فرمانده‌ای که در قلب‌ها زنده است
سنندج (پانا) - پنج سال از شب سردی که حاج قاسم سلیمانی، فرمانده دلها به آسمان پر کشید، می‌گذرد و دانش‌آموزان امروز با قلم‌های کوچک و قلب‌های بزرگ، یاد و خاطره او را زنده نگه می‌دارند. این دلنوشته‌ای است از زبان نسلی که با یاد او، آینده‌ای روشن‌تر را می‌سازد.
سلام حاج قاسم!
ما دانش‌آموزان نسل انقلابیم. نسلی که صدایت را از اعماق قلب‌های زخمی شنید، حضورت را از دورترین مرزهای تاریخ حس کرد و حالا جای خالی‌ات را عمیق‌تر از هر زخمی لمس می‌کند. امروز، پنج سال از آن شب سرد دی‌ماه می‌گذرد، شبی که ستاره‌ای از میان ما پر کشید.
وقتی به تصویرت نگاه می‌کنیم، دلمان پر از سوال می‌شود؛ چه چیزی تو را این قدر بزرگ و دوست‌داشتنی کرد؟ درس ایثار و شجاعت را از تو آموختیم. با هر قَدمت، آن نقشه‌های تاریکی که برای وطنمان چیده بودند در هم شکست. درد داشتی اما نشکستی؛ خسته بودی اما صبور ماندی.
ما تو را فرمانده دل‌هایمان خطاب می‌کنیم؛ چون بیش از یک فرمانده بودی. تو برای ما معنای مقاومت بودی، تصویر وفاداری به وطن و آرامش در آشوب.
این روزها در زنگ انشا، حرف‌های زیادی از تو بر تخته سیاه نوشته می‌شود. بعضی‌ها درباره جاده‌هایی که با گام‌هایت نجات یافتند، می‌نویسند. بعضی‌ها از دعاهای شبانه‌ات می‌گویند و برخی فقط اشک می‌ریزند.
بدان که روشنایی چراغ‌های بزرگی مانند تو با رفتنت خاموش نمی‌شود. هر روز صبح وقتی زنگ مدرسه، صدای ما را به کلاس‌ها می‌برد، آرزو می‌کنیم که روزی مثل تو وطنمان را سربلند کنیم. حاج قاسم جان! قول می‌دهیم ادامه‌دهنده راهت باشیم.
راه سبزی که تو ساختی، چراغ ماست. خواب دشمن را پریشان کرد و ما را بیدار؛ پنج سال است که به نبودنت عادت نکرده‌ایم و هر سال این دلتنگی بیشتر می‌شود اما می‌دانیم نامت همچنان در قلب یکایک ما زنده خواهد ماند.
ای شهید همیشه جاوید! دعایمان کن که هر کدام از ما سربازِ آرامش وطن شویم.
ارسال دیدگاه