در گفت‌وگو با پانا مطرح شد
محمد معتمدی: تخلیه انرژی همیشه از کارکردهای موسیقی بوده است
وقتی صحبت از مافیا می‌شود خیلی‌ها یک «دون کورلئونه» را با سیگار برگ تصور می‌کنند
تهران (پانا) - محمد معتمدی یکی از مهم‌ترین کارکردهای موسیقی را تخلیه انرژی می داند و معتقد است که در تولید موسیقی برای مخاطبان جوان باید این کارکرد مدنظر قرار گیرد.
محمد معتمدی از موفق‌ترین خوانندگان موسیقی ایران در دهه اخیر است که آثار و عملکردش در حوزه موسیقی نظر مثبت متخصصان و دوستداران این موسیقی را به دنبال داشته است. اجرای تیتراژ چند فیلم و سریال پرطرفدار، اظهارنظرهای بی‌باکانه درباره مسائل روز عرصه هنر و نیز تلاش این خواننده برای اجرای کنسرت‌های خیابانی باهدف گستردش دایره مخاطبان اجرای زنده موسیقی اصیل تحت عنوان پروژه «هنر برای همه» او را به یکی از چهره‌های خبرساز چند سال گذشته تبدیل کرده است.
این خواننده که طی روزهای آینده در یک کنسرت خیریه به نفع آسیب‌دیدگان حادثه سیل در استان لرستان در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران به صحنه می‌رود در گفت‌وگویی با خبرنگار پانا درباره تعداد قلیل مخاطبان اجرای زنده موسیقی یا به اصطلاح جمعیت کنسرت‌رو در ایران و علل آن گفت: در دوران سختی از تاریخ این جامعه زندگی می‌کنیم که پرداختن به تفریحات و سرگرمی‌های دلخواه تا حدی دور از دسترس شده است. نخستین علت این مشکل را باید در اوضاع اقتصادی حاکم بر زندگی مردم جست‌وجو کنیم. دونفر از شاعران معاصر فارسی زبان ظریفانه به این نکته پرداخته‌اند. یکی از آنها سهراب سپری است که کلامش امروز تبدیل به ضرب‌المثل شده است: «دل خوش سیری چند!؟» و دیگری استاد شفیعی کدکنی است که می‌گوید: «آدمی را آب و نانی باید، و آنگاه آوازی...». همان‌طور که استاد کدکنی در ادامه می‌فرمایند «آنچنان بر ما به نان و آب، اینجا تنگ سالی شد/ که کسی در فکر آوازی نخواهد بود...»
بسیار نیازمند تغییر حال و روحیه هستیم
وی سپس با اشاره به پروژه «هنر برای همه» گفت: ما به سهم خودمان سعی داریم تا افراد بیشتری را از اقشار مختلف جامعه به دایره کنسرت‌روها بیاوریم. این حرکت از دو جنبه اهمیت دارد: یکی آشنایی افراد بیشتر خصوصا جوانان ایرانی با تولیدات موسیقی اصیل این کشور است. موسیقی جدی‌ای که می‌تواند در فرهنگ و تفکر تاثیرگذار باشد و باعث رونق بخشیدن به اقتصاد این بخش از موسیقی ما شود. اهمیت دیگر این حرکت تغییر مثبت در روحیه افراد خصوصا جوانان است که من فکر می‌کنم در این برهه از تاریخ سرزمین‌مان بسیار نیازمند این تغییر حال هستیم.
نمی‌توانیم از دانش‌آموز انتظار داشته باشیم به موسیقی سه‌تار احمد عبادی گوش کند
معتمدی در بخش دیگری از سخنان خود درباره اقبال نسبتا پایین جوانان از موسیقی سنتی ایرانی گفت: واقعیت این است که نمی‌توانیم از یک دانش‌آموز مدرسه راهنمایی یا دبیرستان انتظار داشته باشیم که به موسیقی سه‌تار استاد احمد عبادی یا نوای تار استاد جلیل شهناز گوش کند. همیشه بخشی از کارکرد موسیقی تفکر بوده، اما بخش دیگر آن هیجان و تخلیه انرژی است که بخش مهمی از موسیقی را شامل می‌شود و مخاطبان جوان موسیقی معمولا بیشتر به آن توجه دارند؛ بنابراین تولیدات موسیقی ما باید متناسب با این کارکرد و البته در چارچوب تفکرات و ارزش‌های ما باشند.
خواننده «وطنم ایران» در پاسخ به سوالی درباره تاثیرگذاری موسیقی بر فرهنگ جامعه و ضعف تاثیرگذاری تولیدات موسیقی در کشور ما اظهار کرد: موسیقی تاثیرگذارترین ابزار فرهنگی است و اگر تاریخ جوامع غربی خصوصا در صد سال اخیر را بررسی کنیم خواهیم دید تولیدات موسیقی و موزیسین‌ها بخش مهمی از جنبش‌های اجتماعی هستند. بزرگترین سلبریتی‌ها در این جوامع هم موزیسین‌ها هستند، اما متاسفانه در جامعه ما از این ظرفیت عظیم سال‌هاست که استفاده نمی‌شود و برنامه‌ای برای آن وجود ندارد.
هرجا که پای موسیقی به میان می‌آید باگ قانونی وجود دارد
وی درباره علت‌های کمرنگ‌بودن موسیقی در تاریخ چند دهه اخیر ایران گفت: مشکل اینجاست که در کشور ما هرجا که پای موسیقی به میان می‌آید باگ قانونی وجود دارد. این باگ یا حفره قانونی از زمان انقلاب تا امروز وجود داشته است. سیاستمداران ما در کمپین‌های انتخاباتی یا در اظهارنظرهای فرهنگی وقتی به مقوله موسیقی می‌رسند سکوت می‌کنند و می‌گذرند. بگذریم که سیاستمدارانی هم داریم که وقتی بحث به موسیقی می‌رسد بلند می‌شوند و جلسه را ترک می‌کنند. همین سکوت باعث شده است عده‌ای با استفاده از موقعیت‌ها به قدرت و ثروت بالایی در عرصه موسیقی برسند. اینها همان کسانی هستند که ما واژه «مافیا» را برایشان استفاده می‌کنیم. وقتی صحبت از مافیا می‌شود خیلی‌ها یک «دون کورلئونه» را تصور می‌کنند که در اتاقی نیمه تاریک نشسته و سیگار برگی روشن کرده است؛ خیر، خیلی از همکاران ما که به این شرایط ناعادلانه کمک می‌کنند جزو مافیای موسیقی هستند.
گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا
ارسال دیدگاه