آداب عید نوروز در استان چهار محال و بختیاری
میانکوه (پانا) - دبیر مطالعات اجتماعی، آداب و رسوم مردمان قدیم را در عید نوروز توضیح داد.
طیبه طهماسبی گندمکاری در گفت‌وگو با خبرنگار پانا با اشاره به آداب ورسوم عید نوروز در میانکوه گفت: «یکی از زنده‌ترین و پویاترین آداب عید نوروز در بین اقوام ایرانی، سبزه پروردن پیش از نوروز است.»
وی افزود: «آداب سبزه نوروزی به دلیل وجود اقلیم طبیعی سبزه عید اهمیت زیادی دارد. آیین «سبزه پروردن پیش از نوروز» رسم کهن ایران باستان، در دوره ساسانی است.»
وی ادامه داد: «درآن زمان مردم بیست وپنج روز پیش از نوروز، در صحن کاخ دوازه ستون که از خشت خام ساخته می‌شد، بر هر یک از ستون‌های کاخ دانه‌ای از انواع غلات می‌کاشتند، گندم، جو، عدس، برنج، ارزن، باقلا، ذرت، نخود، لوبیا، کنجد، ماش، و هر نوع غلات دیگر؛ این محصولات با شادی فراوان و آواز مردم برداشت می‌شد. در روز ششم نوروز پس از برداشت محصول غلات، این غلات را در مجلس بزرگان پراکنده می‌کردند، و تا روز مهر از ماه فروردین (شانزدهم فروردین) آنها را از بین نمی‌بردند.»
طهماسبی ادامه داد: «هدفشان از این کار، تفأل و پیش‌بینی وضعیت هر محصول در آن سال بود. می‌گفتند محصولی که رشد و استواری بهتری داشته باشد، به این نشانه است که برکت وحاصل‌خیزی این محصول در سال آینده است. به ویژه شاه با دیدن گیاه جو تبرک می‌جست.»
طهماسبی افزود: «هر یک از آنها جو را در ظرف، یا هر چیز دیگری می‌کاشتند، به قصد تبریک و بدبین ترتیب این رسم باقی می‌ماند که همان روز، در اطراف صحن کاخ‌ها هفت نوع از غلات بر روی هفت ستون کاشته شود و بر قدرت و ضعف هر محصول داوری کنند.»
طهماسبی خاطرنشان کرد: «در نتیجه جهت «تبریک وتفأل» دانه وتخم محصولات کشاورزی را می‌کاشتند، تا وضع کشت وکار سال آیند را پیش بینی کنند. ایرانیان ۲۵ روزوقبل از نوروز شروع به کاشت غلات می‌کردند. معمولا ۷نوع غلات یا ۱۲ نوع می‌کاشتند. همچین جو ارزش واهمیت زیادی نزد ایرانیان داشت. در گذشته این سبزه‌ها را تا ۱۶ فروردین نگه می‌داشتند اما امروزه تا ۱۳ فروردین سبزه‌ها را نگه می‌دارند.»
ارسال دیدگاه