سوم شعبان، روز پاسداری از دین

سوم شعبان، مصادف با میلاد محبوبِ قلب‌ها، امام حسین (ع) و روز پاسدار است.
این روز بهانه‌ایست، برای قدردانیِ کوچک از بزرگیِ مردان غیوری که امنیت این مرز و بوم، مدیون پاسداری آنان است. دلیرمردانی که از جان و مال خود، برای آبادانی و امنیت ایران، گذشتند. هنگام رفتن به ماموریت‌هایشان، از گریه‌های دخترکان شیرین زبانشان، به سختی چشم گرفتند و گذشتند.
از چه بگویم..؟ از نگرانی‌های همسر در زمان ماموریت‌ها، یا از بغض مانده بر گلویِ دختری که در فراق دوری پدر، گویی خنجر تیزی بر گلویش فرود آمده است.
هنگامِ سیل و زلزله، چه در زمستانِ سرد و طاقت فرسای خوی، چه در آفتاب سوزان تابستانِ خوزستان، پای کار می‌آیند، آری آنها مردِ میدان هستند؛ مردان میدانی که در میان آنها، امثال حاج‌قاسم‌ها و باکری‌ها بسیارند.
گلوله‌هایِ زیادی از زبان بعضی نادانان روزگار، می‌خورند؛ همان‌هایی که چشمشان را بر شبکه‌های معاند گره زده‌اند و در چاه نادانی فرو رفته اند.
همان‌هایی که می‌گویند، پاسداران برای دفاع از حریم خواهرِ حسین ابن علی(ع) پول می‌گیرند؛ اما مگر جان هم قیمت دارد؟
مگر می‌شود؛ بغض آن دخترک شهید را قیمت گذاری کرد؟ مگر می‌شود؛ قلب شکسته مادرِ محسن حججی را قیمت گذاری کرد؟
ابدا نمیشود؛ سبزپوشانِ سپاه، در هر زمانی که نیاز بوده است، بدون توجه به آرم و نشان نظامی‌شان، همراه با دیگر نیروهای مسلح وارد میدان خدمت به مردم شدند.
به یاد سخن ارزشمند بنیان گذار انقلاب، امام خمینی(ره) که فرمودند: اگر سپاه نبود، کشور هم نبود.رهبر معظم انقلاب هم سپاه را، پاسدار انقلاب خطاب کردند و زندگی آنها، مصداق جمله‌ آیت الله شهید محمد بهشتی است که فرمود: پاسداران، آگاهانه انتخاب می‌کنند ،شجاعانه می‌جنگند، غریبانه زندگی می‌کنند؛ مظلومانه شهید می‌شوند. روز سبز پوشان غیور مبارک.
*دانش آموزخبرنگار