‌های بی‌قرار

ای صبح امید، ای مژده‌ی روشنی! میلاد تو، آغاز بهار ایمان و شکفتن گل‌های انتظار است. در شب میلادت، زمین و آسمان غرق در نور و سرورند، و دل‌های عاشقان، غرق در شوق دیدار تو.

ای فرزند پاک زهرا! تو آمدی و با آمدنت، جهان را به نغمه‌ی عشق و عدالت بشارت دادی. ستارگان به افتخار وجودت چشمک می‌زنند و فرشتگان در آسمان‌ها سرود شادی سر می‌دهند. میلادت، طلوع خورشیدی است که پایان‌بخش شب‌های تاریک بشر خواهد بود.

ای مهدی موعود! در شب میلادت، دل‌های ما روشن‌تر از همیشه، نام زیبای تو را بر زبان جاری می‌کنند. هر نفسی، نوای محبت تو را در خود می‌پیچد و هر دیده‌ای، به امید ظهورت اشک شوق می‌ریزد. 

ای صاحب عصر! در شب ولادتت، دست‌های نیازمندمان را به سوی آسمان بلند می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم که ظهور مبارکت را نزدیک گرداند. ای که میلادت، نویدبخش عدالت و مهربانی است، سایه‌ی حضورت را بر این جهان خسته گسترده کن.

ای مهدی زهرا! زمین و زمان، به جشن آمدنت ایستاده‌اند. این دل‌های بی‌قرار، منتظر آن لحظه‌اند که به نور حضورت روشنی گیرد. میلادت مبارک، ای امید آخرین!