عاطفه بزرگ‌نیا*
ای کاش آشتی کردن‌ها را برای روز تدفین نگذاریم
تهران (پانا) – ساعاتی پس از اعلام خبر درگذشت ناصر ملک مطیعی ستاره چهار دهه از سینمای ایران، و ۴۰ سال بعد از ممنوع‌التصویری این هنرمند، شبکه‌های صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به پوشش این خبر پرداختند.
روزهای زیادی از آذر ۱۳۹۶ نمی‌گذرد. روزهایی که خبر حضور ناصر ملک مطیعی در یک برنامه تلویزیونی اعلام شد و تماشاگران زیادی در ساعت اعلام شده پای گیرنده‌های تلویزیون نشستند تا یک بار دیگر چهره اسطوره جوانمردی سینمای ایران را تماشا کنند.
قرار بود ملک مطیعی که بعد از سال‌ها دوری و تبعید به وطن بازگشته و در یک اثر سینمایی نیز ایفای نقش کرده بود در برنامه «من و شما» میهمان علی پروین اسطوره فوتبال کشورمان باشد. اجرای این برنامه را آرش ظلی‌پور بر عهده داشت و ملک مطیعی در این گفت‌وگو از علاقه‌اش به ایران ، حسرتش برای بازماندن از حضور در جبهه، سینمای بعد از انقلاب و تاثیرات خانواده بر او و رفاقتش با علی پروین سخن گفت. پرویز پرستویی هم به عنوان میهمان تلفنی در برنامه حضور داشت. اما دقایقی بعد از شروع پخش این برنامه ضبط‌شده از شبکه «شما»، ناگهان برنامه قطع شد و یک سریال به جای آن روی آنتن رفت. مسئولان شبکه شما علت پخش نشدن این برنامه را نقص فنی اعلام کردند. نقصی که تا روز مرگ ملک مطیعی برطرف نشد و حتی اخبارِ حضور این بازیگر قدیمی در برنامه «دورهی» مهران مدیری نیز رنگ واقعیت به خود نگرفت؛ گرچه عکس‌هایی از این برنامه در شبکه های اجتماعی دست به دست می‌گشت.
روز جمعه ۴ خرداد ۹۷ یعنی تنها چند ماه پس از آن ماجرا، ناصر ملک مطیعی سینما و تلویزیون و همه دنیا و مافی‌ها را به اهلش واگذار کرد و از میان ما رخت بربست. شبکه‌های مختلف صداوسیما که درست چندماه پیش از پخش برنامه ضبط شده این هنرمند خودداری کرده بودند، امروز خبر درگذشتش را در سطح وسیعی پخش کردند و تصاویر این هنرمند را بر صفحه سیمای ملی نشان دادند و به این ترتیب حکم ممنوع التصویری ناصر سینمای ایران ساعاتی پس از خاموشی ابدی‌اش لغو شد.
بازهم همان قصه تکراری. بازهم همان کاریکاتور بدون شرح. بازهم بزرگمردی، که سال‌های سال چشم انتظار سلامی و پیامی و حضوری بود، به جمع رفتگان پیوست و ما بی آنکه خاطرش را عزیز داشته باشیم، خاطره‌اش را ستودیم. بازهم هنرمندی با دلی شکسته از میان ما کوچید و ما در حالی که سنگ مزارش را می‌بوسیم، همچنان بی‌اعتنا از کنار خیل زندگان می‌گذریم. و ای کاش آشتی کردن‌ها را برای روز تدفین نگذاریم وقتی هنوز فرصتی هست؛ بقول مولانا:
چو بعد از مرگ خواهی آشتی کرد همه عمر از غمت در امتحانیم
کنون پندار مردم آشتی کن که در تسلیم ما چون مردگانیم
چو بر گورم بخواهی بوسه دادن رخم را بوسه ده کاکنون همانیم
*خبرنگار گروه فرهنگی پانا
ارسال دیدگاه