پیشوای صبر و استقامت

ای امام کاظم(ع)!

در روزهایی که ظلم و ستم بر جامعه حاکم بود، تو با صبر و استقامت خود، چراغ هدایت را در دل‌های پیروانت روشن نگه داشتی. زندگی تو، سرشار از درس‌های بزرگ است؛ درس‌هایی که به ما می‌آموزند چگونه باید در برابر ناعدالتی‌ها ایستاد و صدای حق را بلند کرد.

تو در زندان‌های تاریک، نه‌تنها جسم خود را در بند ستمگران دیدی بلکه روح بلندت را نیز در آغوش ایمان و توکل به خداوند حفظ کردی. هر لحظه‌ای که در آن زندان‌ها گذراندی برای ما درس صبر و استقامت بود. تو به ما نشان دادی که چگونه می‌توان با وجود سختی‌ها و مشکلات به راه حق پایبند بود و هرگز از اصول انسانی و دینی خود دور نشد.

شهادت تو نه‌تنها پایان یک زندگی بلکه آغاز یک حرکت بزرگ است. تو با خون خود، درخت حقیقت را آبیاری کردی و به ما آموختی که باید در برابر ظلم و فساد ایستاد. یاد تو همیشه در دل‌های ما زنده است و ما را به سوی نور هدایت می‌کند.

امام کاظم (ع)! تو در برابر ظلم و ستم نه‌تنها به عنوان یک پیشوای مذهبی بلکه به عنوان یک انسان کامل و نمونه‌ای از صبر و استقامت در تاریخ ثبت شدی. ما باید از تو بیاموزیم که چگونه می‌توان در برابر مشکلات ایستاد و هرگز تسلیم نشد.

در این روزهای عزاداری به یاد تو می‌نشینیم و با دل‌های پر از محبت و احترام به تو ادای احترام می‌کنیم. ای کاش می‌توانستیم از دریای علم و معرفت تو بهره‌مند شویم و در مسیر حق و حقیقت گام برداریم. 

شهادتت مبارک ای پیشوای صبر و استقامت! یاد تو همیشه در دل‌های ما زنده خواهد ماند و ما را به سوی نور و حقیقت هدایت خواهد کرد.