در «خیابان سوم سئول» سیاسیون و رمال چه می‌کنند؟

در جشنواره « سینما حقیقت» فیلمی‌ به اکران درآمد که حرف دل خیلی‌ها و ترس دل خیلی‌های دیگر بود.

خیابان سوم سئول در ۹۵ دقیقه ساخته محمودرضا رضایی است که روایتی خبری از ماجراهای رفته در مدیریت‌های فدراسیون فوتبال و تغییر مربیان تیم ملی دارد.

از سنگ اندازی‌ها و مانع تراشی‌ها تا سهم خواهی‌هایی که گاهی به زیان منافع ملی تمام شده است. این مستند پای صحبت‌های رؤسای مختلف فدراسیون فوتبال نشسته تا به این ‌سؤال پاسخ دهد که بالاخره آیا فوتبال دست‌های پنهانی دارد که همچون عروسک خیمه شب بازی آن را به تحرکات خاصی وادار می‌کند یا این حرف‌ها همه افسانه است و بس.

فوتبال را از ویروس سیاست پاک کنید

از همان ابتدای این مستند انتصاب‌های که تاثیر مستقیم در وضعیت تیم ملی ایران و حتی برد و باخت‌های آن داشته بررسی شده است. 

 از صحبت‌های مصطفوی تا دادکان و کفاشیان و ادعاهای عزیزی خادم تا حضور روسای جمهور در ماجراهای فوتبال. 

رضایی کارنامه تیم ملی را به عنوان محور پاسخ به ‌سؤال خود ارزیابی می‌کند. تا جایی که دخالت‌های افراد مختلف در روند مدیریت تیم ملی و حضور آن در جام جهانی را از زبان خود اشخاص بررسی کرده و به سادگی ردپای سیاسیون در فوتبال را زیر ذره بین می‌برد.

مستند رضایی به دلیل اشاره به لحظه‌های حساس فوتبال ایران در بردها و باخت‌های تاریخی، هیجان دارد.افشاگر است و با قرار دادن مصاحبه‌های متضاد در کنار یکدیگر حقیقت ماجرا را به مخاطب ارائه می‌دهد. در پایان مستند اعلام می‌شود که کارگردان به سراغ محمد علی آبادی، محمود گورزی و مهدی تاج نیز رفته و پاسخی از سمت آن‌ها نگرفته است. رضایی مانند یک خبرنگار بی‌طرف عمل می‌کند. دوربین خود را از استادیوم‌ها تا رختکن‌ها و سالن جلسات می‌برد تا هر کسی هر دیدگاهی دارد به عینه ثبت و ضبط شود و در نهایت مخاطب تصمیم بگیرد که حقیقت ماجرا چه بوده است.

آن‌هایی که یک شبه عزل شدند 

تقریباً کسانی که در فوتبال ایران کارنامه مساعد و مقبولی داشته‌اند با عزل یک شبه مواجه شده‌اند. در عین حال آن‌هایی که نظرات بالادست را تامین نکرده‌اند نیز به همین سرنوشت گرفتار شده‌اند. گاهی این عزل‌ها در لحظات حساس و در مجاورت بازی‌های کلیدی رقم خورده است. گاهی بدون اطلاع به فرد انجام شده و گاهی در جلسات محرمانه از فرد خواسته‌اند با پای خودش برود و استعفا دهد.

اما داستان فوتبال جزء مدیریت فنی به چه چیزی نیاز داشته که امثال مصطفوی، دادکان، علی دایی یا عزیزی خادم را به نیمکت عزل رسانده است؟

کارشناسان فوتبال می‌گویند جریان‌های سیاسی در فوتبال دخالت دارد. تا جایی که در یکی از بازی‌های ایران با حضور چهره‌های سیاسی مسیر خروج تماشاگران بسته می‌شود و چند نفر به دلیل ازدحام جمعیت جان خود را از دست می‌دهند.یا در هر انتخابات ریاست جمهوری فدراسیون فوتبال التهابی را تجربه می‌کند.

کارشناسان معتقدند فوتبال سیاست زده است. آن هم درست در شرایطی که پرطرفدارترین رشته ورزشی در ایران محسوب می‌شود و عنصر زنده و پویایی در شکل گیری جریان‌های فکری محسوب می‌شود. این دخالت در فوتبال در کمال شگفتی حتی از سوی احمدی نژاد رئیس جمهور سابق اذعان می‌شود. اما گماشتن آن مدیری که ما می‌خواهیم به تعبیر کارشناسان در بسیاری از مواقع منجر به لطمه دیدن فوتبال شده است.

رضایی در قاب‌های خود بازیکنان توانمند، با روحیه و با نشاط را نشان می‌دهد که به واسطه همین دخالت‌ها دلمرده شده‌اند و توان خود را باخته‌اند.

در جایی به ارتباط عزیزی خادم با خوبان عالم(امیر اسکندری) اشاره می‌کند و شایعات این ارتباط با اعتراف عزیزی خادم به واقعیت تبدیل می‌شود. مخاطب می‌پرسد آیا پای رمالی به فوتبال باز شده است و کارگردان اشاره می‌کند که نه تنها مباحثی از این دست بلکه تحرکات سیاسی خود بازیکنان فوتبال در انتخابات ۸۸ نیز در اسناد موجود است.

در خیابان سوم سئول آشفتگی ریشه داری همچنان در جریان است و همین موضوع مانع از بالفعل شدن تمام توان فوتبال ایران شده است.باور ندارید؟ این مستند را ببینید.