شب قدر؛ نوری از سوی قرآن

شب قدر، شروع راز و نیاز مومنان با همتای خود است. نوزدهم، بیست و یکم و بیست سوم ماه مبارک رمضان به عنوان شب قدر در میان مسلمانان شناخته می‌شود. شب قدر از جمله شب‌های مقدس ماه مبارک رمضان است، که مسلمانان معتقدند که قرآن در این شب بر پیامبر خدا(ص) نازل شد. 

برخی از اسلام شناسان نظرات متفاوتی راجب شب قدر در قرآن دارند. سوره قدر ریشه بر یکی از اشعار افرایم سوری دارد و منظور آن شب تولد حضرت عیسی است. با تامل در آیات حضرت محمد(ص) روز دقیقی که باید شب قدر بزرگداشت شود نامشخص است. 

شب قدر از جمله شب‌هایی است که از ارزش بسیار بالایی برخورد است. در شب قدر مسلمانان بار دیگر با خدای خود تنها خواهند ماند، قرآن می‌خوانند، طلب بخشش می‌کنند و برای ظهور امام غایب(عج) نیز دعا می‌کنند.

شب قدر، از اهمیت‌هایی همچون بخشش گناهان، نعمت و رحمت فراوان از سوی خداوند و پذیرش دعاها و... برخوردار است. از مراسم‌های شب قدر می‌توان غسل کردن، شب زنده داری، خواندن قران، خواندن نماز شب، اعتکاف، خواندن جوشن کبیر و قران بر سر گذاشتن را نام برد. 

اعمال مشترک شب‌های قدر، اعمالی است که در هر سه شب قدر انجام می‌شود و به اعمال مشترک شب قدر نیز معروف است. یکی از این اعمال غسل کردن است که بهتر است مومنان غروب آفتاب غسل کرده و نماز عشاء با غسل خوانده شود. یکی دیگر از این اعمال خواندن دو رکعت نماز شب قدر است. و از دیگر اعمال این شب، می‌توان خواندن دعای جوشن کبیر، خواندن سوره عنکبوت، سوره روم و دخان، هزار مرتبه خواندن سوره قدر، خواندن دعای فرج و خواندن هشت رکعت نماز و طلب استغفار و دعا برای مردم را نیز نام برد.

شب قدر، شب بسیار مقدسی است که در این شب مسلمانان از خداوند طلب بخشش می‌کنند، دعا می‌کنند و برای خود و دیگران از خداوند خیر و نیکی می‌خواهند، کنار هم جمع می‌شوند و عبادت دست جمعی انجام می‌دهند و حرم علی بن ابی‌طالب، امام سوم شیعیان، در شهر کربلا در کشور عراق را نیز زیارت می‌کنند.