«موسی کلیمالله»؛ تلفیق هنر، تکنولوژی و روایت قرآنی
تهران (پانا) - فیلم «موسی کلیمالله»به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا که کمتر کارنامه ساخت فیلمهای تاریخی داشته و تهیهکنندگی سید محمود رضوی، گامی بلند در مسیر سینمای تاریخی ایران محسوب میشود.
این اثر با بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته، اقتباسی دقیق از متون مقدس، طراحی هنری چشمگیر و بازیهای درخشان، به استانداردهای جدیدی در سینمای ایران دست یافته است. روایت پر صلابت و متعهد به تاریخ من جمله روایات محکم شیعی، جلوههای بصری شگفتانگیز و پرداخت سینمایی قدرتمند ونکته حائز توجه انتقال مفاهیم وحیانی در چارچوب سینمایی این فیلم را به اثری شاخص در میان تولیدات سینمایی
حاتمیکیا با ظرافت، مضامین مدنظر را نهتنها در دیالوگها، بلکه در ساختار بصری، میزانسنها و فضاسازی فیلم به کار گرفته است و دقت نظر و وسواس های همیشگی وی در کار ملموس است.
یکی از نقاط قوت همیشگی حاتمیکیا، انتخاب بازیگران توانمند و هدایت آنها در راستای روایت فیلم است.مریلا زارعی، در یکی از ماندگارترین اجراهای خود،نقشی پرقدرت و تأثیرگذار را ارائه داده و با درک نقش مادر موسی و عمق احساسی بالا، مخاطب را درگیر میکند. فرهاد آئیش نیز در نقش خوابگذار فرعون، اجرای برجستهای دارد که چهرهپردازی دقیق و بینقص او، بر تاثیرگذاری این کاراکتر افزوده است. هماهنگی و انسجام میان بازیگران، نشان از هدایت دقیق و حرفهای کارگردان دارد که شخصیتها را به درستی در جای خود در خدمت روایت به کار گرفته است.
نقطه قابل توجه و موثر فیلم «موسی کلیمالله» بهرهگیری از فناوری LED WALL در طراحی صحنه، که برای نخستینبار در سینمای ایران به کار گرفته شده است، موفق شده است تصاویر عظیم و باورپذیر تاریخی را با کیفیتی بالا بازآفرینی کند. این فناوری تولید مجازی (Virtual Production) که در سینمای جهانی برای خلق محیطهای زنده و پویا استفاده میشود، در فیلم بهخوبی بهکار رفته و باعث شده است جلوههای بصری فیلم فراتر از استانداردهای رایج سینمای ایران باشد. سکانسهای دربار فرعون، سرکوب بنیاسرائیل ، نمونههای بارز این بهرهگیری هوشمندانه از تکنولوژی هستند.
نقطه قوت دیگر موسیقی دلانگیز کارن همایونفر است، که موفق شده است لحن حماسی و روحانی فیلم را تکمیل کند. موسیقی در این فیلم نهتنها همراه روایت است، بلکه در برخی لحظات، به عنصر مستقلی تبدیل شده که عواطف شخصیتها و مفاهیم فیلم را تقویت میکند.
مدیریت فیلمبرداری، نورپردازی، و قاببندیهای سینمایی، از نقاط برجسته فیلم هستند. استفاده از سایه و نور برای ایجاد حس وحیانی و معنوی، و ترکیب حرکات نرم دوربین با میزانسنهای عظیم، جلوهای بصری بینظیر به فیلم داده است.
حاتمیکیا، بدون افتادن در دام کلیشههای رایج، چهرهای واقعی و بیپیرایه از بنیاسرائیل ارائه کرده است. این نگاه، بهخصوص در سکانسهایی که بنیاسرائیل در برابر عمران و بزرگ قوم دچار تزلزل و سستی میشوند، بهخوبی قابل مشاهده است و در یک کلام حقیقتا همه چیز در فیلم در خدمت حضرت موسی (ع) بود.
یکی از سکانس های تاثیر گذار فیلم ،اولین معجزه موسی در همان بدو تولد است که پنجه های کوچک او ، قابله بی رحم فرعون را نرم و او که خود سرآمد نابودی نوزادان بنی اسرائیل است را منجی موسی می گرداند که علاوه بر جنبههای دراماتیک، تفسیری سینمایی از تجلی دست قدرت الهی در تاریخ پیامبران است.
سکانس تاثیر گذار به نیل افکندن حضرت موسی (ع) از نقاط اوج فیلم است که با تلفیق جلوههای ویژه پیشرفته، نورپردازی هنرمندانه و فضاسازی عمیق احساسی، تأثیری عمیق بر مخاطب میگذارد و کارگردان موفق شده است از طریق قاببندیهای دقیق، موسیقی تأثیرگذار و ترکیب عناصر سینمایی، شکوه این لحظه تاریخی را با عمق معنایی حفظ کند.
یکی دیگر از سکانس های تحسین برانگیز فیلم موسی کلام وحیانی حضرت حق با مادر موسی است که در معجزه پیامبر خاتم ، قرآن سوره مبارکه قصص هم به همین رویدار اشاره دارد (وَأَوْحَیْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِیهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ) که مادر موسی لحظهای بیبدیل از تجلی ایمان و تسلیم را به تصویر میکشد ،این سکانس نه تنها بازگویی یک واقعه تاریخی، بلکه تجسمی از امید و توکل در دل بحران است و حس رهایی و اطمینان به وعده الهی را به مخاطب منتقل میکند. این سکانس، نقطه عطفی در فیلم است که تماشاگر را به تفکر در مفهوم ایمان و قدرت اراده الهی دعوت میکند.
بی درنگ «موسی » مرحوم سلحشور با موسی حاتمی کیا تفاوت هایی در نگاه روایت گردی و پرداخت به نوع مضامین خواهد داشت اما آخرین ساخته حاتمی کیا از لحاظ سینمایی، بلکه از منظر تاریخی تجربهای کمنظیر در سینمای ایران را رقم زده است.
ارسال دیدگاه