از زمانی که مدارس فوتبال جای فوتبال خیابانی را گرفت چرخه تولید کُند شد

هومن افاضلی در گفت‌وگو با پانا درباره وضعیت فوتبال ایران در سال ۱۴۰۰ گفت: «این موضوع را باید در دو بخش مجزا بررسی کرد، در سطح ملی تیم ما بسیار موفق بود و با اقتدار به جام جهانی رفت بنابراین مزد ثبات خود را گرفت و همه این اتفاقات در حالی رخ داد که سال ۹۹ بسیار بد بود و ما در آستانه حذف بودیم. همین نشان می‌دهد که چقدر تصمیمات و نگاه‌ها در بخش مدیریت می‌تواند تاثیرگذار باشد. اما در بخش باشگاهی به نظر می‌رسد پیش‌بینی‌هایی که کرده بودیم درست پیش می‌رود و ما شاهد شرایط بد اقتصادی برای باشگاه‌ها، بی اعتبار شدن در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا هستیم و بحث صداقت فوتبال ایران با نهادهای بالادستی هم زیر سوال رفته است. ما در بخش مدیریت بسیار ناموفق بودیم و هیچ پلنی برای باشگاه‌ها وجود ندارد.»

وی درباره عملکرد دراگان اسکووچیچ در تیم ملی فوتبال ایران و ادامه مطرح کردن نام کارلوس کی‌روش گفت: «یک سری آدم‌ها نفع‌شان در این است که کارلوس کی‌روش را در بورس نگه دارند، کی‌روش ۸ سال سرمربی تیم ملی بوده اما حتی یک جام ال‌جی هم برای ما نیاورد. اما کارنامه دراگان مشخص است، قطعا وقتی تیمی موفق می‌شود سرمربی هم در آن نقش دارد. همین بازیکن‌ها در اختیار ویلموتس و کی‌روش بودند اما این کیفیت را نداشتند.»

سرمربی اسبق تیم ملی امید ایران درباره وضعیت این تیم در آستانه بازی‌های آسیایی گفت: « ما کارمان برای تیم المپیک همیشه سخت است چون مشکلاتی وجود دارد که ناشی از نگاه به این تیم است و اهمیت بزرگسالان را برای آن قائل نیستند. همه فکر می‌کنند این تیم هم رده پایه محسوب می‌شود اما تیم المپیک رده پایه نیست و بسیاری از این بازیکن‌ها در رده بزرگسالان برای تیمشان بازی می‌کنند. بخش بزرگی از انرژی تیم را نگرشی که به این تیم شده، می‌گیرد که به آن نگاه تیم‌های پایه را دارند در حالی که این بازیکن‌ها در شرایط نیمه حرفه‌ای فوتبال ایران حضور دارند اما وقتی وارد اردو می‌شوند با وضعیت پایه‌ها روبرو هستند. اگر می‌خواهند این تیم موفق شود باید تمام پلن‌های تیم ملی بزرگسالان باید برای این تیم فراهم کنند. زمانی که من در فدراسیون علی کفاشیان عضو کمیته فنی فدراسیون و سرمربی تیم ملی امید بودم، یک سری مصوبات داشتیم که رعایت نشد. همیشه مشکل داشتیم اما معمولا مشکل کیفیت در این رده را نداشتیم البته زنگ خطر برای کیفیت هم روشن شده است، به عبارتی از ۲۰ سال پیش که مدارس فوتبال جای فوتبال خیابانی را گرفتند این مسئله بروز پیدا کرد و مجموع این شرایط باعث می‌شود درصد زیادی از استعدادها از چرخه تولید حذف شوند. ما ابتدا باید نگاه‌مان به این تیم حل شود بعد سراغ بقیه موضوعات برویم، با این روند آینده خوبی در انتظار فوتبال ایران نخواهد بود. »

وی در ادامه درباره نامشخص بودن وضعیت تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان ایران گفت: « قانون دنیا این است که شما هر چه بکارید همان را درو می‌کنید، نمی‌شود جو کاشت و درخت درو کرد. آخرین بار که من سرمربی تیم ملی امید بودم فکر کنم سال ۲۰۱۴ بود که با تیم ملی امید قطر بازی کردیم، آن موقع قطری‌ها سال به سال روی تیم‌ها اسم گذاشته بودند و برای هر سال پلن داشتند و همان برنامه را آوردند تا قهرمان آسیا شدند در حالی که ما همان موقع سرمربی داشتیم که دنبال زدن داور بود و اینقدر هم حمایت شد که همه الان می‌گویند مربی خوبی بود اما هنوز نمی‌دانیم کدام قسمت خوب بود. آنها دنبال این برنامه‌ریزی‌ها بود اما ما درگیر این بودیم که راننده سرمربی تیم ملی چه کسی باشد. »