در گفت‌و‌گو با پانا:
«راه خروجی نیست»؛ جسارت در اجرای نمایشی فلسفی در روزگار دشوار تئاتر
تهران (پانا) - «راه خروجی نیست» نمایشی فلسفی از ژان پل سارتر است که این روزها در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه می‌رود. حسین اسماعیلی، تهیه‌کننده و یکی از مترجمان این اثر، از چالش‌های ترجمه و اجرای این نمایش، دغدغه‌های تهیه‌کنندگی تئاتر و استقبال مخاطبان خاص این گونه آثار می‌گوید.
حسین اسماعیلی تهیه‌کننده و یکی از مترجمان نمایش «راه خروجی نیست» به نویسندگی ژان پل سارتر با کارگردانی طاها محمدی که این شب‌ها در عمارت نوفل‌لوشاتو میزبان مخاطبان است، درباره این اثر گفت.
اسماعیلی در گفت‌و‌گو با پانا با اشاره به ترجمه این اثر گفت: «از همان زمان ترجمه و چاپ این اثر، دغدغه روی صحنه بردن این کار را داشتم، چرا که این نمایش اثری گیرا ، متفاوت و به نظرم با مفاهیمی عمیق و چند لایه است.»
او ادامه داد: «یک نمایش تک پرده‌ای، با سه شخصیت محوری، در اتاقی دربسته، دیالوگ‌ها و مونولوگ‌هایی که بعضا طولانی و قصه‌ای پشت جملات آن‌هاست. سرنوشت این سه نفر چه خواهد شد؟ با چه گذشته ای به این سرنوشت رسیده‌اند؟ همه اینها دلایلی بودند تا بنده و همسرم فائزه تاجیک مجاب به ترجمه این اثر شویم.»
اسماعیلی که تهیه‌کنندگی این اثر را نیز به عهده دارد، بیان کرد: «اولین و مهم‌ترین چالش هر تهیه‌کننده‌ای، مبحث آورده مالی و سرمایه است. باید برآورد درستی از کار، عوامل و سایر موارد داشت تا در این اوضاع اقتصادی جامعه، اثری فلسفی و متفاوت را روی صحنه برد در وهله بعدی ، انتخاب و چینش عوامل اهمیت دارد.»
این تهیه‌کننده ادامه داد: «طبیعتا در این اوضاع اقتصادی و فرهنگی کشور روی صحنه بردن چنین اثر فلسفی که طنز نیست، موسیقی محور نیست و شاید متعلق به عامه مردم هم نباشد، کاری پرمخاطره بود، برای همین صرف فروش بالا دلیلی بر موفقیت هیچ اثری نیست. همین که بخش کثیری از مخاطبان تئاتر، هنرمندان و اساتید فرهیخته لطف داشته، کار را دیده و پسندیده اند، نشانه موفقیت اثر ماست.»
او در پایان سخنانش گفت: «قطعا تهیه‌کنندگی تئاتر دغدغه و علاقه بنده است و به لطف خدا و به شرط حیات، در سال پیش رو، اثری دیگر را با یاری دوستان فرهیخته و هنرمند روی صحنه خواهیم برد. از همه دغدغه‌مندان تئاتر می‌خواهم، از اینگونه کارها حمایت کرده تا نمایش غنی و نجیب و شریف، توان ادامه حیات داشته باشد.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه