۲ فیلم به «بدون تاریخ؛ بدون امضاء» برای حضور در اسکار نزدیک بودند

چهارمین قسمت از برنامه تخصصی سینمایی «سینماگرام» پنجشنبه‌شب، سوم آبان ماه با اجرای شاهرخ دولکو، فرزاد موتمن، امیرعباس صباغ و حامد سقایان ساعت ۲۳ روی آنتن شبکه چهار رفت.

در بخش «مسئله هفته» شاهرخ دولکو با مریم نقیبی گپ‌وگفتی درباره سینمای ایران در جشنواره‌های بین‌المللی داشت همچنین فرزاد موتمن در بخش «فرزاد موتمن تقدیم می‌کند» با محسن شاه ابراهیمی طراح صحنه سینما و تلویزیون به گفت و گو نشست. در بخش «شعبده بازیگری» حامد سقایان با رامتین شهبازی گفت‌وگو کرد. در بخش سوژه هفته امیرعباس‌صباغ با سیدجمال‌ساداتیان، تهیه‌کننده سینما به گفت‌وگو پرداخت و در نهایت شاهرخ‌دولکو در بخش «کافه نقادی» میزبان امیرحسن ندایی استاد دانشگاه بود. گزیده‌ای از مهمترین اظهارات سینمایی مهمانان این هفته «سینماگرام» به شرح ذیل است:

مریم نقیبی:

قوانین جشنواره‌ها باید رعایت شوند.
حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های جهانی گسترده است.
سینمای ایران خود را به جهان معرفی کرده است و حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌ها علاقه‌مندان خاص خود را نیز دارد.
اگر فیلمی در جشنواره‌های هنری حضور داشته باشد لزوما‌ نمی‌تواند از لحاظ اقتصادی بازارها را به خوبی تصاحب کند.
اگر از فیلمساز‌های ایرانی سوال کنیم المان نیازهای جهانی در فیلم‌ها چیست اکثر آنها نمی‌دانند.
جشنواره برای متخصصان نمایش داده می‌شود که حاوی پیام است این جشنواره قوانین خاصی دارد که باید رعایت شود.
طبیعتا زبان فرهنگ(سینما) بیانگر خیلی از مفاهیم است، حضور فیلم‌های متعدد ایرانی باعث ایجاد فرصت برای صحبت درباره سینما شده است.

محسن شاه ابراهیمی:

در تهران رنگ خاصی وجود ندارد.
در فیلم‌های قدیمی از رنگ‌های مهیج بسیار استفاده می‌‌شد اما امروزه به دلیل بازتاب جامعه بیشتر از رنگ‌های مرده و سرد بهره برده می‌شود.
ما در شهر تهران رنگ خاصی را نمی‌بینیم چه در تصاویر‌خیابانی و چه پوشش مردم!
تهیه‌کننده‌های باسابقه و اندیشمند با توجه به حضور پررنگ طراحی صحنه بیشتر به آن پرداختند.
ما در طول فیلمبرداری درباره رنگ مشورت می‌کنیم هم با کارگردان و هم فیلمبردار.

رامتین شهبازی:

ارتباط، ابزار بازیگر است
یکی از تکنیک‌های بازیگری احضار به موقع حس‌ها، زمان‌بندی که بازیگر نیاز دارد تا در لحظه بتواند چه حسی را ابراز کند و چه حرکتی را انجام دهد است تا بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
ابزاری که بازیگر در اختیار دارد، مجرای ارتباطی‌اش با مخاطب است.

سیدجمال ساداتیان:

برخی فیلم‌های ما قدرت رقابت در عرصه جهانی را ندارند
در ابتدا باید ببینیم سینما چیست و چه می‌گوید؟
اسکار به کشورها اعلام می‌کند آن فیلمی که به نظر خودتان قابلیت شرکت در اسکار را دارد معرفی کنید.
برخی از فیلم‌های ما خیلی قدرت رقابت در عرصه جهانی را ندارند و ما چه بخواهیم و چه نه، باید واقعیت را قبول کنیم.
در حال حاضر اسکار جایگاه رفیعی در بین جشنواره‌های جهانی پیدا کرده است.
بعضی اوقات فیلم‌ها به هم نزدیک‌ هستند و در این شرایط حرف و حدیث‌ها برای انتخاب آنها هم زیاد خواهد بود.
جریانات فکری در سینما هم وجود دارند. جریانات فکری چپ و راست.
اگر سهمی در جشنواره‌های بزرگ دنیا نداریم به سازندگان آثار و فیلم‌ها باز می‌گردد.
جوایز، بازار جهانی ایجاد می‌کنند.
فیلترهای جشنواره‌های جهانی فیلترهای خوبی برای جنبه اقتصادی آثاری که دیده می‌شوند است.
بازار جهانی فیلم‌های ما کمی روی سه‌، چهار جشنواره مهم مثل ونیز، کن، اسکار و برلین می‌چرخد.
به محض این‌که اصغرفرهادی اسکار گرفت؛ هجمه توجهات به فیلم‌های قبلی او نیز زیاد شد.
من دو دوره در هیئت انتخاب فیلم برای نمایندگی اسکار بودم؛ با فکر این‌که چه اتفاقی با انتخاب این فیلم برای سینمای ما می‌افتد با ناامیدی این کار را انجام می‌دادیم.
اگر سال گذشته به جای «نفس» فرضا «رگ خواب» را به عنوان نماینده ایران در اسکار انتخاب می‌کردیم، امروز بازهم می‌گفتید چرا «رگ خواب»؟
جوایزی که «بدون تاریخ؛ بدون امضاء» در جشنواره‌های جهانی کسب کرده است، تاثیر زیادی در انتخاب آن به عنوان نماینده اسکار داشته است.
به نظر من امسال سه فیلم برای انتخاب به عنوان نماینده در اسکار به هم نزدیک بودند.