در گفت‌وگو با پانا مطرح شد
محمد گلریز: وقتی رسانه‌ها به موسیقی اصیل نپردازند غلبه با موسیقی بازاری می‌شود
تهران (پانا) - محمدعلی گلپایگانی معروف به محمد گلریز خواننده‌ای است که با سرودهای انقلابی دهه ۶۰ مثل «این بانگ آزادی»، «ای مجاهد شهید مطهر»، «خجسته باد این پیروزی» و «از صلابت ملت و ارتش و سپاه ما» تبدیل به یکی از چهره‌های اصلی موسیقی بعد از انقلاب ایران شد. او برجسته شدن خود به عنوان خواننده سرودهای انقلابی را محصول شرایط زمانه می‌داند.
اما سرودهای انقلابی تنها وجه حرفه‌ای گلریز نیست؛ او در اجرای آوازها و تصانیف ایرانی نیز صدایی توانمند دارد و آثار ضبط‌شده و ضبط‌نشده بسیاری در این بخش عرضه کرده است. این خواننده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی پانا در این باره می‌گوید: من فعالیت زیادی در زمینه آواز اصیل ایرانی دارم. در واقع ما در یک خانواده آوازی زندگی و رشد کردیم و صدای خوش در خانواده ما موروثی است. آنقدر به آواز ایرانی علاقه دارم که در همه برنامه‌ها و مصاحبه‌هایی که دعوت می‌شوم حتما یک قطعه کوتاه می‌خوانم حتی اگر آنها نخواسته باشند چون عاشق آواز ایرانی هستم.
گلریز ادامه می‌دهد: علاوه بر برادر بزرگترم علی‌اکبر گلپایگانی، برادر دیگرم حسن گلپایگانی نیز سال‌ها در زمینه آواز ایرانی کار کرده و اخیرا یک مجموعه با موضوع ردیف‌های آوازی در موسیقی ایرانی تدوین و منتشر کرده است. من هم سال‌ها پیش استادان بزرگ آواز مثل استاد ادیب خوانساری و استاد شجریان شاگردی کردم و امروز نزدیک به ۳۰ سال است که آواز تدریس می‌کنم. آواز ایرانی مهم‌ترین بخش حرفه من در تمام این سال‌ها بوده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا محمد گلریز تنها با سرودهای انقلابی شناخته می‌شود؟ گفت: من نزدیک به ۲۰۰ قطعه آوازی ضبط‌شده دارم که در آرشیو صداوسیما موجود است؛ ولی اینکه چرا سرودهای انقلابی در زندگی حرفه‌ای من برجسته شده باید بگویم چون رسانه‌ها و صداوسیما خصوصا در دهه نخست فعالیت من، که با انقلاب اسلامی ایران همزمان شده است، تمایلی به مانورد دادن روی آواز ایرانی نداشتند. علاوه بر آن به دلیل موقعیت حساس تاریخی در آن دوران، چند سرود خاص درباره انقلاب و شهدا و امام توانست اقبال عمومی جامعه را جلب کند و جزئی ماندگار از پیکره موسیقی این کشور شود که همین موضوع بر وجهه کاری من به عنوان خواننده آن قطعات موثر بود.
این خواننده درباره غلبه موسیقی پاپ بر فضای موسیقی چند دهه اخیر گفت: بعد از دوران جنگ تحمیلی تا امروز مسئولان فرهنگی توجه کمتری به موسیقی اصیل ایرانی نشان داده‌اند و همین بی‌توجهی موجب تضعیف موسیقی اصیل شد و در مقابل بهادادن و توجه بیش از حد به موسیقی پاپ خصوصا از اواسط دهه ۷۰ این سیر نزولی را تشدید کرد. در واقع سال‌هاست که به علت عملکرد مسئولان فرهنگی تولیدات موسیقی اصیل ایرانی بسیار ضعیف شده است.
گلریز عملکرد جشنواره موسیقی فجر در سال‌های اخیر را ضعیف توصیف کرد و افزود: چطور در جشنواره‌ای که نام «فجر» را برخود دارد هیچ اثری درباره انقلاب و امام و بزرگان و رهبران انقلابی کشور وجود ندارد. من یک بار با آقای وزیر فرهنگ و ارشاد صحبت کردم و گفتم اگر می‌خواهید این‌طور جشنواره برگزار کنید همان بهتر که اسمش را عوض کنید.
وی ادامه داد: این مدت‌ها همه می‌گویند سلیقه موسیقی مردم تنزل پیدا کرده است؛ خب چه کسی ذائقه مردم را در کنترل دارد؟ مگر همین رسانه‌ها نیستند؟ صداوسیما می‌آید یک مسابقه هنری برگزار می‌کند مثلا با هدف کشف استعداد. از هر ۱۰ خواننده که میان آنهاست هشت خواننده موسیقی پاپ می‌خواند. از هر ۱۰ آهنگی که از کانال‌های تلویزیونی پخش می‌شود هشت آهنگش را موسیقی بی‌محتوا تشکیل می‌دهد. وزارت ارشاد هم از هر ۱۰ مجوز کنسرتی که می‌دهد ۸ مجوز برای موسیقی پاپ و رپ و .. است. حالا چطور می‌خواهیم موسیقی اصیل ایرانی رشد کند.
گلریز خاطرنشان کرد: با این حرفها قصد ندارم ارزش آثار خوب و ارزشمندی را که در موسیقی پاپ ساخته می‌شود نادیده بگیرم. فقط می‌گویم اگر من جای مسئولان و تصمیم‌گیران فرهنگی بودم به موسیقی اصیل ایرانی توجه بیشتری می‌کردم چون میراث کهن فرهنگی ما همین موسیقی است. شما رسانه‌ها هم باید در این زمینه مطالبه‌گر باشید چون وقتی رسانه‌ها به موسیقی خوب و اصیل نپردازند غلبه با موسیقی ضعیف و بازاری می‌شود.
گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا
ارسال دیدگاه