چهارشنبه‌سوری به جای آتش خطر با آتش محبت جشن گرفته می‌شود
خانمیرزا (پانا) - چهارشنبه‌سوری، شبی که پر است از هزاران رنگ و هزاران امید، روایتی است از عشق به زندگی و عبور از تاریکی به سوی نور؛ شبی که باید مراقب بود تا آتش عشق آن، جای آتش خطر و حادثه را نگیرد.
هر چه به پایان سال و شب چهارشنبه‌سوری نزدیک‌تر می‌شویم، قلب‌هایمان با عشق پر می‌شود و چشم‌هایمان به دنبال جرقه‌هایی از روشنایی هستند. چهارشنبه‌سوری، شبی بی‌همتا در تقویم سالانه‌ی ایران زمین، با خود گرمایی دارد که نه تنها زمستان را روانه می‌کند، بلکه دل‌ها را نیز گرم می‌کند.
در دل این شب، چیزی بیش از فقط پریدن از روی آتش نهفته است. این مراسم نمادی است از گذر از تلخی‌ها و مشکلات، و پا گذاشتن به روشنایی؛ آتشی که بر افروخته می‌شود، تنها تکه‌های چوب نیست؛ بلکه شعله‌های عشق، همبستگی و نزدیکی است.
امّا همین شبی که خانواده‌ها را به لبخند و شادی وا‌می‌دارد، گاهی دچار اشتباهاتی می‌شود که زیبایی‌اش را مقهور می‌کند. با ورود مواد محترقه و انفجاری به مراسم، این جشنِ زندگی به جای روشنی، گاهی چهره‌ای تاریک به خود می‌گیرد. این آتش‌ها نباید مکانی برای حادثه و اندوه باشند، بلکه مأمنی برای عشق و شادی‌اند.
اجازه دهید این شب، شبی با درس‌هایی از زندگی باشد. سهمی از این شعله‌های عشق و امید، لازمه روزگار آینده است. بیایید با آگاهی و تدبیر، شادی و امنیت را به ارمغان آوریم و در کنار روشنایی آتش، چراغ آگاهی را نیز روشن نگه داریم تا بتوانیم چهارشنبه‌سوری‌های بسیاری را در کنار عزیزانمان زندگی کنیم.
جایگزین کردن ترقه‌ها با نورافشان‌های ایمن، قصه‌گویی و بازی‌های سنتی می‌تواند نه تنها روح چهارشنبه‌سوری را حفظ کند، بلکه روزی فراموش‌نشدنی و عاری از حادثه را به ارمغان آورد.
این چهارشنبه‌سوری، بیایید دست‌در‌دست هم دهیم و آتش عشق را زنده نگه داریم؛ به یاد داشته باشیم که عشق و همبستگی، زبانه‌هایی هستند که هیچ‌گاه خاموش نمی‌شوند.
ارسال دیدگاه