آندرانیک تیموریان:
کار انگلیس مقابل تیم ملی ایران گره میخورد
تهران (پانا) - کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران معتقد است که تیم ملی انگلیس کار سختی برای دیدار با ایران خواهد داشت.
قرعهکشی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر این روزها ذهن اهالی فوتبال را سخت به خود مشغول کرده و همه از همگروهیهای ایران در جام جهانی حرف میزنند. با بودن انگلیس که یکی از تیمهای سنتی در جام جهانی محسوب میشود آیا صعود از گروه امکان پذیر است؟ آیا میتوانیم از پس امریکا و یک تیم اروپایی دیگر برآییم؟!
آندرانیک تیموریان که سابقه ۵ سال بازی در لیگ انگلیس را دارد بر این باور است که صعود از گروه با بودن این تیمها هرگز دور از انتظار نیست. آندو بیآنکه صعود را خواب و خیال ببیند، امیدوارانه به موفقیت ایران مینگرد. او حتی شانس زیادی هم برای ایران مقابل انگلیس قائل است! عجیب نیست؟! تحلیل آندو نگاهها را متوجه خود کرده است...
همگروههای ایران در جام جهانی فوتبال مشخص شدند و باید خودمان را آماده پیکار با انگلیس، امریکا و یک تیم اروپایی دیگر کنیم. بعد از چند دور متوالی، دیگر با تیمهای قاره آفریقا رو به رو نشدیم.
همین طور است. بعد از سه دوره متوالی که با تیمهای آنگولا، نیجریه و مراکش همگروه بودیم، دیگر تیمی از قاره آفریقا همگروه ایران نیست. ما قطعاً با دو تیم اروپایی بازی میکنیم، چون تیم راهیافته از مرحله پلی آف به گروه ایران یکی از میان اسکاتلند، ولز و اوکراین خواهد بود و دیگر تیمی هم که در گروه ما قرار دارد (امریکا) سبک و سیاقی انگلیسی دارد. اگر ولز با ما همگروه شود با گروهی کاملاً انگلیسی مواجه خواهیم بود.
صحبت از صعود به مرحله بعد از ماهها قبل ذهن اهالی فوتبال و هواداران تیم ملی را دربرگرفته و حتی برخی رسانهها نیز از این موضوع حرف میزنند و معتقدند که باید این بار سرنوشت متفاوتی رقم بخورد.
اینکه برخی انتظار دارند از گروه صعود کنیم خوب است اما این انتظارات نباید برای بازیکنان تیم ملی دغدغه ذهنی ایجاد کند. ما باید تیممان را در فضایی کاملاً آرام به جام جهانی بفرستیم. مسائل روحی و روانی در چنین تورنمنتی بسیار مهم است. بخصوص اینکه با تیمهایی کاملاً حرفهای مواجه خواهیم بود. انگلیس یک عقبه طولانی در فوتبال جهان دارد؛ تیمی فیزیکی با قدرت دوندگی بالا. امریکا هم فوتبالی شبیه به انگلیس دارد، هرچند که بسیار ضعیفتر است. اگر ولز هم با ما همگروه شود، تاکتیکهای مشابهی را به اجرا میگذارد. به اعتقاد من اگر میخواهیم مقابل این تیمها موفق شویم، باید قدرت هوازی تیم را بالا ببریم. ما توأمان به قدرت بدنی و قدرت دوندگی نیاز داریم تا در این گروه موفق شویم و صعود کنیم.
چه اندازه شانس برای ایران مقابل انگلیس قائلی؟
باور کنید خیلی زیاد. این حرف را اصلاً احساسی به زبان نمیآورم. کار انگلیس مقابل ایران گره میخورد. شما شک نکنید یک فوتبال کاملاً پایاپای مقابل انگلیس به نمایش خواهیم گذاشت. بازی با انگلیس برای ما متفاوت است. هم از بعد ورزشی که برای اولین بار مقابل این تیم بازی میکنیم و هم از ابعاد اجتماعی و سیاسی. من فکر میکنم بچهها مقابل انگلیس خیلی با انگیزه ظاهر میشوند.
بازی با امریکا هم همین حال و هوا را خواهد داشت.
همین طور است. به هر حال همه ما از حساسیتها مطلع هستیم و میدانیم پیروزی مقابل امریکا چه اندازه برای ما اهمیت دارد. امریکا تیم چندان مطرحی در فوتبال نیست. اما بازیکنان خوبی دارد که در لیگهای اروپایی هم بازی میکنند. البته ما نباید با این دیدگاه مقابل امریکا قرار بگیریم که احیاناً آنها ضعیفترین تیم سید دو محسوب میشوند و میتوانیم راحت این تیم را شکست دهیم. ما در جام جهانی ۹۸ هم که امریکا را بردیم با زحمت بسیار بود و بازیکنان تیم ملی آن زمان خیلی زحمت کشیدند که چنین بردی حاصل شد.
د رباره این دو بازی خیلی امیدوارانه حرف زدی...دلیلش چیست؟
آدرسها روشن است. شما را به دو جام جهانی قبل میبرم. نتیجه بازی ایران مقابل آرژانتین چه شد؟ آیا ما در آن بازی شانس پیروزی نداشتیم؟ حتی میتوانستیم آنها را ببریم. در جام جهانی ۲۰۱۸ هم فوتبالی نزدیک با اسپانیا به نمایش گذاشتیم و با یک گل شکست خوردیم. مقابل پرتغال هم که همه دیدند چه اتفاقاتی رخ داد. ما حتی میتوانستیم برنده آن بازی باشیم و صعود کنیم. فوتبال ما رشد کرده و بچهها دیگر دست و دلشان مقابل تیمهای بزرگ نمیلرزد. من خیلی به آینده این تیم امیدوارم. نسل بسیار خوبی داریم که میتوانند سرنوشتی متفاوت را رقم بزنند.
آینده اسکوچیچ اما با تیم ملی مبهم است.
چرا باید این طور باشد؟ من نظر خودم را اعلام میکنم. اسکوچیچ باید در تیم ملی بماند. چرا باید او را تغییر دهیم؟ دلیل قانع کنندهای برای برکناری اسکوچیچ وجود ندارد. او نتایج خوبی به دست آورد.
و البته حضور دایی هم در مراسم قرعهکشی همچنان یک سوژه داغ است.
ضمن احترام به همه بزرگان فوتبال ایران که در طول تاریخ برای ورزش این کشور زحمت کشیدند و افتخار آفرین بودند، باید اعتراف کنم که علی دایی شناسنامه فوتبال ایران است و با وجود او فوتبال ایران بهتر به دنیا معرفی میشود. ما بزرگان بسیاری در فوتبال داریم که در مراسم حضور داشتند. به نظر من جای علی کریمی هم در این مراسم خالی بود و ای کاش او را هم روی سن میدیدیم.
ارسال دیدگاه