«دویل» حریر نازکی از قضاوت را روی داستان می‌کشد

جلیل اکبری صحت از تهیه‌کنندگان حوزه تئاتر و سینما در یادداشتی درباره نمایش «دویل» نوشت:

داستان ساده‌ای که از پیشینه خیر و شر استفاده درست می‌کند و در تعریف خیر، حریر نازکی از قضاوت را روی داستان می‌کشد.

تماشاخانه‌های شهر که بر اساس جیب تماشاگر تئاتر می‌چرخند بی‌آنکه کمترین حمایت خاصی را جلب کنند، تلاش دارند که یک داستان سر راست را روایت کنند. حالا اگر به چنین اهتمامی بازی‌های روان و منطقی با کاوری بدیع از تنش‌های درست در بازی را اضافه کنید، اثری قابل را شاهد خواهید بود که چنین است.

به جز متن و کارگردانی، طراحی نور یکی از بهترین نمونه‌های سال است. در پستوی ذهن چنان آرام آرام می‌خزد و تبدیل به یک بال درست در روایت می‌شود که نشان از شناخت درست طراح از نوع و گونه نمایشنامه دارد.

من شخصا گریم کثیف در این نمایش بخصوص را همگن نمی‌بینم اما به هر روی چیزی است که باور کارگردان را در نوع قضاوتش نسبت به متن همراه می‌شود.

دیدن نمایش‌هایی مثل «دویل» که از ذهنی پویا و گروهی همراه تراوش کرده برای شرایط در هم بر هم و غیر نمایشی این روزهای تماشاخانه‌های تهران توصیه می‌شود.