در گفتوگو با پانا:
بازی در «آبستن» چالشبرانگیز و لذتبخش بود
تهران (پانا) - رها خدایاری، بازیگر فیلم سینمایی آبستن که در جشنواره چهل و سوم فیلم فجر حضور داشت، درباره انتخابش برای این نقش و تجربه همکاری با عوامل فیلم با ما به گفتوگو نشست. او از سختیها و لذتهای این تجربه میگوید.

رها خدایاری یکی از بازیگران زنی بود که در جشنواره چهل و سوم فیلم فجر خوش درخشید، با او به واسطه بازی در فیلم سینمایی «آبستن» گفتوگویی داشتیم که میتوانید در مطلب ذیل بخوانید.
چطور شد که برای بازی در نقش «مهری» انتخاب شدید؟
فکر میکنم این سؤال را باید از خودشان بپرسید! اما تا جایی که به من گفتند، دلیل اصلی انتخابم این بود که بازیام را دیده بودند و خوششان آمده بود. علاوه بر این، میگفتند که چهرهام به مهری نزدیک است و محکم بودن بیان و تسلطی که در نقشهایم داشتم، در این انتخاب تأثیر داشته است. از آنجایی که از تئاتر آمدهام، میتوانم نقش را بهطور ممتد و روان بازی کنم. این ویژگیها باعث شد که برای این نقش انتخاب شوم.
بازخورد تماشاگران چطور بود؟
واکنش تماشاگران در پایان فیلم برایم بسیار جالب بود. آن صحنه نهایی که قهرمانگونه بود، باعث شد تماشاگران با رضایت واکنش نشان دهند. لحظهای بود که همه انگار منتظرش بودند و وقتی اتفاق افتاد، همه خوشحال شدند. اما در نهایت زندگی مهری به باد رفت. با اینکه تماشاگران راضی بودند، خودِ مهری از این اتفاق خوشحال نشد. درواقع، آن شلیک، زندگی او را نابود کرد — نه فقط به خاطر دروغ و خیانتی که دیده بود، بلکه به خاطر اینکه همه زندگیاش تحتتأثیر این اتفاق از بین رفت.
تجربه همکاری با برادران تنابنده، عباس غزالی و سوگل خلیقی چطور بود؟
همکاری با برادران تنابنده تجربه ارزشمندی بود. درباره عباس غزالی باید بگویم که او بازیگر خلاق و توانمندی است و کار کردن با او لذت داشت. خیلی وقتها بین سکانسها با هم صحبت میکردیم. اگر از صحنهای راضی نبودم، عباس میگفت: «نه، عالی بودی.» این همراهی و حمایت خیلی برایم ارزشمند بود. سوگل و عباس واقعاً جایشان خالی بود. متأسفانه نتوانستند به جشنواره بیایند، اما حضورشان در فیلم فوقالعاده بود.
در کنار بازیگری، شغل دیگری هم دارید؟
بله، من ۱۰ سال است که در یک آزمایشگاه کار میکنم. همیشه رؤسا و همکارانم شرایط را برایم راحت میکنند. اگر برای فیلمبرداری مرخصی لازم داشته باشم، به من کمک میکنند.
دیدن نتیجه نهایی فیلم برایتان چطور بود؟
در کاخ جشنواره اولین باری بود که فیلم نهایی را میدیدم. قبل از این، فقط نسخههای کوتاهشده را دیده بودم. خیلی استرس داشتم، چون از قبل شنیده بودم که کارم خوب از آب درآمده است. وقتی فیلم را دیدم، راستش نمیتوانم بگویم کاملاً راضیام، چون همیشه جا برای بهتر شدن هست. میدانم که بازیام اشکالاتی دارد، اما خوشبختانه نتیجه کلی منسجم بود. تنها چیزی که کمی اذیتم کرد این بود که جاکات نداشتیم و این کار را سخت کرده بود.
در نهایت، این تجربه را چطور ارزیابی میکنید؟
بازی در آبستن برای من تجربهای چالشبرانگیز اما لذتبخش بود. امیدوارم این فیلم مسیر خوبی را طی کند و نتیجه زحمات همه عوامل دیده شود.
ارسال دیدگاه